فقدان سیاست گذاری هماهنگ و نبود استراتژی مدون در مسیر توسعه صنعت دریایی

به گزارش مارین نیوز، عضو هیات مدیره انجمن سازندگان شناور، تجهیزات و سازه های دریایی ایران با اشاره به مزیت های جغرافیایی ایران در حوزه دریایی اظهار داشت: دارا بودن حدود 5700 کیلومتر خطوط ساحلی، دسترسی به دریا در شمال و جنوب کشور، دسترسی به آبهای آزاد (اقیانوس هند)، قرارگیری کشور در مسیر کریدورهای ترانزیتی شمال - جنوب و عملکرد ارتباط دهنده کشورهای آسیای میانه با آب های جنوب کشور از جمله مزیت های مهم جغرافیایی کشور در حوزه دریایی به شمار می رود و از نظر اقتصادی، صنایع دریایی جایگاه ویژه ای را در اقتصاد کشور دارا می باشد.

حسن رضا صفری افزود: صنایع دریایی ایران در طول ایام و گذشت زمان همواره با موانع و تنگناهایی دست و پنجه نرم کرده است. اگر چه سرمایه گذاری های نسبی تا حدودی در این صنعت تاثیرگذار بوده ولی طرح ها و برنامه های اجرایی علیرغم تلاش ها و حرکت های نسبی به ناکامی ختم شده است. فقدان سیاست گذاری هماهنگ و نبود استراتژی مدون دو عامل اصلی می باشند که باعث شکل گیری گلوگاه های چند لایه در مسیر توسعه صنعت دریایی شده است.

وی صنعت کشتی سازی را  یکی از مهمترین صنایع دریایی کشور عنوان نمود و اضافه کرد: این صنعت به عنوان یکی از محورهای اشتغال زایی و توسعه صنعتی بنادر تجاری به عنوان گلوگاه ورود و خروج کالا در کشور مطرح بوده و نقش کشتیرانی به عنوان بازوی مهم تجارت خارجی نشان دهنده میزان نقش این صنعت دریایی در اقتصاد کشور می باشد.

صفری ادامه داد: یکی دیگر از مهمترین نقش های اقتصادی که توسط بنادر و صنایع دریایی ارائه گردیده، خدمات لجستیکی دریایی (حمل و نقل دریایی، خدمات بندری و لجستیک مسافر دریایی) می باشد. حمل و نقل دریایی یکی از مهمترین روش های حمل مورد استفاده در سطح جهان بوده و نقش عمده ای در گسترش و تسهیل تجارت جهانی داشته است، به طوریکه حدود 95% کل کالاهای دنیا در تجارت بین المللی توسط حمل و نقل دریایی انجام می گیرد. پیشرفت های اخیر در صنعت کشتی سازی، کاربرد تجهیزات پیشرفته لجستیکی در بنادر، بهره گیری از مزایایی چون حمل در حجم های بالا و گستره جغرافیایی عملکرد آن و همچنین استفاده از کانتینرها برای سهولت حمل و نگهداری کالاها، کاربرد حمل و نقل دریایی را در عملیات حمل بین قاره ای مورد توجه قرار داده است.

عضو هیات مدیره انجمن صنفی با اشاره به آمارهای موجود، گفت: لجستیک و حمل و نقل دریایی کشور هنوز جایگاه مطلوب خود را در مقایسه با سایر کشورهای دریایی دنیا نیافته است. درسال 1390، حدود 86% تناژ صادرات و 93% واردات کالا در کشور از طریق حمل و نقل دریایی صورت گرفته است و همچنین سهم بنادر از ترانزیت کالا از کشور در حدود 71% است.

وی افزود: ایران یک کشور دریایی می باشد که حدود 30% از مرزهای آن را مرزهای آبی تشکیل می دهد. این مرزها در شمال و جنوب کشور گسترده شده و دارای شرایط آب و هوایی متفاوتی می باشد و همچنین 37 جزیره در خلیج فارس و دریای عمان وجود دارند که از نظر جاذبه های توریستی و گردشگری منابع بالقوه ای  می باشند. 

مدیرعامل موسسه دانش بنیان رده بندی ایرانیان ادامه داد: با توجه به اینکه سفرهای گردشگری دریایی بستگی به امکانات و تسهیلات زیر ساختی تفریحی و لجستیکی دارد، می توان با برنامه ریزی صحیح در راستای توسعه زیر ساخت های لجستیکی و رفاهی، این تقاضا را تا چندین برابر افزایش داد که در اینصورت علاوه بر ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق ساحلی و محرومیت زدایی، تاثیر قابل توجهی در بهبود تولید ناخالص داخلی کشور خواهد داشت.