تازه های سایت
پربحث ترین اخبار
پربازدید ترین اخبار
کد خبر: ۳۴۳۱۵
تعداد بازدید: ۱۵۸۷
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۵:۰۷
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف: صنعت به معنای عام آن که شامل نهادهای دولتی نیز می شود منطقی است که هرچه زودتر نسبت به ضرورت بازرسی و ارزیابی سکوهای فراساحلی با حساسیت بیشتری برخورد کند و بر اساس دستاوردهای بومی و نیز پیشرفتهای جهانی، در این مسیر قرار گیرد.
به گزارش مارین نیوز، عمر سکوهای مختلف ایران در خلیج فارس بسیار بوده و برخی به پایان رسیده است. از طرفی، بسیاری از صاحبان سکو و کارفرمایان به جای طراحی و ساخت سازه های جدید، علاقه مند به استفاده و بهره برداری بیشتر از سازه های موجود میباشند و از سوی دیگر، همراه با افزایش عمر بهره برداری، سازه ها دچار آسیب دیدگی هایی ناشی از خوردگی، فرسودگی، ضربه شناورها، ضعف و پدیده خستگی و ترک در اتصالات می شوند که این موارد علاوه بر اینکه در عملکرد سازه ای و ظرفیت باربری سکو تاثیر می گذارد، بر روی بهره برداری سکو نیز موثر خواهد بود. بر همین اساس، ارزیابی صحیح و دقیق استحکام سازه ای سکوهای موجود از اهمیت به سزایی برخوردار است و بهره برداری سکو نیازمند مطالعات جامع شامل بازرسی های دوره ای از وضعیت سازه، ارزیابی های جامع استحکام سازه ای، ارزیابی ریسک و تحلیل های قابلیت اعتماد می باشد. در این خصوص با دکتر محمدرضا تابش پور عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف به گفتگو نشستیم که در ادامه خوانید:
  • آقای دکتر دلایل ضرورت انجام ارزیابی سکوهای موجود را چه می‌دانید؟
در حال حاضر در مجموع بیش از 100 جکت نصب ‌شده در خلیج ‌فارس داریم که این سکوهای ثابت دریایی بمنظور استخراج نفت و گاز و تأمین انرژی از میدان‌ های دور از ساحل در اعماق کم و متوسط بطور متعارف برای عمر مفید 25 سال طراحی‌ شده‌ اند. از آنجایی‌که بازسازی سکوهای نصب ‌شده بمراتب اقتصادی تر از نصب سکوی جدید است، امروزه تمایل زیادی برای افزایش عمر سرویس ‌دهی این سازه ‌ها مشروط بر تأمین ایمنی کافی وجود دارد. نقایص طراحی و ساخت، پیکربندی نامناسب سازه ‌ای، زوال مقاومت ناشی از انواع آسیب ‌ها نظیر خستگی، خوردگی و مهم‌تر از آن ها عدم صورت گرفتن بازرسی های مناسب دوره ای، از مهم‌ترین ضرورت ‌های انجام ارزیابی هرچه سریع ‌تر بر روی سکوهای موجود می باشد.
  • منظور از فرآیند ارزیابی سازه ای چیست و در صورت ایجاد چه شرایطی، می‌بایست ارزیابی سکو، صورت گیرد؟
ارزیابی یک سکو در واقع تخمین نسبتا دقیق یا تحلیل سازه ای است که مقاومت و پایداری را با معیارهای مورد نظر مثلا در API مقایسه می کند؛ اما اجرای این بخش به آغازگر هایی بستگی دارد. در واقع با گذر از تعیین ریسک و تخمین آسیب ها و مقاومت سازه، معیارها یا آغازگر هایی وجود دارد که اگر سازه دارای یک یا تعدادی از این معیارها بود، فرآیند اجرایی وارد بخش ارزیابی می شود، مواردی همچون :
- افزایش کارکنان و نیروی انسانی به هر دلیل
- افزایش تجهیزات: برای مثال اگر لوله گذاری یا چاهی اضافه شود، احتمال تغییر در سطح عواقب تعیین‌شده وجود دارد؛ درنتیجه مقاومت سازه نیاز به ارزیابی دارد.
- افزایش یا تغییر در بارهای واردشده به سازه: تغییرات بار در صورتی قابل‌ ملاحظه و مهم می شود که طبق آیین نامه ی API، این تغییرات با افزایش بیش از 10 درصد باشد.
- فاصله ناکافی عرشه تا سطح آب
- وجود آسیب و زوال قابل‌توجه (در طول عمر سازه)
  • در صورت عدم بازرسی و ارزیابی صحیح و به‌موقع سکوهای موجود، احتمال بروز چه عواقبی وجود دارد؟
به ‌هرحال در صورت عدم انجام صحیح و به ‌موقع این کارها، احتمال رخ دادن حوادث جبران‌ ناپذیری مانند برخی فروپاشی ‌ها و یا تغيير شكل‌ های زياد و از دست دادن پايداري و حتی واژگونی جزئی یا کلی وجود دارد.
  • اصلی ترین گام در بحث ارزیابی سکوهای موجود، چیست؟
اولین و مهم‌ترین بخش ارزیابی، بازرسی صحیح و جمع‌آوری اطلاعات شامل تمامی اطلاعات اعم از داده های اصلی طراحی، بازرسی ‌های گذشته، اطلاعاتی از تأثیرات آسیب ‌ها و زوال ‌هایی که در طول بازرسی ‌ها یافت شده است. سپس با استفاده از این داده ‌ها به تخمین و سنجش مهندسی پرداخته می ‌شود؛ میزان آسیب‌ های وارده شناسایی می ‌شود و اینکه تا چه حد بر مقاومت سازه تأثیرگذار خواهد بود. پس ‌از آن محاسبه «نسبت مقاومت ذخیره» و مقایسه آن با معیار اصلی انجام می‌ گردد و نتیجه ‌های حاصل از تخمین در بخش پیاده‌ سازی راهبرد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. سپس به طرح راهکار مناسب برای اجرای ترمیم و در صورت پایان عمر سازه، به برداشتن آن، پرداخته می‌شود. در بخش آخر با در اختیار داشتن راهبرد، برنامه‌ریزی برای کار اجرایی انجام خواهد شد. این اطلاعات به دو دسته ی کلی تقسیم می‌شود. اطلاعات مربوط به مشخصات سازه و اطلاعات متغیر در طول زمان عمر مفید سازه و همچنین اطلاعات مربوط به مشخصات سازه شامل داده ‌هایی از زمان طراحی، ساخت و نصب است. اطلاعات متغیر، اطلاعات مشخصه سکو را ارائه می‌کند که در طول عمر سازه ممکن است تغییر کند؛ برای مثال اطلاعات مربوط به میزان خوردگی و حفاظت کاتدی که در طول زمان تغییر می‌ کند و یا آسیب هایی که به اعضای سازه ای در اثر عوامل مختلف، واردشده است.
  • فکر می کنید صنعت و دانشگاه در این زمینه باید چه اقداماتی انجام دهند؟
این موضوع شاید از یک دهه قبل باید مجدانه در دانشگاه ها مورد تحقیق، بررسی و آزمایش قرار می گرفت. صنعت به معنای عام آن که شامل نهادهای دولتی نیز می شود منطقی است که هرچه زودتر نسبت به این موضوع با حساسیت بیشتری برخورد کند و بر اساس دستاوردهای بومی و نیز پیشرفتهای جهانی، در این مسیر قرار گیرد. 
امید است با اقدامات مدبرانه دستگاه های مرتبط علاوه بر تحقق بخشیدن به اهداف اقتصاد مقاومتی، در راستای توسعه پایدار در حوزه نفت و گاز نیز گام هایی ملموس برداشته شود.

در ادامه تصاویر برخی از این آسیب ها را می بینید. 

نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
مرتضی ملکی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۱۴ - ۱۳۹۶/۰۶/۰۲
0
0
متاسفانه تا به نابودی نره این سازه ها و سکوها به فکر نمی افتیم
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: