‌نگاهی به غول روسی، تسخیر کننده خزر

به گزارش مارین نیوز،  این دو تفاهم‌ نامه شامگاه سه‌شنبه در حضور بیژن زنگنه وزیر نفت و واگیت الکپروف مدیرعامل لوک‌ اویل، پیش از آغاز دیدار دوجانبه آنان در مسکو امضا شد که بر اساس اعلام مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت به عنوان مجری مطالعات طرف ایرانی، مطالعه خزر جنوبی و دشت آبادان، محور این همکاری مشترک خواهد بود. بر همین اساس، ‌نگاهی داریم به سابقه کاری این شرکت بزرگ نفتی روسیه با محوریت دریای خزر که در ادامه می خوانید:

لوک اویل دومین شرکت بزرگ نفتی روسیه است که از نظر مالکیت ذخایر اثبات‌شده نفت و گاز در میان شرکت‌های غیردولتی پس از اکسون موبیل، دومین شرکت بزرگ نفتی دنیا به حساب می‌آید.

لوک اویل در بیش از ۴۰ کشور جهان چون آذربایجان، بلژیک، بلغارستان، کلمبیا، مصر، قزاقستان، ایران، عراق، عربستان سعودی، ازبکستان، ونزوئلا و... فعالیت دارد.

گروه صنایع نفت و گاز لوک‌اویل LUKOIL در سال ۱۹۹۱ پایه‌گذاری شد. این شرکت از ادغام سه شرکت لانگپاس‌نفت‌گاز L، اورای‌نفت‌گاز U، و کوگالیم‌نفت‌گازK تشکیل و به نام LUKOIL شناخته شد.

 اولین پروژه خارجی این شرکت هم در سال ۱۹۹۴ در آذربایجان آغاز شد و یک سال بعد آرکو ARCO ایالات متحده به عمده‌ترین سهام‌دار و شریک استراتژیک لوک‌اویل تبدیل شد. 

در سال ۱۹۹۶ وارد پروژه بزرگ شاه‌ دنیز آذربایجان شد و اولین پروژه‌ های خود در ازبکستان و عراق را در سال ۱۹۹۷ تجربه کرد.

در ۲۰۰۳ به پروژه اناران در ایران پیوست. یک سال بعد با کوکونوفیلیپس شریک شد. در ۲۰۰۵ هم میدان فیلانووسکی در دریای خزر کشف شد. در ۲۰۰۷ پروژه‌های بزرگی را در غرب آفریقا و عربستان سعودی اجرا کرد. ازبکستان، ترکیه و ایتالیا مقصد بعدی توسعه مهندسی لوک‌اویل در سال ۲۰۰۸ بود و در ۲۰۰۹ یک پالایشگاه هلندی را به لیست پالایشگاه‌های خود اضافه کرد.

در ۲۰۱۰ به غیر از یک میدان نفتی در عراق، در میدان یو.کورچاگین در دریای خزر هم فعالیت خود را آغاز کرد.

اولین مرکز آموزشی صنایع نفت فراساحلی روسیه در سال ۲۰۱۱ توسط لوک‌اویل افتتاح شد. و با شرکت باش‌نفت یک سرمایه‌گذاری مشترک بر روی انرژی‌های تجدیدپذیر انجام داد. تولید بنزین یورو ۵ هم از ۲۰۱۲ در این شرکت آغاز شد. پس از گسترش حضور خود در آفریقا در سال ۲۰۱۳، تولید نفت خود از عراق را در ۲۰۱۴ آغاز کرد و در ۲۰۱۵ علاوه بر امضای موافقتنامه‌ هایی با صندوق بین‌ المللی پول WWF، وارد عرصه میادین گازی رومانی هم شد.

۲۰۱۶ بیست‌ و پنجمین سال تاسیس این شرکت بود. تولید تجاری از میدان فیلانووسکی در دریای خزر در همین سال آغاز شد.

در این گزارش، به طور خلاصه اهم فعالیت‌های این شرکت نفتی روسی در دریای خزر بررسی می‌شود.

لوک اویل فعالیت خود در آذربایجان را از سال ۱۹۹۴ آغاز کرد. این شرکت در آن سال به پروژه توسعه میدان نفتی چیرا گونشلی آذری پیوست که یکی از بزرگ‌ترین میادین نفتی آذربایجان در دریای خزر است.

لوک اویل در واقع اولین شرکت نفتی روسی بود که در آذربایجان فعالیت خود را آغاز کرد.

این شرکت در توسعه میدان نفتی شاه‌دنیز، به عنوان یک میدان گاز تغلیظ شده در آب‌های آذربایجان در جنوب غرب دریای خزر مشارکت دارد. شاه‌دنیز یکی از بزرگ‌ترین میادین نفت و گاز دنیاست که سرمایه‌های بین‌المللی بسیاری را به سوی خود جلب کرده است.

از ۱۹۹۵، هم لوک‌اویل شبکه بازار خود را در آذربایجان گسترش داد.

شاه دنیز میدان گازی است در آذربایجان با مساحتی حدود ۸۶۰ کیلومتر مربع که در بخش آذربایجان دریای خزر قرار گرفته است. این میدان ۱۰۰ کیلومتر با باکو فاصله داشته و در عمق ۷۰۰ متری دریا قرار دارد. کل حجم مخزن این میدان ۱.۲ تریلیون متر مکعب گاز است.

در سال ۱۹۹۶ یک موافقتنامه ۴۰ ساله تولید مشترک با امکان گسترش ۱۲ سال دیگر امضا شد و تولید میدان از سال ۲۰۰۱ آغاز و در سال ۲۰۰۶ اولین حجم گاز از این میدان تولید شد.

شرکای لوک اویل در این میدان گازی کنسرسیومی از شرکت‌هایی چون بی‌پی ۲۸.۸۳ درصد، TPAO با ۱۹ درصد، پتروناس ۱۵.۵ درصد، سوکار ۱۰ درصد، لوک‌اویل ۱۰ درصد، نیکو ۱۰ درصد، و SGC با ۶.۶۷ درصد سهم هستند.

فاز یک این میدان در حال حاضر در حال تولید گاز است و این گاز از طریق خط لوله باکو-تفلیس-ارزوم به خریداران منتقل می‌شود در حالی که هیدروکربن‌های این میدان از طریق خط لوله نفتی باکو-تفلیس-جیهان به مقصد می‌رسد.

توسعه فاز ۲ میدان شاه‌دنیز در سال ۲۰۱۳ آغاز شد و انتظار می‌رود تولید گاز آن برای تامین گاز مورد نیاز اروپا استفاده شود.

در سال ۲۰۱۵ لوک‌اویل قراردادی با یک کنسرسیوم بانکی در باکو به امضا رساند تا بتواند برای توسعه فاز ۲ این میدان یک میلیارد دلار وام ۱۲ ساله دریافت نماید.

لوک‌اویل از سال ۱۹۹۵ در قزاقستان حضور فعال دارد. این شرکت در چند پروژه ساحلی در قزاقستان فعال بود و یکی از اعضای کنسرسیوم خط لوله خزر CPC است.

این شرکت در تمامی کشورهایی که به نحوی به توسعه میادین نفت و گاز آن‌ها پرداخته است، برنامه‌هایی در زمینه کمک‌های خیره و توسعه پایدار هم اجرا می‌کند.

میدان کاراچاگاناک در غرب قزاقستان در ۱۴۰ کیلومتری شهر اورالسک قرار دارد. برآوردها نشان می‌دهد این میدان ۱.۲ میلیارد تن نفت و ۱.۳۵ تریلیون متر مکعب گاز دارد.

لوک‌اویل از سال ۱۹۹۷ وارد این پروژه شده است. در این پروژه شرکت‌های BG، انی، شورون، قازمونای‌گاز و لوک‌لویل مشارکت دارند که سهم لوک اویل برابر با ۱۳.۵ درصد است. این میدان ۴۵ درصد گاز و ۱۶ درصد نفت هیدروکربن‌های مایع قزاقستان را به خود اختصاص داده است.

میدان کومکول در قزاقستان از جمله پروژه‌هایی است که لوک‌اویل از سال ۱۹۹۵ در آن وارد شده است و در این میدان ۵۰ درصد سهم دارد.

قرارداد لوک‌اویل در این میدان ۲۵ ساله است و ۶۷۵ نفر کارمند در این منطقه برای لوک‌اویل کار می‌کنند.

پروژه تنگیز، یکی از میادین بزرگ نفت و گاز دنیا، و میدان کورولوسکی که بخشی از تنگیز به حساب می‌آید در نزدیکی‌های شهر آتیرایو قزاقستان قرار داد. لوک اویل از سال ۱۹۹۷ وارد این پروژه شد و ۵ درصد در آن سهم دارد.

قرارداد لوک‌اویل در این میدان ۴۰ ساله است. نفت تولیدی این میدان از طریق خط لوله CPC منتقل می‌شود.

خط لوله CPC از میدان تنگیز قزاقستان شروع و به نوروروسیک روسیه می‌رسد و بر سر راه خود از آستاراخان، جمهوری کالمیکیا، سرزمین استاوروپول و کراسنودار عبور می‌کند و به منتهی‌الیه غرب روسیه و کنار دریای سیاه می‌رسد.

لوک اویل در ۲۰۱۶ وارد این پروژه شد و در کنار شرکت‌هایی مثل شورون، اکسون موبیل، روسنفت، ‌انی و... حدود ۱۲.۵ درصد سهم این خط لوله را از آن خود کرده است.

میدان فیلانووسکی دومین میدان نفتی دردریای خزر است که لوک اویل در آن فعالیت می‌کند. لوک اویل این میدان را در سال ۲۰۰۵ کشف کرد.

فیلانووسکی در دریای خزر و در ۱۹۰ کیلومتری آستاراخان در عمق بین ۷ تا ۱۱ متری قرار دارد. این میدان یکی از بزرگ‌ترین میادن نفتی روسیه است.

تولید تجاری این میدان از سال ۲۰۱۶ آغاز شده که در این سال فاز اول میدان فیلانووسکی به بهر‌ه‌برداری رسید.

در سال ۲۰۱۶ سه چاه نفتی افقی ۳۰۰۰ متری حفر شد و دبی هر کدام به بیش از ۳ هزار تن در روز می‌رسد.

تولید نفت میدان از طریق خط لوله CPC منتقل می‌شود. از سال ۲۰۱۷ گاز همراه با نفت این میدان به مجتمع نفت و گاز استاورولن فرستاده می‌شود.

لوک‌اویل در حال حاضر در حال توسعه فاز ۲ این میدان است.

میدان کورچاگین در سال ۲۰۰۰ کشف شد و لوک‌اویل این میدان را در دریای خزر به بهر‌ه‌برداری رساند. تولید این میدان از ۲۰۱۰ آغاز شده است.

این میدان در بخش روسی دریای خزر در عمق ۱۱ تا ۱۳ متری قرار گرفته است و با نزدیک‌ترین ساحل ۱۲۰ کیلومتر فاصله دارد. نزدیکترین بندر هم به آن بنادر آستاراخان و ماخاچخان هستند.

این میدان دو فاز دارد. و توسعه فاز دو آن در سال ۲۰۱۶ آغاز شده است.

میدان راکوشچنوی در سال ۲۰۰۱ کشف شد و در دریای خزر قرار دارد. از آنجایی که این میدان بسیار نزدیک به میدان فیلانووسکی است، لوک‌اویل از این مزیت برای استفاده از زیرساخت‌های موجود در این دو میدان برای کاهش هزینه‌ها بهره می‌گیرد.

در سال ۲۰۱۵، حدود ۱۶۵۰ متر چاه در این میدان حفر شد.

در ژوئن سال ۲۰۱۷،‌ لوک اویل توانست در میادین نفتی خود در شمال دریای خزر به تولید ۱۰ میلیون تن برسد. بخش اعظمی از این تولید مدیون میدان فیلانووسکی بود که بیش از ۲.۵ میلیون تن تولید نفت را از آن خود کرد.

در همان ماه توانست فاز دوم تاسیسات کوروچاگین را نیز در بخش شمالی دریای خزر راه‌اندازی نماید. این ساختار ۲۴۰۰ تنی در کارخانه کشتی سازی آستاراخان ساخته شده است.