صنایع کشتی سازی در راستای استفاده حداکثری از توانمندی های صنایع داخلی، در نامه ای با تاکید بر این مهم خواستار پیگیری موضوع از مدیرعامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی شدند.
به گزارش مارین نیوز، اواخر آبان ماه 94، کمیته کشتی سازی انجمن مهندسی دریایی ایران طی مکاتباتی در جهت استفاده بهینه از امکانات و ظرفیت های داخلی، از کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران خواست تا در جهت استفاده بهینه از امکانات داخل و هماهنگی برنامه های آتی، نسخه ای از برنامه های آتی و توسعه ناوگان شرکت در اختیار انجمن قرار گیرد که به گزارش دبیرخانه انجمن تا کنون جوابیه به دبیرخانه ارسال نگردیده است.
با عنایت به نام گذاری سال 95 به نام «سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» و شرایط بین المللی جدید، کمیته کشتی سازی انجمن با بیش از 50 عضو از سازندگان کشتی، شناور مجددا در راستای استفاده حداکثری از توانمندی های صنایع داخلی، در نامه ای با تاکید بر این مهم خواستار پیگیری موضوع از مدیر عامل شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی شده است.
متن کامل نامه
به نام خدا
«سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل»
جناب آقای دکتر سعیدی
مدیرعامل محترم شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران
باسلام
احتراماً، پیرو مکاتبات قبلی و بازگشت به نامه شماره 2981/15200 مورخ 94/8/26 آن شرکت محترم در خصوص مباحث مرتبط با خرید و سفارش ناوگان مورد نیاز شرکت های گروه کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران به استحضار می رساند تا این تاریخ هیچ برنامه و اطلاعات مشخصی از طرف آن شرکت جهت توسعه ناوگان تجاری کشور ارائه نشده و طبیعتاً صنایع دریایی کشور منتظر ارائه اطلاعات هستند تا برنامه ریزی های لازم را در این خصوص انجام دهند. این موارد در حالی است که مذاکرات مختلفی با شرکت های خارجی توسط آن شرکت محترم در حال انجام می باشد.
با توجه به شرایط جدید بین المللی به وجود آمده بیم آن می رود که سفارش های ساخت شناور کشور بدون در نظر گرفتن توانمندی های صنایع داخلی به شرکت های خارجی داده شود. لذا خواهشمند است ترتیبی اتخاذ شود تا هرچه سریعتر نیازهای آن شرکت اعلام و روش استفاده بهینه از امکانات ساخت داخل و توانمندی های کارشناسان ایرانی که موجب اشتغالزایی و رشد و شکوفایی صنایع داخل خواهد شد مشخص گردد.
پیمان مسعودزاده
عضو هیات مدیره و رئیس کمیته کشتی سازی انجمن مهندسی دریایی ایران
تاریخ نامه : 1395/1/23
پس از سی سال تلاش و کوشش متخصصین و دلسوزان صنعت کشتی سازی به موفقیت های چشم گیری دست پیدا کرده اند و در مرحله ای قرار دارند که با حمایت و توجه بیشتر می توانند به یکی از ارکان اصلی رشد اقتصادی کشور تبدیل شوند.
اما شنیدن چنین خبرهایی واقعا باعث دلسردی و نامیدی فعالان این حوزه می شود. اگر مسئولین محترم از نزدیک شاهد فعالیت کارگاه ها و کارخانه های که چرخ اقتصادی صدها خانواده را به حرکت وا داشته ببیند،کمی به خود بیایند و در تصمیم های خود تجدید نظر نمایند.
امروزه در کشورمان شاهد حضور جوانان با انگیزه و آماده به فعالیتی هستیم که می خواهند آموخته های خود را به مرحله عمل در بیاورند و چشم امیدشان به تصمیم های افراد صاحب قدرتی است که زمینه های مناسب را در کشور فراهم نمایند.
از این سو امیدوارم شرکت های کشتیرانی کشور نیز از توان و تخصص موجود در کشور استفاده نموده و علاوه بر رسیدن به اهداف خود ،قدم مثبتی نیز برای رشد هرچه بیشتر این حوزه بر دارد.
سوال من این است وقتی که دکل حفاری و شناور اقیانوس پیما میسازیم ولی برای ساخت چند شناور کوچک به امارات سفارش میدهیم این یعنی عدم توانایی داخل یا منفعت شخصی و خودخواهی؟؟
اگر کمی دقت کنیم و با نگاه باز و منصفانه قضاوت کنیم به این نتیجه خواهیم رسید که غرض ورزی برخی شرکت های کشتیرانی و منفعت طلبیشان یکی از موانع مهم در راستای شکوفا شدن صنعت کشتی سازی است.
صنایع عظیم و بزرگ در صورت حمایت شدن و شکوفایی، منجر به رونق همه جانبه صنعت خواهد شد. کشتی سازی نیز در زمره این صنایع است. صنعتی که ممکن است سود اقتصادی چشمگیری نداشته باشد اما با نگاهی بلند مدت، می توان سود دهی قابل ملاحظه ای را شاهد بود.
گاهی اوقات خودخواهی و کوتاه نگری، دید انسان را محدود می نماید. اما با نگاهی دور برد و استراتژیک به این نتیجه خواهیم رسید که توسعه صنعت کشتی سازی نه تنها در شکوفایی اقتصادی کشور موثر است بلکه لازم و ضروری است. سوددهی اصلی این صنعت در شکوفایی صنایع جنبی و درگیر با این صنعت خواهد بود.
صنعت کشتی سازی کره همزمان با ایران شروع به فعالیت نمود. اما امروزه کشور کره در این صنعت صاحب نظر است. ما باید صنعت کشتی سازی را در کشور های کره، چین و ژاپن و سایر کشورهای مطرح از بدو شکل گیری تا به کنون بررسی کنیم و الگو برداری کنیم. باید ببینیم چرا ما امروزه اینقدر فاصله گرفته ایم. آن هم با وجود احراز توانمندی کشورمان در ساخت کشتی های اقیانوس پیما و پهن پیکر، سکوهای حفاری پیشرفته و... تمامی مشکلات موجود در این صنعت نظیر تامین مالی، زمان طولانی ساخت و تحویل دهی، ضعف در مدیریت پروژه و... باید با مطالعه و بررسی صحیح شناسایی شده و رفع گردد. واقعا جای تاسف است در کشوری که از شمال و جنوب به دریا راه دارد و شاهراه حمل و نقل دریایی است، چنین نگرش ضعیفی به صنایع دریایی دیده شود.
امیدوارم شاهد روزی باشیم که صنعت کشتی سازی در کشور عزیزمان توسعه یابد و با فعال شدن آن، وضعیت اشتغال، اقتصاد و سواحل کشورمان بهبود یابد.
یا علی
شزکت های صدرا و ایزوایکو هر کدام پروژه هایی را با شرکت ملی نفت و کشتیرانی و .. داشته اند که علی رغم دریافت بخش قابل توجهی از مبلغ قرارداد و اتمام چندین ساله زمان قرارداد هنوز به تعهدات خود عمل نکرده اند. شرکت صدرا نزدیک به 100 میلیون دلار جهت ساخت شناورهای شاتل تانکر از شرکت نفتکش دریافت کرد ولی دریغ از تحویل یک بلوک سازه ای ناقابل، البته این پروژه چند سال پیش لغو گردید ولی صدرا تا کنون مبالغ دریافتی و زیانهای قراردادی را یه شرکت نفت و بیت المال بازنگردانده است. شرکت صدرا 17 میلیون یورو پسش پرداخت بابت پروژه ساخت 2 فروند دکل دریایی از شرکت کالای نفت تهران دریافت نمود، ولی ضمن بر باد دادن این مبلغ این پروژه لغو گردید و این پول به حساب دولت بر نگشته است. دادن پروژه به همچین شرکت هایی خیانت به مردم و نظام است. اگر مسئولان سازمانهای دریایی پیگیر وصول مطالبات قراردادی از صدرا و ایزوایکو می بودند شاهد این ادعاهای پوچ نبودیم. شناورهایی که مسئولان می توانند با اطمینان به شرکت های داخلی واگذار کنند: لندینگ کرافت، یدک کش در ابعاد کوچک، و از این دست شناورهاست. به خاطر داشته باشیم که اکثر نخبگان دریایی در سالیان گذشته در جاهایی دیگر شاغل گشتند و یا خارج از ایران به سر می برند و هم اکنون از نظر منابع انسانی به خصوص در زمینه فنی در حد 15 سال پیش قرار داریم.