تازه های سایت
پربحث ترین اخبار
پربازدید ترین اخبار
کد خبر: ۳۳۱۴۵
تعداد بازدید: ۱۵۹۶
تعداد نظرات: ۸ نظر
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۴
آلکسی چیچکین، کارشناس روس می گوید: "از دهه 90 قرن نوزدهم میلادی، طرح کانال کشتیرانی "خزر- خلیج فارس" تا حد زیادی نقش تعیین کننده ای بر میزان سطح روابط روسیه با ایران داشته است.
مارین نیوز – ایران طرح احداث کانال اتصال دریای خزر به خلیج فارس را همچنان تحت بررسی دارد. برای روسیه نیز این پروژه از اهمیت استرتژیک ویژه ای برخوردار است. اما غرب و ترکیه از ساخت آن ممانعت کرده و حتی این پروژه از جانب ایالات متحده، در فهرست تحریم های ضد ایرانی قرار دارد.
در همین راستا از شما دعوت می شود تا با تاریخچه این طرح آشنا شوید. 
آلکسی چیچکین، کارشناس روس می گوید: "از دهه 90 قرن نوزدهم میلادی، طرح کانال کشتیرانی "خزر - خلیج فارس" تا حد زیادی نقش تعیین کننده ای بر میزان سطح روابط روسیه با ایران داشته است. طرح ابداعی مهندسین روسی در سال های 1889 تا 1892، کوتاه ترین راه دسترسی روسیه به اقیانوس هند را فراهم می کرد. بدین ترتیب اهمیت تنگه های بسفر و داردانل ترکیه، کم رنگ تر می شدند". 
ظهور چنین طرحی باعث شد تا انگلیس، فرانسه، اتریش، مجارستان و آلمان از حمایت خود نسبت به پیشنهاد روسیه در قبال بسفر و داردانل، دست بردارند. روسیه در سال 1878 پیشنهاد کرد تا برای کنترل این تنگه ها در امتداد سواحل آن، پایگاه های نظامی خود را مستقر کند. پروژه احداث کانال ارتباطی قابل کشتیرانی "خزر - خلیج فارس" در آن هنگام بیش از نیمی از تجارت خارجی روسیه از این مسیر انجام می شد. 
چیچکین در ادامه توضیح داد که "مهاجمان از همین طریق با حمایت ترکیه بارها و بارها به دریای سیاه وارد شده و در نتیجه خود را به سواحل روسیه می رساندند. لذا حفظ وابستگی روسیه به این مسیر، یکی از اهداف استراتژیک غرب در منطقه است. به همین دلیل آمریکا در سال 1997، طرح اتصال دریای خزر به خلیج فارس را در فهرست تحریم های خود علیه ایران قرار داد. شرکت ها و کشورهایی هم که در نظر داشتند در این پروژه به تهران کمک کنند، به مجازات های مالی و اقتصادی گرفتار می شدند و اگر چه اکنون ایالات متحده، تحریم ها علیه ایران را لغو کرده است، اما هنوز معلوم نیست که آیا ممنوعیت مشارکت شرکت های خارجی در این پروژه نیز لغو شده است یا خیر". 
در اواخر قرن نوزدهم، کمیسیون مشترک روسیه و ایران در ساخت کانال تشکیل شد که عملا کار خود را تنها در سال 1904 آغاز کرد، اما طرفین نتوانستند در مورد رژیم حقوقی پروژه و کانال به توافق برسند. روسیه بر اصل حاکمیت فراسرزمینی (extraterritoriality) اصرار داشت (همچون حاکمیتی که آمریکا و بریتانیا در آن زمان بر روی کانال های پاناما و سوئز داشتند). پیشنهاد وضع رژیم مالکیت مشترک در استفاده از کانال (مدیریت مشترک با سهم مساوی)، از سوی ایران، روسیه را متقاعد نکرد. آخر گرایش ایرانی ها در طرفداری از روسها، به اندازه ای نبود که روسیه را مطمئن کند. لذا با اعمال رژیم فراسرزمینی، روسیه می توانست امنیت مسیر را از نظر نظامی و سیاسی، تضمین کند. 
در سال 1908، طرفین مذاکرات را به حالت تعلیق در آوردند. در اینجا ترکیه و انگلیس نقش موثری در این واقعه داشتند چرا که تهران تحت فشار فزاینده در خصوص وضعیت حقوقی کانال و زمان ساخت و ساز آن قرار داشت. یا اتصال خزر به خلیج فارس شدنی است؟ 
چیچکین در ادامه تاکید می کند که "وقوع جنگ جهانی اول، مانع سرگیری مذاکرات ایران و روسیه بر سر این پروژه شد و در ادامه عادی سازی روابط ترکیه با روسیه شوروی، از لزوم این طرح، کاست. روسیه شوروی و اتحاد جماهیر شوروی طی سال های 1919 تا 1923، در هنگام مقابله با آنتانت و یونان به ترکیه کمک های اقتصادی و نظامی کردند. در عوض آنکارا نیز در سپتامبر 1924 به روس ها اطمینان داد که تنگه بسفر و داردانل، هرگز به ضرر منافع اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار نگیرد". 
از زمان مرگ مصطفی کمال آتاتورک، رئیس جمهور ترکیه در نوامبر 1938، روند ضد شوروی، و یا دقیق تر- پان ترکیسم هر چه بیشتر در سیاست های آنکارا به طور چشمگیری افزایش یافت. 
چیچکین می گوید "بهترین گواه، مشارکت ترکیه در پروژه مشترک انگلیس و فرانسه در اجرای طرح "سوخت" برای مقابله با سیاست های تجاوزگرانه شوروی در اواسط مارس 1940 است. این طرح، اجازه عبور و ورود کشتی های جنگی بریتانیا و فرانسه به دریای سیاه را شامل می شد". 
در اواخر دهه 1930 ، انگلیس، آلمان و ترکیه با تاثیرگذاری در سیاست خارجی تهران، باعث گردیدند تا روابط ایران و شوروی، رو به سردی گراید. در نتیجه ایران حتی تصمیم گرفت تا "معاهده سال 1921 دوستی ایران و روس" را فسخ کند. در فصل ششم این پیمان آمده بود که اتحاد شوروی در صورت مواجه با تهدید امنیتی، حق ورود سربازان خود به ایران را دارد. 
چیچکین در ادامه توضیح داد که "از آوریل 1941، ترکیه به بهانه های مختلف، عبور کشتی های شوروی، حاوی محموله های نظامی و سایر محصولات به مقصد یوگسلاوی را که تحت تجاوز نازی ها قرار گرفته بودند، از تنگه بسفر و داردانل، مختل و با سختی مواجه کرد. گرایشات ترکیه در طرفداری از ناسیسم در طول جنگ جهانی دوم (تا سال 1944) بر همه آشکار است. همه اینها باعث شد تا اتحاد شوروی به موضوع پروژه کانال "خزر- خلیج فارس" بازگردد. 
طرح مذکور در پائیز 1942 پس از ورود قوای نظامی شوروی و انگلیس در ماه های اوت و سپتامبر 1941 به ایران و به قدرت رسیدن محمد رضا پهلوی به عنوان شاه ضد فاشیست در تهران، تکمیل شد".

 ادامه دارد ... 


نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۸
محمد
|
Ukraine
|
۱۵:۲۶ - ۱۳۹۵/۱۰/۲۸
0
4
انشاء الله روزی برسد که بفهمیم باید پول نفت وگازمان را بجای سوبسید سوخت وبنزین، صرف طرح های بزرگ عمرانی کنیم تا نسلهای بعدی ما هم استفاده کنند.
امروزه در کشور ما کل بودجه عمرانی برابر 30 هزار میلیارد تومان و سوبسید بنزین و انرژی برابر 42 هزار میلیارد تومان!!!!!!!!!!

آنوقت بازهم میگوییم با اینهمه پول نفت و گاز چرا پروژه های عظیم مهندسی و عمرانی در کشور اجرا نمیشود؟؟!!

فکرهای کوچک+ دلهای ترسان= اتلاف سرمایه نفت و گاز.
مهدی
|
Austria
|
۲۱:۲۶ - ۱۳۹۵/۱۰/۲۸
0
2
ان شاء الله روزی برسه که وابستگی بودجه کشور به صادرات نفتی به صفر برسه. فرض کنیم مثل خیلی کشورهای پیشرفته دنیا نفت نداریم. اونوقت با حمایت از تولید داخلی، توریسم و ... کسب درآمد کنیم.
پاسخ ها
ناشناس
| Ukraine |
۱۲:۴۱ - ۱۳۹۵/۱۰/۲۹
متاسفانه همیشه افراد بانفوذی هستند برای فریاد کردن «نمیشود» «نمیتوانیم» «امکان ندارد» «ضرر دارد» و...
بنده خدا
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۳:۵۵ - ۱۳۹۵/۱۰/۲۹
0
0
ما نمى دانيم در تقابل با چنين مسائلى خوشحال باشيم يا نه اصلا نظرى بدهيم. ما منظور ما از فعالين بخش كاملا خصوصى. در بخش دريا و كشتيرانى است يك روز دعا مى كرديم. كه قيمت نفت در دنيا بالا برود تا نفع ان به كشور برسد الان خدايي قيمت نفت كه بالا مى رود دل مالكين شناوران ايرانى كه در خطوط بين الملى فعاليت دارند و فقط كارشان. حمل و نقل كالا مى بأشد خصوصا در دريا ى خزر كه بخش خصوصى از حمايت صندوق تجارت نيز بر خوردار نيست آوبزان ميشود كه اى واى سوخت كشتى ها چقدر گران ميشود و با اين ركود خودش مثنوى هفتاد من كاغذ است حالا جنوب به شمال وصل شود اقا همين طورى كشتيرانى خصولتى درياى خرز خودش بر اى نا بود كردن بخش خصوصى مردمى كافي است. اگر اين كشتيرانى. باهلدينگ اصلي خودش كه كشتى وأنى جمهورى است در اين نقطه به هم دست بدهند كه با ناوگان روسيه و قزاستان يا آذرى رقابت نمى كنند كه اولش ناوگان بخش خصوصى را نابود مى كنند بعد هر جا كه سازمان بنادر خودمان باشند اينها با توانمندى مالى خود انجا را بلوكه مى كنند چون قرار نيست كارى كه در بخش خصوص براى حفظ منافع خود كم هزينه مى كند و بيشتر كار مى كنند تا به سود برسند نه اينكه با اينكه قانونا كار مى كنند ولى چند برابر هزينه مى كنند تازه خوشحال مي شوند كه ضرر نكرده اند نشان داده شود . تعجب از سايت مارين نيوز عزيز كه با اينكه بر همه مسايل وقوف كامل دارند و يه متخصص ولايي هستند و در عين حال وطن پرست مسلمان هستند و بدون مرض و غرض هستند چرا مشكلات را نمى نويسند اقايان شما كه مى دانيد و درمان را هم ميدانيد چرا بيان نمى كنيد يعنى اينقدر لايه به لايه است كه فكر مشكلات اگر از زبان شما گفته شود شنينده نمى شود با اينكه يلخى يلخى دارند كار مى كنند منتظر هستيد تا بخش خصوصى نابود شوند و مالكان آنان تحت عنوان بدهكاران بازارى و بانكى به زندان بروند مارين بوالله. توى اين كشور اگر واقعيت را بنويسيد و بگوييد. آسيب نخواهيد والله اين كشور صاحب دارد
mohammad
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۹:۳۰ - ۱۳۹۵/۱۱/۰۴
0
0
ای والله
مصطفی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۰۹:۵۵ - ۱۳۹۵/۱۱/۰۴
0
0
این کار اگر اجرا شود باعث رونق اقتصادی و ایجاد شغل وابستگی به نفت کم خواهد شد ودست برتری در مقابل زورگویان شرق و غرب خواهد شد
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۹:۰۸ - ۱۳۹۶/۰۱/۱۳
0
0
بجای چنین کاری میتوان بندر های ایران را در شمال و جنوب در دریای کاسپی و خلیج فارس و دریای مکران توسعه داده و با ساخت راه آهن دوخطه و جاده های چهار باند و اتوبان با سرمایه گذاری کمتر میزان اشتغال بسیار بالایی در کشور بوجود بیاوریم.همچنین میشود با قراردادهایی با روسیه و کشورهای آسیای میانه و قفقاز و... بندرهای ایران در خلیج فارس و دریای مکران را تحت شرایطی که برای طرفین سود داشته باشد در اختیار دیگر کشورها قرار دهیم.مانند بندر چابهار که در اختیار افغانستان گذاشتیم
بهشهر
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۷:۰۵ - ۱۳۹۶/۱۰/۱۵
0
1
این طرح قابل اجرا نیست.
روسها کانال بین دریای مازندران و دریای سیاه دارند و در حال ساخت کانال دیگری نیز هستند.
دریای مازندران ۲۷ متر پایینتر از اقیانوس است و آب ان شیرینتر از اقیانوس است.
دشت کویر و لوت بالاتر از اقیانوس است.(بسیاری گمان میکنند پایینتر است.)
یک نگاه به ارتفاع مراکز استانها بیاندازید تا حساب کار دستتان بیاید.به جز سواحل کمترین ارتفاع قم است با نزدیک به ۱۰۰۰ متر.
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: