تازه های سایت
پربحث ترین اخبار
پربازدید ترین اخبار
کد خبر: ۳۵۶۲۱
تعداد بازدید: ۳۶۶۸
تاریخ انتشار: ۰۴ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۱:۵۷
مدیر اداره دریایی سازمان محیط زیست هرمزگان با بیان اینکه اسم کشتی ‌های چینی در ایران عوض می‌ شوند تا اعتراض ‌های محلی کمتر شود، خبر عجیب دیگری هم می ‌دهد:« شیلات گازوئیل سوبسیدی به شناورهای چینی می‌دهد.»
به گزارش مارین نیوز، مدیر اداره دریایی سازمان محیط زیست هرمزگان با بیان اینکه «شناورهای چینی به گفته مسئولان شیلات با هدف ایجاد اشتغال به ایران آمده بودند اما حتی یک صیاد ایرانی را به استخدام در نیاورده‌ اند»، از حضور پاکستانی ‌ها و هندی‌ ها روی شناورهای چینی در سواحل ایران خبر می ‌دهد و می‌گوید: «براساس آمارهای سازمان شیلات سال 95، چینی‌ ها با 60 شناور 240 هزار تن ماهی صید کردند، در حالی که کل صید ماهیگیران استان هرمزگان در همین سال 220 هزار تن بود.» 
افشین عسکری این میزان را دلیل کاهش گونه‌ های ماهی در سواحل جنوبی ایران می‌ داند. به گفته او همین کاهش باعث می‌ شود تا ماهیگیران ایرانی برای صید ماهی و گذران زندگی به آب‌ های دور بروند و در نهایت به تور دزدان سومالی بیفتند!
میثم قاسمی معاون اداره کل حفاظت محیط زیست استان هرمزگان هم از نامه ‌نگاری به استاندار و همچنین سازمان شیلات درباره آسیب ‌های زیست محیطی صید ماهی توسط چینی ‌ها به روش «ترول» در سواحل ایرانی خلیج فارس خبر می‌ دهد اما این نامه‌ ها تا به امروز گونه‌ های ایرانی را از دام شناورهای چینی نجات نداده است.
البته حضور شناورهای چینی و برداشت از سهم صیادان ایرانی، اعتراض نمایندگان استان‌ های جنوبی در بهارستان را هم در پی داشته اما عسکری هشدار می‌ دهد که برداشت از سفره ماهیگیران ایرانی تنها ایراد حضور آنها نیست. آن طور که شیلاتی‌ ها به محیط زیستی‌ های استان گفته‌ اند شناورهای چینی به دنبال صید «فانوس ماهیان» هستند. به گفته این کارشناس محیط زیست، استدلال شیلات کشور این است که «فانوس ماهیان» چون عمر یک ساله دارند، بهتر است به جای از بین رفتن و هرز شدن، صید شناورهای چینی شوند.


عسکری این استدلال را با دلیل زیست محیطی رد می‌کند. او اعتقاد دارد که هیچ چیزی در اکوسیستم از بین نمی‌ رود از جمله «فانوس ماهی» ها. به گفته عسکری آنها غذای ماهیان بزرگتر هستند. وقتی می‌ میرند به اکوسیستم دریایی برمی‌ گردند. مدیر اداره دریایی هرمزگان هشدار می‌ دهد که صید صد درصدی فانوس ماهیان چنته خلیج فارس را از ذخایرش خالی می‌ کند.
صید شناورهای چینی تنها به سواحل هرمزگان محدود نمی‌ شود، نماینده بوشهری‌ ها هم صدای اعتراض آنها را به صحن علنی مجلس رسانده! محیط زیست استان از شیلات خواسته تا صید فانوس ماهیان توسط چینی‌ ها را به شناورهای ایرانی واگذار کند اما آنها صید این ماهی‌ ها را به شیوه سنتی و با شناورهای ایرانی، مقرون به صرفه ندانسته‌ اند.
فانوس ماهیان در لایه‌ های میانی آب به صورت گله‌ ای زندگی می‌ کنند! آنها جثه بسیاری کوچکی دارند و تنها با تورهایی صید می‌ شوند که چشمه (سوراخ)‌ های آن ریز باشند وگرنه ماهی‌ ها از دام صیاد می‌ جهند! به گفته عسکری دنیا برای صید این گونه ماهی‌ ها از سیستم «فیش فایندر» (ماهی یاب) و «اکوساندر» (عمق یاب) استفاده می‌ کند اما شناورهای چینی فاقد این سیستم هستند! یکی از عمیق‌ ترین زخم‌ ها همین جا به محیط زیست ساحلی ایران وارد می‌ شود:« چینی‌ ها به روش صید ترول، تور را با یک وزنه سنگین در کف خلیج فارس پهن می‌ کنند.
وقتی شناور حرکت می‌ کند، هر چیزی که سر راهش باشد صید می‌شود.» مجوز شیلاتی‌ ها به چینی‌ ها اجازه می‌ دهد تا 40 درصد «صید ضمنی» داشته باشند. به گفته عسکری، صید ضمنی یعنی اگر چینی‌ ها صد هزار تن ماهی صید می‌ کنند باید 60 درصد آن «فانوس ماهی» باشد و 40 درصد آن گونه‌ های دیگر! او می‌ گوید:«بر اساس آمارهای شیلات در سال 95، 60 شناور چینی در این سال 240 هزار تن ماهی صید کرده‌اند، در حالی که کل صید صیادان هرمزگان در همان سال 220 هزار تن بوده.»
او اعتقاد دارد این آمار نشان می‌ دهد که چینی‌ ها بیش از 40 درصد صید ضمنی داشته‌ اند. عسکری یک سؤال را هم از مسئولان شیلات می‌ پرسد:« مگر سواحل ایران چقدر ماهی دارد که در یک سال تنها در هرمزگان 460 هزار تن ماهی صید می‌ شود؟»
او آب پاکی را روی دست همگان می‌ ریزد و می‌ گوید:« این یعنی تمام ذخایر خلیج فارس.» عسکری با اشاره به ریز بودن چشمه تور‌های چینی می‌ گوید:«هر ماهی مولدی با این تور صید می‌ شود.
هیچ چیزی به دریا بر نمی‌ گردد.» شیوه کف روبی، بستر دریا را هم زخم عمیق می‌ زند، مرجان ها را تخریب می‌ کند، جلبک‌ های دریایی را می‌ کشد و علف دریایی را قطع می‌ کند. در نهایت هم زیستگاه میگوها را هم تخریب می‌ کند. آنطور که عسکری وضعیت را ترسیم می‌ کند شناورهای چینی دخل بستر خلیج فارس را آورده‌ اند.


نقض قانون در 12 مایلی سواحل جنوب
عسکری بحث را به قوانین دریایی می‌ برد. آنجا که قانون، صید صنعتی تا فاصله 12 مایلی ساحل را برای کشتی‌ های صنعتی داخلی و خارجی ممنوع می‌ کند. در این محدوده فقط لنج‌ های کوچک سنتی می‌ توانند ماهی صید کنند اما چینی‌ ها این قانون را هم نادیده گرفته‌ اند.
به گفته او حضور شناورهای صنعتی چینی‌ ها در منطقه ممنوعه به تقابل بین صیادان محلی و ملوان‌ های چینی منجر شده! ماهیگیران محلی برای صید ماهی از توری به نام «گرگور» (قفس‌ های ماهیگیری ساخته شده از توری) استفاده می‌ کنند. گرگور قفسی توری است که با بند، آن را به ته دریا می‌ فرستند.
آنطور که عسکری می‌ گوید شناورهای چینی در حین عبور گرگورها را هم به هم می‌ بافند تا صیادان ایرانی یکبار دیگر از سمت آنها خسارت ببینند. عسکری بند دیگری از قرارداد شیلات با شناورهای چینی را یادآوری می‌کند که براساس آن قرار بود تا حضور چینی‌ ها به ایجاد اشتغال بین صیادان جنوبی کشور منجر شود. او می‌ گوید:«دریغ از یک صیاد ایرانی در شناورهای چینی.»
به گفته عسکری ملوان‌ های هندی و پاکستانی از قِبَل حضور این شناورها می‌ خورند اما هیچ چیزی دست ماهیگیران ایرانی را نمی‌ گیرد. آمارهای عسکری درباره درآمد شیلات از حضور شناورهای چینی هم به سال 95 برمی‌ گردد. او می‌ گوید: «بعد از آن شیلات هرگز حاضر نشد آمارها را در اختیار ما قرار بدهد.» حتی محیط زیست استان نمی‌ داند چند شناور چینی از خلیج فارس سهم برمی‌ دارند.
عسکری از تهیه فیلمی سخن می‌ گوید که نشان می‌ دهد اسم کشتی ‌های چینی در ایران عوض می‌ شوند تا اعتراض ‌های محلی کمتر شود. این کارشناس می‌ گوید:«براساس آمار اعلام شده در یکی از جلسات شیلات، سال 95 حضور شناورهای چینی 40 میلیارد تومان برای شیلات درآمده داشته.» او خبر عجیب دیگری هم می‌ دهد:« شیلات گازوئیل سوبسیدی به شناورهای چینی می‌ دهد.» عسکری درآمد سال 95 با سوبسید گازوئیل چینی‌ ها را در همین سال حساب کرده و می‌ گوید: «آنها نزدیک به 60 میلیارد تومان سوبسید به چینی‌ ها داده‌ اند.» یعنی از رهگذر حضور شناورهای چینی، شیلات ایران 20 میلیارد تومان هم ضرر داده است!


صیادان ایرانی صید دزدان سومالی
صیادان جنوبی وقتی از سواحل ایرانی، دست خالی برمی‌ گردند، راه آب‌ های دور را می‌ گیرند. آب‌ هایی که برخی از سومالیایی‌ ها، دزدان گردنه گیر موج‌ های پرخطرآنند. اما صیادان آنطور که می‌ گویند جان را کف دست می‌ گذارند و با دزدان دریایی معامله می‌ کنند تا قصه‌ ای شروع شود که باورش سخت است. به گفته یکی از صیادان چابهاری، صاحبان لنج یا کشتی‌ های ایرانی با دزدان دریایی توافق می‌ کنند.

دزدان دریایی هم در قبال گرفتن مبلغ توافق شده، بخشی از دریا را به مدت معلوم، به لنج و کشتی ماهیگیران ایرانی واگذار می‌ کنند. به گفته او اگر همه چیز به خوبی پیش برود، دزدان دریایی به پولشان می‌ رسند، ماهیگیران ایرانی هم به صیدشان. ماهیگیری در ساحل گواتر سیستان و بلوچستان هم می‌گوید:«دزدان سومالیایی در معامله قابل اعتمادند.» صیادان چابهاری هم در کمال تعجب همین اعتقاد را دارند.
آنها می‌ گویند اختلاف از آنجا شروع می‌ شود که صاحب لنج یا کشتی ایرانی تصمیم می‌ گیرد، بیشتر از زمان تعیین شده در دریا بماند و صید کند یا کمتر از مبلغ تعیین شده به دزدان دریایی بدهد! آنجاست که دزدان دریایی خوی واقعی خود را نشان می‌ دهند و صیادان و ملوانان کشتی را به اسارت درمی‌ آورند تا تلخترین قصه برای صیادان ایرانی در جایی دور رقم بخورد! داستانی که ممکن است تلخی‌ اش بی‌ پایان باشد و فصل بازگشت آن هرگز نوشته نشود. درست مثل قصه همه ملوان‌ ها و ماهیگیرانی که از این سفر برنگشتند!




منبع: روزنامه ایران 


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر: