وی با بیان اینکه پروانه کمپرسور قطعه‌ای با پیچیدگی زیاد است، گفت: از آنجا که قطعه اصلی معیوب بود متخصصان پالایشگاه خانگیران با استفاده از روش‌های نوین مهندسی معکوس نسبت به ابعاد برداری و تهیه نقشه ساخت اقدام کردند.
عباس‌نژاد تصریح کرد: پس از ابعاد برداری، کار تأمين متریال و شناسایی آن بر اساس خواص متالوژیکی و مکانیکی با بررسی مستندات و کاتالوگ‌های شرکت سازنده و استانداردهای مرتبط با صنعت نفت و گاز انجام شد.
این کارشناس با بیان اینکه «متریال مورد استفاده جزو متریال‌های کمیاب در داخل کشور بود»، ادامه داد: وجود تحریم‌ها سبب شد تا متخصصان پالایشگاه خانگیران دست بکار شوند و ضمن تهیه متریال موجود در داخل کشور، به ساخت این پروانه که در صنعت نفت و گاز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است اقدام کنند.
وی این مهم را همت متخصصان داخلی در تأمين قطعات ساخت داخل دانست و گفت: ما نه تنها قطعه موجود را از خارج تهیه نکردیم بلکه توانستیم با مهندسی معکوس، روش‌های نوین ساخت و تأمين متریال این قطعه حساس را توسط پرسنل شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد در داخل کشور ساخته و در منطقه پارس جنوبی نصب و کمپرسور مربوطه راه‌اندازی کنیم.
عباس‌نژاد تأکید کرد: این کمپرسور با دور 42 هزار دقیقه کمترین لرزش را داشته و حتی بالاترین میزان تولید گاز را نسبت به سایر کمپرسورها دارا است.
کارشناس کمیته خود کفایی و دفتر فنی کارگاه مرکزی شرکت پالایش گاز شهید هاشمی‌نژاد یادآور شد: این قطعه در مدت زمان پنج ماه ساخته و نصب شده است.
این کار واقعا کار بزرگی بود که در مجموعه پارس جنوبی با همکاری و هم دلی کارشناسان و مهندسین گاز شهید هاشمی نِژاد و مهندسین پارس جنوبی انجام گرفت نه فقط همکاران عزیز پالایشگاه خانگیران و چقدر خوب است انسان زحمت های دیگر همکاران را هم ضایع ننماید . و این هرگز از ذهن و یاد همکاران گاز شهید هاشمی نژاد نخواهد رفت که از دادن ایده تا همکاری در بالانس روتورها ،نصب پروانه ها ، نصب تجهیز وراه اندازی قدم به قدم همکاری تنگاتنگ داشته ایم . این هم درست مثل توربو اکسپندر پالایشگاه سوم است که کارش را کسی به انجام رسانید که حتی نامی از وی به میان نمی آید . و این تفاوت در صنعت ما و اورپا کاملا نمایان است و ظلمی است بس بزرگ در حق کسانی که بهر طریقی در یک طرح ویا پروژه موفق شرکت داشتند . و چقدر خوب بود تا در این کار بزرگ همه کسانی که بطریقی زحمت کشیدند قدردانی میشد و یا اسمی و یادی می شد تا اگر دوباره چنین مواردی پیش می آمد به همکاری و یا به هم فکری می انجامید . 
