انتشار صد و چهل و پنجمین شماره "نشریه مهندسی دریا"

به گزارش مارین نیوز، صد و چهل و پنجمین شماره "نشریه خبری – تحلیلی مهندسی دریا" منتشر شد. لزوم توجه و اهتمام به توسعه "پایدار و همه جانبه" در سواحل دریای مکران از مهمترین دغدغه های سیاست گذاران در سطح راهبردی کشور بشمار می رود. یکی از دلایل توسعه نیافتگی منطقه مورد نظر، عقب ماندگی های سنواتی و بی توجهی به زیر ساخت های فرهنگی و اجتماعی سواحل مکران می باشد. مصاحبه ها، گزارشات و مطالب ارائه شده این شماره در همین راستا می باشند. همچنین گزارشاتی از سخنان مقامات و مسئولان در خصوص بخش دریایی کشور و اخبار انجمن مهندسی دریایی ایران از جمله مطالب این شماره می باشند. 

در سرمقاله این نشریه با قلم محمد مونسان سردبیر و مدیرمسئول نشریه با عنوان "توسعه ظرفیت های بزرگ مکران، معطل سیرک نمایشی مهاراجه ها" آمده است، مکران، به عنوان یک نگین مغفول مانده نه تنها میتواند صنایع دریایی ایران و معیشت مردم ساحل نشین را تامین کند بلکه می تواند کل اقتصاد ایران را تحت تاثیر قرار داده و «توسعه دریامحور» را رنگ و لعاب تازه ای دهد. توسعه سواحل مکران و تمرکز جمعیت میلیونی در این سواحل، از سال 1388 مورد تاکید مقامات ارشد کشور و شخص مقام معظم رهبری بوده است ولی متاسفانه بعد از گذشت 12 سال نمیتوان تحول بزرگی را در این سواحل شاهد بود. البته اقدامات ارزشمندی در این مدت از سوی سازمان های متولی مانند سازمان بنادر و دریانوردی و وزارت نفت و نیرو و سپاه پاسداران انجام شده است ولی با این وضعیت و سرعت احتمالا 150 سال طول می کشد تا سواحل مکران روی پیشرفت و آبادانی متوازن و فراگیر را ببیند. فراموش نکنیم که برخی کشورهای بیابانی حاشیه جنوبی خلیج فارس با تفکرات مدیریتی عاریتی ولی درست، ظرف 10-15 سال متحول شدند. در مورد علل رشد آهسته سواحل مکران، علل متعددی وجود دارد که جای بحث دارد ولی یکی از مهمترین علل را می توان کارشکنی و تعلل هندی ها دانست. 

در بخش دیگر سرمقاله آمده است، تمایل هندی ها برای سرمایه گذاری در بندر استراتژیک چابهار به حدود دو دهه پیش و سال ۲۰۰۲ میلادی باز میگردد ولی ملاحظات سیاسی هند و تاخیرهای زیاد باعث شده است که عملا از ظرفیتهای چابهار استفاده مطلوبی نشود و حتی حجم سرمایه گذاری اولیه پیشنهادی آنها نیز بسیار ناچیز باشد. هند متعهد شده بود که نیم میلیارد دلار در بندر چابهار سرمایه گذاری کند که آن هم به عدد ناچیز 85 میلیون دلار! محدود شد و در نهایت همین عدد ناچیز نیز سرمایه گذاری نشد و به 30 میلیون دلار تا به امروز رسیده است. ناچیز بودن سرمایه گذاری هندی ها از آنجا معلوم می شود که چینی ها در بندر گوادر پاکستان متعهد به سرمایه گذاری 62 میلیارد دلاری در یک بازه زمانی 15 ساله شده اند (یعنی بیش از 1000 برابر سرمایه گذاری هندی ها در چابهار) که پیشرفتی فوق العاده و طبق زمان بندی نیز داشته اند. قطعا بندر چابهار در رقابت با رقیب دیرینه خود، بندر گوادر، بسیار عقبتر خواهد بود چراکه همین تعهد ناچیز هندی ها هم بدرستی انجام نشده است تا جائیکه در تابستان امسال در رسانه ها اعلام شد که هند از پروژه راه آهن چابهار کنار گذاشته شد. در مجموع میتوان گفت که هند در قواره و اندازه یک شریک صنعتی و اقتصادی شایسته برای فعال کردن پتانسیلهای سواحل مکران نیست و عملکرد هندی ها در توسعه بندر چابهار شبیه یک «سیرک نمایشی» و یک «مسخره بازی تلخ» بوده است تا یک مشارکت جدی.

گفتنی است، "مهندسی دریا" نشریه ای خبری – تحلیلی آموزشی با سابقه 21 ساله در حوزه صنایع و امور دریایی كشور می باشد که از 1378 فعالیت رسمی خود را با صاحب امتیازی انجمن مهندسی دریایی ایران آغاز نموده است. این نشریه که تاکنون 145 شماره از آن منتشر شده است، پذیرای مقالات، گزارشات و نقدهای اساتید، دانشجویان و علاقه مندان صنایع دریایی کشور می باشد.

نشریه مهندسی دریا و رسانه های انجمن مهندسی دریایی ایران از پرمخاطب و پربازدید ترین های حوزه صنایع دریایی هستند. از ایـنرو درج اخبار و آگهی‌ های تبلیغاتی در رسانه‌ های انجمن فرصت مناسبی برای معرفی موثر توانمندی ‌ها و دستاوردهای شرکت‌ های محترم عضو و غیر عضو به صاحبان صنایع و دست اندرکاران می باشد. همچنین این نشریه بصورت الکترونیکی به شکل گسترده ای اطلاع رسانی می شود. علاقه مندان می توانند جهت ارتباط، کسب اطلاعات بیشتر و همچنین درج آگهی و اطلاع از طرح های تخفیف با شماره های 7-44273495-021 و 66044794-021 تماس حاصل نمایند.

لازم به ذکر است، کلیه نشریات خبری، علمی و کتب منتشر شده و همچنین شماره 145 نشریه مهندسی دریا در سایت انجمن مهندسی دریایی ایران بنشانی www.iraname.com در دسترس قرار دارد و علاقه مندان می توانند برای مشاهده و دریافت از این طریق اقدام نمایند.