***
- بیایید یک مقدار شفاف‌تر از قبل صحبت کنیم. مشکل فدراسیون قایقرانی چیست که تعلیقش برداشته نمی‌شود؟
- این را باید از مسؤولان وزارت ورزش بپرسید. کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) از سال 2010 قوانینی را برای کمیته ملی المپیک تمام کشورها وضع کرده که اساسنامه‌هایشان را طبق آن اصلاح کنند. اساس این مطلب هم این است که دولت نباید هیچ‌گونه دخالتی در حوزه مدیریتی فدراسیون‌ها و کمیته ملی المپیک کند و دخالتش در این دو نهاد فقط باید جنبه حمایتی داشته باشد. متاسفانه در حالی که همه کشورها اساسنامه فدراسیون و کمیته ملی المپیک‌شان را با این منشور منطبق کردند اما هنوز هیچ اقدامی از طرف مسؤولان ورزش ایران صورت نگرفته است.
- پس چطور فدراسیون‌های دیگری مثل دوچرخه‌سواری، شنا و تیروکمان که با این معضل روبه‌رو بودند، مشکلشان حل شد!
- در مورد آن سه فدراسیون دیگر باید بگویم شرایط آنها با فدراسیون قایقرانی فرق داشت. به طور مثال شنا از طرف کنفدراسیون آسیا تعلیق شده بود که به نوعی توانستند با استفاده از روابط آن را حل کنند. در تیروکمان هم مدت ریاست کریم صفایی تمام شده بود که سرپرست جدید را به جایش آوردند. به همین دلیل در این مورد هم توانستند با مذاکره مشکل را تا حدودی حل کنند. با تمام اینها در حال حاضر این سه فدراسیون همچنان در خطر تعلیق قرار دارند، چرا که نام روسای قبلی در سایت‌های رسمی فدراسیون‌های جهانی مربوطه آنها درج شده است. این سه فدراسیون جهانی به وزارت ورزش ایران هشدار داده‌اند تا زمانی که اساسنامه‌شان اصلاح نشود همچنان روسای قبلی را به رسمیت می‌شناسند.
- یعنی الان طرف حساب قایقرانی فدراسیون جهانی است؟
- بله، به همین دلیل مشکل ما حادتر بود که از طرف فدراسیون جهانی تعلیق شدیم. ما الان با سه فدراسیون جهانی کانویینگ، رویینگ و بادبانی طرفیم که هرکدام به‌نوعی در مقابل برکناری من موضع گرفتند.
- اما قلم‌سیاه، دبیرکل کنفدراسیون قایقرانی آسیا به تازگی مدعی شده که IOC قایقرانی ایران را تعلیق کرده نه فدراسیون جهانی، ضمن اینکه مسؤولان کمیته ملی المپیک را هم متهم کردند که هیچ تلاشی برای رفع تعلیق این فدراسیون نکردند.
- خب اگر این‌طور هم که ایشان می‌گویند باشد، IOC که شأنش از فدراسیون جهانی بالاتر است دیگر جای حرفی نمی‌ماند. من برای آقای قلم‌سیاه متاسفم که مسیر درستی را انتخاب نکرده است. آقای قلم‌سیاه به دلیل پستی که به تازگی گرفته و در هیات‌رییسه فدراسیون همگانی عضو شده، این حرف‌ها را می‌زند و خواسته‌های وزارتی‌ها را مطرح می‌کند.
- شروین اسبقیان طی این چندماه به‌جای شما سرپرست بود. حالا او بی‌دلیل استعفا داده و خسرو ابراهیمی به جایش آمده. گفته می‌شود وزارت ورزش می‌خواهد از ترفندی که در فدراسیون شنا استفاده کرد و به واسطه دوستی رضوانی با کنفدراسیون آسیا تعلیق شنا را حل کرد، در قایقرانی هم استفاده کند، فکر می‌کنید این کار شدنی باشد؟
- خیر، بحث جابه‌جایی کلا به فدراسیون‌های جهانی شوک وارد می‌کند. وزارتخانه ورزش در این مدت کوتاه تاسیسش تا به حال تغییرات زیادی را به وجود آورده که غیرطبیعی است. اگر امثال بنده هم مقاومت نمی‌کردیم شاید در 15، 16 فدراسیون دیگر هم تغییرات می‌شد. من برای آقای ابراهیمی احترام قایلم اما آمدن ایشان کاری از پیش نمی‌برد. بهترین کار این است که دوستان وزارت ورزش تا سونامی بزرگ‌تری در ورزش به وجود نیاورده‌اند، این یکی، دو ماه باقیمانده تا دولت دهم را هم صبر کنند تا از ورزش بروند و دولت بعدی بیاید و مشکلات را حل کند. ما مشکل سختی با سران جهانی ورزش نداریم. خیلی راحت با اصلاح اساسنامه‌ها کارمان درست می‌شود. فقط نیاز به تعامل داریم.
- حاضر نیستید، استعفا بدهید تا بالاخره این قایله ختم شود؟
- نه من به هیچ‌وجه کوتاه نمی‌آیم. من همزمان که وزیر روی کار آمد، به دوستان پیغام دادم که اگر نمی‌خواهید بمانم خیلی راحت استعفا می‌دهم و می‌روم. اما آنها اصرار داشتند از لفظ برکناری استفاده کنند. من در هشت سالی که به قایقرانی خدمت کردم، اگر آن را ارتقا ندادم حداقل سه رشته رویینگ، بادبانی و دراگون‌بت را وارد ایران کردم. من قانونی سر کارم بودم اما غیرقانونی برکنارم کردند. متاسفانه دوستان حتی حاضر نشدند در این مدت هم با من مصالحه کنند.
- یعنی اگر این کار را می‌کردند استعفا می‌دادید؟
- بله. اما آنها فقط سعی کردند از راه ارعاب و تهدید وارد شوند. تا الان سه پرونده برای من درست کردند. یکی از آنها بحث دوشغله بودنم بود که دادگاه به من برائت داده. من تا زمانی که یک فضای انسانی مهیا نباشد، زیر بار زور نمی‌روم. این آقایان می‌خواهند با فشار آوردن به اهدافشان برسند.
* روزنامه شرق
