به گزارش مارین نیوز به نقل از شرکت ملی گاز ایران، مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید شرکت ملی گاز ایران با بیان این مطلب، اظهار داشت: فلسفه وجودی و طراحی مشعل‌ها از ابتدا به منظور تخلیه آنی مجموعه گازهای داخل پالایشگاه برای عبور از بحران و یا تخلیه گازها در حین راه‌اندازی و از کاراندازی (تعمیرات اساسی) بوده است. 

دکتر غلامرضا بهمن‌نیا در ادامه افزود: ولی در حال حاضر، این فلسفه تا اندازه‌ای تغییر کرده و با طراحی تکنولوژی‌های روز در دنیا، در نخستین گام، ما تلاش کردیم تا به سوی کاهش مشعل‌سوزی در مبداء یعنی سوزاندن گازهای اضافه‌ای که در شرایط نرمال به مشعل فرستاده می‌شد، برویم. 

دکتر بهمن‌نیا با بیان این که این کاهش مشعل‌سوزی دلیل آن نیست که تخلیه و ارسال گازهای مازاد در شرایط اضطراری هم کاهش یافته باشد، گفت: از آنجا که این مساله (تخلیه و ارسال گازهای مازاد در شرایط اضطراری) به هرحال وجود خواهد داشت، این کار را در مواقع اضطراری از طریق همان فلر خاموش انجام می‌دهند که در موقع لزوم با یک جرقه روشن و پس از اتمام کار مجدداً خاموش می‌شود.  

مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید شرکت ملی گاز ایران با اشاره به این که تکنولوژی مورد استفاده در پالایشگاه اول پارس جنوبی، به نوعی روش کاهش گازهای مازاد در مبداء بود که بسیار هم خوب جواب داد، گفت: این امر بدین معنی است که موفق شدیم از دو کمپرسور موجود در سرویس، یکی از کمپرسورها را از سرویس خارج کنیم. بدین ترتیب ظرفیت یکی از فلرها را کاهش و به صفر رساندیم تا خاموش شود.

به گفته دکتر بهمن‌نیا، این در حالی است که قرار است برای فازهای 2، 3 و ۱۲ از تکنولوژی دیگری استفاده شود؛ تکنولوژی برگرداندن گازهای مازاد به داخل فرآیند خوراک گاز. 

وی در پایان با بیان این که با این کار، در پارس جنوبی گازهایی که در شرایط نرمال هستند دوباره برای خوراک پالایشگاه مورد استفاده قرار می‌گیرند، تصریح کرد: پیش‌بینی ما این است که تا پایان سال 98، انشاءالله تمامی فلرها در پالایشگاه‌های پارس جنوبی با استفاده از آخرین تکنولوژی‌های روز و خلاقیت، ابتکار و تعهد قلبی مهندسان و تکنیسین‌های ایرانی خاموش شوند.