75 درصد سطح کره زمین از آب پوشیده شده و تعداد 104 هزار فروند کشتی با یک و نیم میلیون دریانورد بر روی آنها فعالند. طی سال 2012 به میزان 8 میلیارد و 700 میلیون تن کالا توسط کشتیها در سراسر جهان جابجا شد که شامل 573 میلیون TEU کانتینر میشود. کشور فیلیپین با دارا بودن 330 هزار دریانورد، دارای بیشترین دریانورد جهان است که سالیانه به میزان 7 میلیارد دلار برای کشورشان درآمدزایی دارند. (به میزان یک هفتم کل صادرات غیرنفتی کشورمان).
جمهوری اسلامی ایران نیز دارای 180 هزار دریانورد است. شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی در خاورمیانه رتبه اول و در جهان رتبه 21 و شرکت ملی نفتکش ایران نیز رتبه سوم جهانی را دارا هستند که به دست پرتوان دریانوردان کشورمان راهبری میشوند.
شغل دریانوردی یکی از شغلهای با اهمیت و تأثیرگذار محسوب میشود. لذا سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO) طی سالیان اخیر چندین نوبت شعار خود را به اهمیت شغل دریانوردان اختصاص داده که بعنوان نمونه به موارد ذیل اشاره میشود:
سال 2001: Globalization and the role of seafarers (جهانی شدن اقتصاد و نقش دریانوردان)
سال 2010: Year of seafarers (سال دریانوردان)
و جمله «جلوههای دریا»(Faces of the seas) شعار سال 2013 سازمان بینالمللی دریانوردی است.
به یاد داشته باشیم شغل دریانوردی مستلزم فعالیت در آبهای خطرناک، دوری از خانواده به مدت طولانی، احتمال بروز حوادث دریایی و خطر جانی و نیز احتمال رو برو شدن با دزدان دریایی است. این نکته نیز جالب است که بدانیم کاپیتانهای کشتی حتی از اطبای علم طب نیز مجبورند بیشتر تحصیل و تجربه آموزی نمایند. در حال حاضر، جهان با کمبود 30 هزار دریانورد مواجه است و کشورمان نیز با کمبود 5000 نفر دریانورد روبروست.
نهادینه نشدن فرهنگ دریایی در جامعه یکی از عوامل این معضل است؛ به نحوی که اغلب خانوادهها آرزو دارند فرزندشان در آینده دکتر و مهندس شود و کمتر پدر و مادری آرزوی کاپیتان کشتی شدن فرزندانشان را در هنگام تولد نوزادشان در دل ندارند.
امروزه شاهد فعالیت کشتیهای غول پیکر نفتی با ظرفیت 500 هزار تن معادل 2 میلیون بشکه نفت خام هستیم که صرفا با 30 نفر دریانورد هدایت میشود. بزرگترین کشتیهای کانتینری دنیا با ظرفیت حمل 16 هزار کانتینر که به جزایر سیار لقب گرفتهاند و گاه ارزش کشتی به همراه محموله آنها به میزان یک میلیارد دلار بالغ میشود، صرفا با 20 نفر دریانورد راهبری میشوند. این افراد به صورت شبانهروزی باعث حرکت کشتی در دریاها هستند. علیرغم اینکه توفانها، صخرههای دریایی، کوههای یخ و.... وجود دارند.
این نشانگر آن است که دریانوردان بایستی از لحاظ علمی، تجربی، سلامت و غیره «واجد شرایط» باشند. دریانوردان بایستی مسلط به علم دریانوردی، نجوم، مخابرات دریایی، امداد و نجات، طب، مکانیک موتورهای دریایی و... باشند.
در نظر بگیرید کاپیتان و سایر خدمه کشتی مسافری با حمل 7000 نفر بایستی چه ویژگیهایی داشته باشد تا بتواند کشتی و مسافرانش را از آن سوی اقیانوس به آن سوی دیگر به سلامت انتقال دهد. در این راستا سازمان بینالمللی دریانوردی با تصویب کنوانسیون STCW (کنوانسیون بینالمللی استانداردهای آموزش، صدور گواهینامه و نگهبانی دریانوردی) شرایطی را تدوین کرده که در خصوص آموزش دریانوردان چگونه باید رفتار کرد و آموزش و ارائه گواهینامه صلاحیت دریانوردی آنها چگونه باید باشد و خوشبختانه ایران جزء لیست سفید IMO محسوب میشود. این بدان مفهوم است که آموزش دریانوردان در ایران و گواهینامههای آنها واجد شرایط و قابل اطمینان است.
همچنین، سازمان بینالمللی دریانوردی با تصویب کنوانسیون کار دریایی MLC 2006 در خصوص خصوص نهادینه شدن حقوق قانونی دریانوردان اقدام اساسی را بر داشته است. این کنوانسیون حداقلهایی را در تقریبا همه حوزههای مربوط به شرایط کار دریانوردان شامل استخدام، ساعات کار و مرخصی، محیط کار، امکانات تفریحی و رفاهی، غذا، بهداشت، مراقبتهای پزشکی و مسایل ایمنی تعریف کرده و کشورهای عضو موظف به اجرای آنها هستند.
نیازها و درخواستهای دریانوردان
1. در نظر گرفته شدن شغل دریانوردی بعنوان شغل سخت و متعاقبا اختصاص مزایای آن که خوشبختانه این مهم در کشورمان در مجلس محترم شورای اسلامی تصویب و اجرا شده است. معافیت از پرداخت مالیات و بازنشستگی پس از 20 سال کار از مزایای چنین قوانینی در کشورهای مختلف است.
2. وجود شرایط رفاهی، بهداشتی مناسب کار و خدمه کشتی در کشتی که متأسفانه گاه برخی کشتیها در جهان فاقد ابتداییترین شرایط زندگی هستند که نوعی بردگی از انسان در ذهن نقش میبندد.
3. دریافت حقوق و مزایای خود به میزان لازم و به موقع که گاه برخی مالکین کشتیها اجحافهایی را به دریانوردان اعمال میکنند. (چالش عدم پرداخت حقوق دریانوردان ایرانی و پرداخت به صورت ريالی به دلار از سوی بانک مرکزی علیرغم اینکه شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران حقوق آنها را براساس دلار به بانک مرکزی پرداخت نموده بود).
4. لزوم وجود خدمات رفاهی در بنادر در قالب باشگاه ملوانان (Seaman club)
5. وجود امکانات اینترنتی در بنادر به نحوی که دریانوردان بتوانند در هنگام توقف کشتی در اسکله با خانواده و دوستان خود تماس و ارتباط برقرار کنند که خوشبختانه این امکان در بنادر کشورمان به دریانوردان ارائه میشود.
6. لزوم تغییراتی در برخی قوانین جزایی کشورها. متأسفانه در هنگام بروز حوادث دریایی که ناخواسته اتفاق میافتد مقامات قضایی کشورها کاپیتان کشتی را بلافاصله دستبند زده و او را به بازداشتگاه و زندان میافکنند که مورد اعتراض دریانوردان است و بایستی شرایطی فراهم شود تا به صورت عادلانه (Fair Treatment) و انسانیتر یا آنها برخورد شود.
7. لزوم کنترل بیشتر مقامات دولتی بنادر بر میزان ایمنی کشتیها که این مهم توسط افسران بازرسی ایمنی در قالب PSC – FSC انجام میپذیرد.
8. لزوم برخورد جدیتر جامعه جهانی با پدیده شوم دزدی دریایی که دریانوردان در هنگام تصرف کشتی با شرایط سختی مواجه بوده و بهنوعی زندانی هستند.
9. لزوم آشنایی بیشتر بدنه جامعه با شغل دریانوردی
10. لزوم سرمایهگذاری بیشتر دولت در بخشهای آموزشهای دانشگاهی و نیز تحصیلات غیرآکادمیک دریانوردان و پرداخت هزینهها از سوی دولت و نه از سوی دریانورد.
11. توسعه بیشتر مراکز آموزشهای دریایی خصوصی
در ادامه وجود سازمانی تحت عنوان فدراسیون بینالمللی کارکنان حملونقل دریایی (www.itfseafarers.org) به شکایات دریانوردان در جهان رسیدگی میکند و پشتوانه آنها جهت احقاق حق آنهاست. این سازمان ارتقای شرایط کار دریانوردان را با همکاری سازمان جهانی کار (ILO) پیگیری میکند. طی چندین نوبت بازدید کارشناسان آن سازمان از بنادر کشورمان، شرایط و امکانات رفاهی، پزشکی و زندگی دریانوردان ایرانی بر روی کشتیهای ایرانی مناسب ارزیابی شد.
در پایان این مقاله را با بیان دبیرکل اسبق سازمان بینالمللی دریانوردی، آقای میتروپولوس، به پایان میرسانم که اظهار میدار: اهمیت صنعت حمل و نقل دریایی به قدری زیاد است که کمترین خللی در آن باعث میشود نیمی از دنیا دچار قحطی و گرسنگی (به سبب نرسیدن آذوقه) و نیمی دیگر از دنیا دچار سرمازدگی (به سبب نرسیدن سوخت) شود و در این راستا، نقش دریانوردان بسیار واضح و مبرهن است.
در این مقاله سعی شد شغل دریانورد از ابعاد گوناگون و نقش آنان در اقتصاد کشورها از ابعاد مختلف تحلیل و نیازهای این عزیزان نیز گوشزد شود. اینجانب شاهد زحمات و تلاشهای این قشر جامعه در استان هرمزگان در بخشهای مسافری، کالا، شیلات و... هستم. بویژه در ایام نوروز که آنها مسؤولیت انتقال دریایی مسافر و خودرو بین بنادر عباس، لنگه، چارک به جزایر قشم و کیش را به عهده دارند. آمار جابجایی 4 میلیون نفر- مسافر دریایی طی 20 روز ایام نوروز سال 1392 نشان از زحمات شبانه روزی و طاقتفرسای آنان دارد.
تشکر و خدا قوت دریانوردان
* کارشناس ارشد حمل و نقل دریایی و نویسنده کتاب «توسعه دریا محور، مروری بر صنایع دریایی جهان»