به گزارش مارین نیوز به نقل از خبرگزاری میراث فرهنگی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران دراینباره گفت: موجودات دریایی به شدت تحت تأثیر اختلالات ایجاد شده در اثر جزیرهسازی قرار میگیرند که این موضوع، میتواند آسیبهای جدی را به آنها وارد سازد.
حسن رحیمیان درباره ساخت جزیره مصنوعی ترکمنستان در نزدیکی مرزهای آبی ایران در دریای مازندران گفت: درعینحال که اطلاعات چندانی از این طرح در دست نیست؛ اما به طور عام درباره طرحهای جزیرهسازی در حاشیه دریاها مشکلاتی وجود دارد که باید به آنها توجه کرد. نخست اینکه در رسوباتی که طی هزاران سال در بستر دریا جمع شده به هم خوردگی ایجاد میکنند؛ چرا که اجرای این طرحها باعث ورود مواد زائد بسیاری به دریا از فلزات سنگین گرفته تا آلودگیهای نفتی که طی هزاران سال در بستر دریا خوابیدهاند، میشود.
دکترای اکولوژی آبزیان در ادامه گفت: موادی که برای خاکریزی و ساخت جزیرهها وارد محیط میشوند، کدورت آب را بالا برده و بسته به محلی که میسازند، میتوانند در جریانهای آبهای دریایی اختلال ایجاد کنند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه «ایجاد چنین شرایطی بویژه برای صافیخوارها بحرانهای جدی فراهم خواهد کرد»، گفت: موجودات دریاها مخصوصا آنهایی که محل تولید مثل و مهاجرتشان باشد، در کوتاه مدت اثرگذار خواهد بود و بر آنهایی که صافیخوار هستند؛ اثرات منفی خواهد گذاشت. ضمن اینکه گل و لای وارد آبشش ماهی ها شده و آمادگی ابتلای آنها به انواع عفونتها را بالا خواهد برد.
رحیمیان یادآوری کرد که امروزه دیگر روشهای نوین علمی تر و کم آسیب تر به محیط زیست مانند ساخت جزایر ساحلی جایگزین جزیرهسازی شده و به جای ایجاد جزیره در آب و خشک کردن بخشهایی از دریا، آب را به ساحل هدایت میكنند که این به مراتب بهتر بوده و باعث افزایش تولید در محیط میشود.
او در ادامه گفت: مرزهای سرزمینی کشورها بر اساس آخرین خشکیهای متعلق به کشور در دریا حساب میشود و هنگامی که کشوری جزیره ایجاد میکند یعنی 12 مایل پیشروی میکند و این مسأله با توجه به منابع نفتی که در خزر بعنوان بزرگترین دریاچه جهان وجود دارد کمی شائبه سیاسی بودن و توسعهطلبی مرزی ترکمنستان را به ذهن متبادر میکند.
اکوسیستم بسته دریای مازندران
یک پژوهشگر محیط زیست هم معتقد است که جزیرهسازی در دریا افزایش احتمال ریسک خطرات محیط زیست را در پی خواهد داشت که این مسأله می تواند بر اکوسیستم بسته دریای خزر بسیار بیش از دریای جنوب اثرات منفی بر جای گذارد؛ چرا که در دریای آزاد درصد خطر مقداری پایینتر است؛ ولی در اکوسیستم بسته خزر، هر فعالیتی که توسط کشورهای حاشیه انجام شود، میتواند برای همه مشکل آفرین باشد.
مزدک دربیکی، عضو هیات علمی دانشگاه، در توضیح این نگرش گفت: هرچند هنوز اطلاعات چندانی درباره مشخصات این پروژه در دست نیست و نمیتوان به صراحت درباره مخاطرات آن نظر داد؛ ولی اساسا احداث پروژههای خیلی بزرگ میتواند محیط زیست دریای خزر را تحت تاثیر پیامدهای منفی بیشتری قرار دهد.
او همچنین درباره مشکلات پروژههایی از این دست گفت: اینکه آب مصرفی این جزایر از کجا تأمین میشود بسیار مهم است؛ چرا که دستگاههای آب شیرین کن مشکلات محیط زیستی زیادی دارند. همچنین سیستم فاضلاب این مجموعه به چه شکلی خواهد بود.
این دکترای محیط زیست در ادامه یادآوری کرد که که باید دید اهرمهای نظارت بینالمللی مانند کنوانسیون تهران و برنامههای مرتبط با دریای خزر تا چه اندازه بر اجرای این پروژه نظارت خواهند داشت.
