متن گزارش بدین شرح است: در طول دیدار اخیر سلمان خورشید، وزیر خارجه هند، از ایران، آمادگی خود را برای هزینه 100 میلیون دلار در بازسازی بندر چابهار به منظور دسترسی مستقیم به افغانستان و آسیای میانه و همچنین مقابله با نفوذ روزافزون چین در منطقه اعلام کرد.
سرمایهگذاری 100 میلیون دلاری هند در بندر چابهار ایران نقش اصلی را در حفظ منافع دهلی نو در این منطقه ایفا میکند و آن نباید به عنوان مخالفت با تحریمهای غرب بر روی ایران تلقی شود.
بندر چابهار که در تقاطع اقیانوس هند و دریای عمان قرار دارد برای دهلی نو حائز اهمیت راهبردی زیاد است چون آن زمینه را برای هند در دسترسی مستقیم به افغانستان بدون ورود به خاک پاکستان هموار میسازد. بعنوان مثال، هند در آوریل سال 2012 از بندر چابهار در ارسال یکصد هزار تن گندم و کمکهای غذایی به افغانستان استفاده کرد.
به همین ترتیب، این کشور در نظر دارد که مواد معدنی را از معدن سنگ آهن حاجیگاک افغانستان از همین مسیر وارد کند.بندر چابهار به هند امکان میدهد که کالاها و تدارکات و در صورت نیاز، حتی سربازان خود را مستقیما از طریق ایران به افغانستان ارسال کند.
این مسیر برای هند، مخصوصا بعد از خروج نیروهای خارجی تحت رهبری آمریکا از افغانستان از اوایل سال 2014 بی نهایت ارزشمند خواهد بود. آن موقع میتوان انتظار داشت که پاکستان مشکلاتی را برای هند ایجاد کند چون اسلام آباد تلاشهای خود را برای تصرف فضای سیاسی افغانستان تشدید خواهد کرد.
پاکستان از قبل مانع از دسترسی زمینی هند به افغانستان شده است و انتظار نمیرود که این سیاست پاکستان در آینده تغییر کند.باید به یاد داشت که بندر چابهار در طول دهه 1990 با کمک هند ساخته شد چون هند حتی در آن موقع خواهان تدارک مسیر دیگری برای دسترسی به افغانستان بدون ورود به خاک پاکستان بود.
یک بندر چابهار مجهز نعمت بزرگی نیز برای افغانستان محصور در خشکی خواهد بود؛ چون این بندر وابستگی افغانستان را به پاکستان که تجارت دریایی افغانستان تقریبا تحت کنترل خود گرفته و میتواند از آن بعد از سال 2014 با همکاری چین بهره برداری کند کاهش خواهد داد.
به همین دلیل موقعیت چابهار در 76 کیلومتری بندر گوادار در پاکستان برای هند اهمیت راهبردی پیدا میکند.
پاکستان در فوریه امسال اعلام کرد که چین این بندر را اداره خواهد کرد و این امر برای اولین بار دسترسی دائم چین را به دریای عمان در نزدیکی تنگه هرمز که بخش عمده محمولههای نفتی و گازی جهان از آن عبور میکنند هموار خواهد ساخت.روشن است که حضور هند در آن منطقه از طریق بندر چابهار میتواند توازن قدرت در این منطقه بطور مطلوب تغییر دهد.
اگر غرب از رفتار نرم هند با ایران، علیرغم همه این امتیازات جغرافیایی و راهبردی، آزرده شود این مایه تاسف خواهد بود. هند نگرانیهای غرب را در مورد برنامه هستهای ایران درک میکند؛ ولی آنها نباید نگرانیهای امنیت ملی دهلی نو را تحت الشعاع قرار دهند.
علاوه براین، تنها دهلی نو میتواند در مورد سیاست خارجی خود تصمیم بگیرد و هند، از طریق بهبود روابط خود با ایران، در زمانی که ایران با انزوای بین المللی مواجه میباشد، نشان داده است که آن یک سیاست خارجی مستقل را بدون توجه به دستورات غرب حفظ کرده است.
شکی در این نیست که تحریمها انجام همکاری را با ایران بسیار دشوار میکنند ولی هند با افزایش همکاری خود با این کشور، علیرغم همه این مسائل، به یک ریسک سنجیده دست زده است. چون عواقب گسترش نفوذ چین در منطقه به قدری جدی است که نمیتوان آن را نادیده گرفت.
