به گزارش سایت رسمی IUCN، این گزارش با عنوان «چارچوب سیاستگذاری كربن آبی» بر فرصت‌هایی برای گنجاندن مبحث حفاظت از نواحی ساحلی در سیاستگذاری‌های تغییرات جوی و پروسه‌های مالی و تأمین بودجه كه در حال حاضر در دوربان افریقای جنوبی مورد مذاكره هستند، تأكید می‌كند.
این مطالعه همچنین بر ضرورت اجرای كنوانسیون بین‌المللی تنوع‌زیستی، كنوانسیون تالاب‌های رامسر و بازار داوطلبانه كنترل كربن برای مورد توجه قرار دادن موضوع اكوسیستم‌های دریایی ساحلی، تاكید دارد.
در این گزارش آمده كه در كنوانسیون چارچوب تغییرات جوی سازمان ملل (UNFCEE) و مكانیسم آن با عنوان شناخته شده REDD+، موضوعات حفاظت و احیای مجدد قلمروهای جنگلی به عنوان روشی برای كاهش اثرات تغییرات جوی مورد حمایت قرار گرفته‌اند اما اهمیت جذب كربن در نواحی ساحلی مثل چمنزارهای آبی و باتلاق‌های كشندی هنوز به طور كامل از سوی این كنوانسیون مشخص و درك نشده است.
مكانیسم REDD+ در این كنوانسیون به مفهوم كاهش تولید كربن ناشی از تخریب جنگل‌ها و كاهش تخریب جنگل‌ها، تقویت و حفاظت از جنگل داری، مدیریت پایدار جنگل‌ها و تقویت ذخایر كربن جنگلی اطلاق می‌شود.
در این گزارش تأكید شده كه هرچند اكوسیستم‌های ساحلی فقط یك تا دو درصد از نواحی پوشیده از جنگل‌های جهان را شامل می‌شوند اما در صورت بهبود وضعیت مدیریت این نواحی، اقدام فوق می‌تواند مكمل تلاش‌ها برای كاهش تولید كربن ناشی از تخریب جنگل‌های استوایی باشد.
