به گزارش خبرنگار مارین نیوز، مسعود پلمه امروز در نشست خبری پانزدهمین همایش صنایع دریایی که با عنوان «انتظارات جامعه دریایی از دولت یازدهم» در مؤسسه رده بندی ایرانیان برگزار شد؛ با اشاره به ابعاد گسترده تحریمها علیه ایران گفت: در قطعنامههای مختلف تحریم که از سوی شورای امنیت، اروپا و آمریکا صادر شده؛ همواره بخشی علیه حملونقل و صنایع دریایی کشور به چشم میخورد.
وی با انتقاد از بیتوجهی دولتمردان به ظرفیتهای بخش خصوصی برای عبور از تحریمها گفت: پس از اجرایی شدن تحریمهای اخیر در جولای 2013 تازه مسؤولان دولت قبل به سراغ بخش خصوصی آمدند و پرسیدند این تحریم و تبعات آن چیست؟!
مدیرعامل شرکت کشتیرانی و حملونقل بین‌المللی آراباختر با اشاره به تحریم مصوب دیگر کنگره آمریکا که از اوت 2014 اجرایی خواهد شد، گفت: طبق این تحریم، هیچگونه نفتی نباید توسط ایران فروخته و هیچ کالایی نباید به یا از بنادر ایران حمل شود.
وی با بیان اینکه «حل مشکل تحریمها با مذاکرات سیاسی خوشخیالی است»، تصریح کرد: در مورد کشورهایی مانند لیبی و عراق که حکومتهای قبلیشان سرنگون شده و اکنون از متحدان آمریکا هستند، همچنان تحریمها پابرجاست.
پل مه با تأکید بر اینکه «کلید عبور از تحریمها تکیه بر بخش خصوصی است»، یادآور شد: زمانی که در بدو تحریمها علیه کشتیرانی جمهوری اسلامی این مطلب را عنوان کردیم؛ آقایان مدعی بودند با تغییر نام کشتیها، تغییر مدیران و تغییر پرچم تحریمها را دور خواهند زد. اما اکنون میبینیم که دهها کشتی ایرانی از جزیره قشم تا تنگه هرمز در آبها در حال پوسیدن هستند و باعث بیکاری صدها دریانورد و از بین رفتن سرمایه کشور شدهاند.
رییس هیأت مدیره انجمن کشتیرانی و خدمات بندری خلیج فارس با انتقاد از رویکرد وزیران راه و شهرسازی دولتهای نهم و دهم گفت: آقای بهبهانی به راه انداختن دوربرگردان افتخار میکرد و آقای نیکزاد از اینکه 6 صبح تا 10 شب در حال نظارت بر پروژههاست؛ در حالیکه نقش وزیر در ساختار سازمانی دولت برنامهریزی و راهبری است.
وی با بیان اینکه «در سالهای گذشته در رأس هرم مدیریتی از مدیران کارآزموده دریایی برخوردار نبودهایم»، تصریح کرد: خواست ما از وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم، توجه به جایگاه و ساختارهای مدیریتی و بهکارگیری مدیران توانمند و متخصص است.
پل مه همچنین با انتقاد از واگذاری کشتیسازیهای کشور به بخش نظامی گفت: روح نظامیگری با تجارت و صنعت همخوانی ندارد. عدم پاسخگویی در این ساختارها زیاد است و مسؤولیتپذیری اندکی را در قبال مشکلات این مجموعهها شاهد هستیم.
وی با اشاره به اجرایی نشدن قانون توسعه و حمایت از صنایع دریایی تأکید کرد: سازمانهای مربوطه منافع خود را بر اجرای این قانون ارجح میدانند و در نتیجه، یاردهای کشتیسازی ما به جای صنعتی مهم به تلی از سیمان و خاک و تیرآهن تبدیل شده است.
