به گزارش مارین نیوز، تاکنون فرم متداول در ساخت شناورهای موسوم به لندینگ کرافت تک بدنهای (Single Hull) بوده و ساخت شناور مذکور با فرم کاتاماران (دو بدنهای) برای اولین بار در داخل کشور با سرمایهگذاری بخش خصوصی توسط ایزوایکو تحت نظارتهای فنی کارشناسان اداره مرکزی بازرسی و ثبت شناورهای هرمزگان و مؤسسه رده بندی ایرانیان در حال اجراست.
مطابق بررسیهای به عمل آمده از سوی کارشناسان بخش بازرسی اداره مرکزی بازرسی و ثبت شناورهای هرمزگان، امور سازهای تمامیبلوکهای اصلی بدنه و روسازه (سوپراستراکچر) لندینگ کرافت مورد اشاره به میزان قابل ملاحظهای صورت پذیرفته و پیشبینی می‌شود طی دو ماه آتی عملیات اتصال بلوکها به یکدیگر و سایر اقدامات لازم در راستای تکمیل سازه شناور به پایان برسد و با تأمین به موقع تجهیزات مرتبط با سیستمهای رانش، مخابراتی، کمک ناوبری، ایمنی، اطفاء حریق و... بهرهبرداری نهایی از شناور مزبور تا پایان امسال مورد انتظار خواهد بود.
شایان ذکر است، بر اساس اصول مهندسی دریا شناورهای دو بدنهای یا کاتاماران به دلیل شکل خاص بدنه و ویژگیهای هیدرودینامیکی مناسب، مقاومت موج سازی کمتری تولید و نسبت به شناورهای تک بدنهای از پایداری و مانورپذیری بهتری برخوردار بوده و امکان دستیابی به سرعتهای بالاتر را فراهم میسازند.
كارخانه أي كه براي ساخت كشتي هاي اقيانوس بيما طراحي و ساخته شده است و ادعائ تخصصي هم دارد با ساختن كاتاماران أنهم از روي نقشه ها و طرح هاي استراليايي هنر زيادي را نمايش نداده است، اصلح است كه اقايان در ايزوايكو كمي به دور و بر خودشان برانداز كرده و با اين ادعاهاي سخيف كلاس كارشان را بايين نياورند.... ادعا هم حد و مرزي دارد ... كور بازار نيست كه!!!!!!!!!.......... sakhtan lagan yek shenavar kar mohemi nist hamishe vaghti be tajhizat miresim hame jamon milange, yademan narafte k hanoz kantiner barha tahvil dade nashode porojei k az sal 82 sakht anha shoro shod pas behtar hast hichvaght masolan sherkat vade o vaid tahvil ro nadan k ma goshemon az in harfa pore دوست آشنا حال که صاحبان اقیانوس پیما به عمد و برای شکست خوردن طرح ساخت کشتی در داخل کشور به ایزوایکو و دیگر شرکتهای کشتی ساز، کشتی سفارش نمی دهندچه باید بکنیم؟ دست روی دست بگذاریم و مرگ تدریجی رو نظاره گر باشیم؟ در ضمن ، ساخت یک شناور کوچک که دارای فرم بدنه ای خاص و منحنی دار است و دارای ورقهای نازکی است خود برای ایزوایکو یک کار جدید و یک هنر است! طراحی هر شناوری (حتی ناو هواپیما بر) زیاد سخت و پیچیده نیست اصل کار ساخت شناور است. خودمان را دست کم نگیریم، پایگاه خبری-تحلیلی مارین نیوز: به کاربر عزیزی که تحت عنوان «دوست» کامنت گذاشته اند، یادآور می شویم تاکنون دو کشتی کانتینربر توسط ایزوایکو تحویل کشتیرانی جمهوری اسلامی شده و سومین کشتی در مرحله آب اندازی و تکمیل تجهیزات قرار دارد. لطفا بفرماييد تحويل شناور با بيش از ١٠ سال كار چه حاصلي براي صنعت و اقتصاد دارد؟ صرف بيش از چند ده مليون دلار بيشتر از ارقام پيش بيني شده و دوباره كاريهاي مكرر! تا زماني كه ايزوايكو با ثبات مديريتي مواجه نباشد وضع همين است. اميدوارم دوست عزيزي كه فرمودند اصل كار ساخت شناور است و طراحي كاري ندارد حداقل يكبار نقشه بدنه يك شناور را ديده باشند. ضمنا ساخت بدنه شناور هم كاري ندارد. ايزوايكو در اين سالها به همت مديرانش به يك آهنگري پيشرفته تبديل شده است. اگر اين شناور تا پايان سال تحويل شود بنده از حوزه كار دريايي با بيش از ١٥ سال سابقه كناره گيري ميكنم. راستي از نفتكشها چه خبر؟ تا پايان سال تحويل ميشود؟ آقای سابقه کار 15 ساله : می دونی مشکل صنعت کشتی سازی چیه؟ وجود آدمهای پرتوقع و پر مدعا مثل شما وجود پیرزنهای غرغرو بازم مثل شما. به جای استعفا دادن و غر زدن لخت شو بیا وسط گود ببینیم چند مرده حلاجی! سابق جان: خداییش برای اینکه ثابت کنی ایزوایکو کشتی ساز نیست تو این 15 سال چه کارهایی کردی؟ خداییش راستشو بگو سابق! سابقه ات رو خراب کردی! من شاید نقشه ندیده باشم ولی خداییش فکر می کنی کشتی سازی و یک آهنگری بزرگ و مدرن چه فرقی با هم دارن؟!!! خداییش تا حالا کشتی سازی دیدی؟ چقدر توش کار کردی؟ چند بار تو دمای 50 درجه و رطوبت 99 درصدش رو حس کردی؟ با سلام خدمت همکاران دریایی: شرکت بریس دریا "طراح شناور فوق" آمادگی ارائه خدمات و پاسخگویی در خصوص طرح شناور مذکور را دارد. brisdarya@yahoo.com حسن كچل، دوست عزيز بنده وجب به وجب اون خاكي رو كه الان جنابعالي ايزوايكو اطلاق ميكنيد سالها پاي پياده تو همون گرما و رطوبت طي كردم.مديران مختلفي از شعباني فر تا سعيدي رو هم ديدم. دقيقا مشكل من هم همينجاست كه مديران ايزوايكو هم ديدي وسيعتر از آهنگري براي مجموعشون ندارند. البته اگه نظر قبلي منو با دقت بخوني ميبيني كه تمام صحبت من با مديران اين مجموعه بوده نه با پرسنل. بديهي است كه با وجود مديراني اينچنين و پرسنلي آنچنان بايد فاتحه كشتي سازي را خوند . سعي كن بجاي توهين به ديگران و ادعاي بي ارزش كردن كمي بيشتر فكر كني و ريشه اي به مسايل نگاه كني . هنوز من جواب سوالم رو نگرفتم ساخت كشتي كار بزرگي است ولي به چه قيمتي؟ و تاكي بايد چند برابر هزينه معمول سرمايه گذاري كرد؟ ضمنا من ١٥ ساله تو اين صنعت كارهامو كردم، شما كه مرد عملي بفرما چه كردي در اين صنعت كه ما نديديم. آهنگر كشتي ساز همون كارهايي كه الان شما داريد انجام ميدين، ادامه كارهايي است كه ١٠ سال قبل ما اونجا پايه ريزي كرديم. شما چه كردي براي ايزوايكو؟ طراحی و ساخت کاتاماران تجربه خوبی بود ،لازم به تدکر است که کلیه نقشه های مربوط به سازه این شناور توسط بجه های فنی و مهندسی انجام گرفته و برای اولین بار در تهیه نقشه های خمکاری پلیتها و پروفیلها از نرم افزار Shipconstructor استفاده شد. دست آقایان فلاح ، هرمزی ، علیمردانی . خانم حیدری درد نکند، .اقعاً زحمت کشیدند. دست بچه های کارگاه 26 و 43و44 و همه کسانیکه زحمت کشیدند درد نکند.با وجود این افراد بسیار فعال و زحمت کش هر کاری را می توان انجام داد. بنده خودم در طراحی این شناور نقشی نداشتم ، اما بسیار خوشحالم.به خدا بین بجه های کشتی سازی خصوصاً بحر گسترش افرادی بسیار با ارزش و فعال و متخصص پیدا می شوند که لنگه اونها کم گیر می آید.اما کسی قدر آنها را نمی داند.بعضی از آقایان به جای تشویق اینگونه افراد ، آنها را گوشه گیر و بایکوت می کنند. قبول دارم مشکلات زیاد است ، دردها زیاد هستند.این بجه ها دست خالی بدون هیج آموزشی دارند کار می کنند.در صورتی بهترین اساتید بین همین بچه ها هستند.به نظر من ساخت کاتاماران برای این بچه ها خیلی پیش پا افتاده است.امیدوارم خداوند همه مارا یاری دهد وجود مدیران نالایق و مدعی که فقط به دنبال این هستند که رزومه خود را به هر قیمتی با ساخت و آب اندازی نفت کش و کانتینر بر و غیره را پر کنند .مدیری مثل رمضانی که از نظر بنده و سایر دوستان هرجه بر سر بحر آمده زیر سر ایشان است. آن زمانی که بنده آنجا کار می کردم چه نیروهای باارزشی را به خاطر منیت و بی توجهی این آقا از دست دادیم ؟به خاطر خود رایی با نیروهای فعال و با سواد سر سازگاری ندارد.وجود مدیرانی اینچنین باید کشتی سازی را به این مرحله بر ساند.فقط دلم به دوستان و همکاران سابقم می سوزد. 
