پایگاه خبری – تحلیلی دریایی ایران مارین نیوز رسانه ای دریایی، مستقل و بدون وابستگی به جریانهای خاص سیاسی است که در چهارچوب قوانین جمهوری اسلامی ایران سعی در اطلاع رسانی دقیق، سریع و شفاف به جامعه دریایی کشور را دارد.
۰۶ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۵: ۴۳: ۰۳
تازه های سایت
پربحث ترین اخبار
پربازدید ترین اخبار
رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع گفت: امروز با سطح بلوغی که صنعتگران حوزه دریایی به آن دست پیدا کرده اند، می توانیم طی ۲ تا ۳ سال، تمامی شناورهای مورد نیاز را بسازیم.
به گزارش مارین نیوز، رئیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع در حاشیه بازدید از سومین نمایشگاه بین المللی شیلات و آبزیان که در نمایشگاه بین المللی تهران در حال برگزاری است درباره اقدامات سازمان صنایع دریایی درحوزه تامین شناورهای مورد نیاز صنعت دریایی کشور با اشاره به "طرح تحول صنعت دریایی کشور مبتنی بر اقتصاد مقاومتی"، اظهار داشت: این طرح در راستای جایگزینی شناورهای استیجاری و همچنین نوسازی ناوگان حمل و نقل و نفت کش و ناوگان خدمات و پشتیبانی سکوهای نفتی فراساحل در خلیج فارس در سال گذشته به تصویب شورایعالی صنایع دریایی رسید و مقرر شد که تعداد ۱۷۶ فروند شناور به ارزش یک و نیم میلیون یورو توسط چهار سازمان صنعتی کشور ساخته شود.
امیر دریادار امیر رستگاری ادامه داد: سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع در این طرح ساخت ۸۰ فروند شناور را بر عهده دارد، که کار طراحی و تولید این شناورها را در دستور کار خود قرار داده شد. این شناورها در حوزه خدمات و پشتیبانی فراساحلی، جابجایی و یدک کش فعالیت خواهند کرد که به طور همزمان در بندرعباس، تهران و بندر انزلی کار ساخت آنها رسما آغاز شده است.
معاون وزیر دفاع گفت: سالانه میلیون ها دلار هزینه اجاره شناورها مورد نیاز است که با اجرای این طرح با تحریم ها مقابله و از خروج ارز جلوگیری می شود و این امر موجب ارتقاء سطح دانش و فناوری خواهد شد.
امیر رستگاری بیان داشت: امروز با سطح بلوغی که صنعتگران حوزه دریایی به آن دست پیدا کرده اند، می توانیم طی ۲ تا ۳ سال، تمامی شناورهای مورد نیاز را بسازیم که در بحث تجهیزات نیز تنها ۲۰ درصد به دلیل عدم صرفه اقتصادی ساخت در داخل باید از خارج تامین کنیم که اگر زیرساخت های لازم و صرفه اقتصادی به وجود بیاید، توان طراحی و ساخت آن تجهیزات را در داخل کشور هم داریم.
رئیس سازمان صنایع دریایی ادامه داد: این سازمان افتخار دارد علاوه بر مسئولیت ساخت شناورهای نیروهای دریایی قدرتمند کشور تاکنون بیش از ۱۸۰ فروند شناور غیرنظامی را طراحی و در اختیار متقاضیان قرار دهد.
امیر رستگاری گفت: در قالب یک همکاری مشترک با سازمان شیلات کشور ۵۰ عدد قایق تندرو گلف در حال تولید است که تا به امروز ۱۵ فروند آن تحویل داده شده است و امیدواریم تا پایان آبان ماه ۱۵ الی ۲۰ فروند دیگر آن را بتوانیم تحویل دهیم تا در دریابانی سازمان شیلات به کار گرفته شود و در جهت حفظ و حراست از منطقه دریایی به کار گرفته شود.
رئیس سازمان صنایع دریایی افزود: بحث کشتی های صنعتی صیادی خوشبختانه در همین ماه در دستور کار شیلات قراگرفته و مذاکرات آن با سازمان صنایع دریایی آغاز شده است و با تامین اعتبارات بحث ساخت شناورهای صنعتی ماهیگیری در دستور کار ما قرار میگیرد. ساخت انواع شناورهای دریایی توسط متخصصان داخلی قابل انجام است و برای ساخت این شناورها هیچ محدودیتی وجود ندارد.
ارسال نظر
اگر بخش دفاعی به این جمع بندی برسد که بجای زیاد کردن کارمندان دولتی و ایجاد سازمانهای دولتی جدید، بخش عمده ای از کارهای طراحی و ساخت و تست خود را به بخش خصوصی و شرکتهای دانش بنیان واگذار کند چند مزیت عمده را به همراه خواهد داشت:
1- صرفه جویی در زمان تحویل طرحها
2- صرفه جویی در هزینه طراحی و ساخت
3- افزایش قابل ملاحظه کیفیت کارها
4- کمک واقعی به رشد شرکتهای دانش بنیان دریایی
5- کمک به رسوب دانش فنی دریایی بصورت گسترده و حقیقی در ایران بطوریکه از سرریز این دانش، شرکتهای صنعتی دیگر هم بهره مند میشوند. همین شرکتهای دانش بنیان که در کنار این واگذاری ها رشد میکنند پشتوانه علمی و صنعتی کشور خواهند شد.
انشاء الله مدیران بخش دفاعی کشور در کنار برخی شعارها، بطور واقعی نسبت به کوچکتر کردن سازمانهای دولتی وکاهش کارمندان خود اقدام کنند.
متاسفانه سال گذشته در خبرها شنیدیم که علیرغم اینهمه سازمان تحقیقاتی ناکارآمد موجود، تشکیل سازمان جدیدی به نام «سازمان صنایع دریایی نیروهای مسلح» در مجلس تصویب شد. این یعنی مدیران بخش دفاعی ونظامی هنوز متوجه نشده اند که اشکال کار کجاست وبا این اقدامات خود فقط بودجه بیت المالل را حیف ومیل میکنند بدون اینکه اتفاق خاص و جدیدی بیفتد.
ضمن آنکه فرمایش شما بصورت کلی درست است اما فراموش نکنیم تاسیس سازمان صنایع دریایی وزارت دفاع منجر به بکپارچگی بهینه تولید و تعمیر انواع شناورها و تاسیسات دریایی شده است و هم اکنون این انسجام نمود خود را عیان نموده است. اما متاسفانه در حال حاضر در اینگونه سازمانهای دولتی بخشی از اساتید محترم دانشگاه بخض طراحی و تحقیق را عهده دار شده اند و از ظرفیت حداقلی دانشجویان تحت سرپرستی استفاده می کنند. که این موضع چند عیب عمده زیر را دارد:
1. حق شرکتهای خصوصی بویژه دانش بنیان ضایع می شود.
2. از تجمیع این ظرفیتها می توان اشتغالزایی را توسعه داد ولی با حضور اساتید محترم و استفاده از وقت مرده خود و دانشجویان این ظرفیت از بین می رود.
3. اساتید محترم به وظیفه اصلی خود نمی رسند.
4. کارها با کیفیت یک کار تحقیقاتی و طراحی کاربردی انجام نمی شود.
لذا همانگونه که عنوان شده امیدواریم این امور به صاحبان حق واقعی یعنی شرکتهای دانش بنیان واگذار گردیده و اساتید محترم هم ضمن پرداختن به امور وظیفه ای خود در صورت علاقه مندی از دانشگاه استعفاء داده و با بخش خصوصی واقعی وارد رقابت جدی گردند و یا بعد از بازنشستگی با تاسیس شرکتهای دانش بنیان وارد این عرصه شوند
باتشکر از نظرات شما خواهشمندم توجه کنید که همکاری مراکز صنعتی با اساتید دانشگاه ها تناقضی با فعالیت شرکتهای دانش بنیان ندارد بلکه می بایست مکمل یکدیگر باشند همانگونه که در همه جوامع صنعتی همینطور هست. ولی اشکالی که شما گفتید از اینجا ناشی میشود:
معمولا در دنیا پروژه های تحقیقاتی پایه را که زمان کافی برای حصول آن هست (مثلا 5 ساله یا بیشتر) و با هدف «تدوین دانش فنی» می باشد را به دانشگاه ها واگذار میکنند و در مقابل، پروژه های صنعتی که قبلا نمونه آن به نوعی انجام شده یا نیازمند تحقیقات پایه ای نمی باشد یا باید در کوتاه مدت جمع بندی شود را به شرکتهای دانش بنیان می سپارند. البته در جاهایی هم باهم همپوشانی دارند ولی اصول رایج در دنیا اینگونه است که متاسفانه به هیچ وجه درک درستی ازآن در ایران موجود نبوده و نیست حتی در متن جامعه دانشگاهی!!
همانطور که شما گفتید هیچ جای دنیا یک پروژه صنعتی را در اختیار یک دانشجوی لیسانس یا فوق لیسانس نمیگذارند چراکه دانشجوی لیسانس دانش کافی ندارد و دانشجوی فوق لیسانس فقط یک سال زمان دارد و سپس پروژه را رها میکند و میرود. متاسفانه بارها مشاهده شده که اساتید جوابگوی نقص پروژه های صنعتی که انجام داده اند نیستند و صراحتا و با کمال تعجب اعلام میکنند فلان قسمت کار را فلان دانشجوی ما انجام داده که فارغ التحصیل شده و رفته!!!!!!!!!
پس در دنیا چکار میکنند؟
اولا همانطور که گفتم پروژه های صنعتی کوتاه مدت را اصلا تحویل دانشگاه ها نمیدهند چون دانشگاه اصولا کُند و لَخت عمل میکند.
دوما پروژه های دانشی خود را در دانشگاه بواسطه اساتید بین دانشجویان دکتری تقسیم میکنند و سپس به هر دانشجوی دکتری چند دانشجوی فوق لیسانس میدهند که در کار کمک کنند و آن دانشجوی دکتری مسئول تحویل گرفتن کار ازدانشجویان فوق لیسانس هست تا در نهایت با مدیریت وجمع بندی پروژه تحقیقاتی، بعد از 5 سال آن را در قالب تز دکترای خود تحویل دهد و باید استاد و دانشجوی دکتری در قبال هر نقصی جوابگو باشد. میوه شیرین این درخت همان «تدوین دانش فنی» است. در این شرایط، دیگرمهم نیست که دانشجویان فوق لیسانس بعد ازیک سال کار روی پروژه از دانشگاه میروند یا چند نفر تغییر میکنند چراکه یک تحویل گیرنده سرسخت (دانشجوی دکتری) دارد که مدت طولانیدر دانشگاه هست و بطور کامل روی همین کار، متمرکز است و باید جوابگو و تحویل دهنده نهایی باشد (در کنار استاد مربوطه).
وقتی از بیرون به این فرایند نگاه مینید میبینید چقدر زیبا این سیستم کار میکند. عین ساعت. دقیق، هدفمند و شفاف.
در این شرایط دیگر اساتید راهنما مجبور نیستند برای تک تک دانشجوها پروژه های تخیلی و من درآوردی تعریف کنند بلکه در قالب «یک پروژه مادر»، همه فعالیتهای تحقیقاتی دانشگاه هدایت و هدفمند شده اند.
حالا سوال اینجاست:
1- آیا تا الان دیده اید یک وزارتخانه یا سازمان یا یک شرکت بیاید و اینقدر دورنمای فکری داشته باشد که نیاز مثلا 5 یا 10 سال آینده خود را از الان تعریف کرده و به دانشگاه واگذار کند؟
2- چند دانشجوی دکتری دیده اید که برای چنین هدفی بکار گرفته شده باشند؟ همه به دنبال کنکاش و استخراج یک موضوع تز دکتری از گوشه کهکشان راه شیری هستند!!
3- آیا تا الان دیده اید که در یکی از دانشگاه های ما تعدادی دانشجوی ارشد را در اختیار یک دانشجوی دکتری بگذارند تا برای آنها موضوع تز تعریف کرده و فعالیت آنها را در راستای یک کار تحقیقاتی واحد، هدایت کرده باشد؟
نمیدانم چه زمانی ما (هم جامعه دانشگاهی و هم جامعه صنعتی) قرار است به بلوغ فکری لازم برسیم ولی آنچه پیداست این زمان، خیلی دور است. خیلی دور!
بنده هم با اصول حرفه ای گری و اخلاقی مطرح شده در فرمایش شما موافقم
اما متاسفانه همانطور که فرموده اید و بنده هم خدمت شما عرض کرده ام در ایران روال کار طوری است که از وقت های مرده اساتید محترم و دانشجویانی که متاسفانه بعضا از آنان بیگاری می کشند برای کسب درآمد و در رقابت با بخش خصوصی و دانش بنیان استفاده می شود. و این همانطور که توضیح داده ام متاسفانه به توسعه پایدار زیر ساختهای تحقیقاتی و طراحی من جمله اشتغالزایی لطمه اساسی زده است.
البته روی سخن بنده با اساتید محترم نیست بلکه به متولیان امر است که متاسفانه بدین گونه کارها را برون سپاری می کنند