به گزارش مارین نیوز، متن کامل این جوابیه بدین شرح است:
مقدمه:
هیأت مدیره انجمن صنفی سازندگان شناور، تجهیزات و سازه‌های دریایی ایران (انجمن صنفی)، بعنوان نماینده انتخابی صنایع دریایی کشور، ضمن اظهار تأسف مجدد از رویكرد به دور از منطق شركت حفاری شمال، در ارتباط با قابلیت‌ها و دانش فنی كاركنان این صنف، ناچار است در مقدمه، بار دیگرتعریفی از عملكرد یك كارخانه تولید شناور و سازه‌های فراساحلی را برای آگاهی مخاطبین با فرآیند تولید سازه‌های فراساحلی، ارائه نماید. ضمن اینكه متعاقبا به پاسخ برخی تناقض‌گویی‌ها، اظهارات غیرعلمی و غیرمهندسی پرداخته خواهد شد.
یك كارخانه ساخت شناور و یا ساخت سازه‌های فراساحلی، در سراسر جهان، مصالح (فولاد خام، لوله، كابل، رنگ و...) و تجهیزات و دستگاهها را از شركتهای سازنده داخلی و خارجی معتبر تأمین و عملیات مهندسی (شامل، مطالعات مهندسی پایه و تفصیلی، مهندسی اجرا و مهندسی خرید)، فرم‌دهی اجزاء سازه‌ای، ساخت بدنه، مونتاژ تجهیزات و دستگاهها، راه‌اندازی و آماده سازی تولید را برای بهره‌برداری بعهده دارد. درست به مانند آنچه در دیگر صنایع بزرگ، كه در آنها نقش كارخانه، انجام مهندسی و مونتاژ كالای خریداری شده (مصالح، تجهیزات و سیستم‌ها) از تأمینكنندگان متعدد و مختلف می‌باشد.
بعنوان مثال، نبایستی فكر شود كه مثلا در كارخانه خودروسازی، شیشه‌سازی هم باید در داخل كارخانه ایجاد گردد. بلكه شیشه مورد نیاز، به مانند صدها قلم دیگر از اجزاء تشكیلدهنده خودرو، از طرف بهترین سازندگان دنیا تأمین میگردد.
بر این اساس، در هیچ جای دنیا كارخانه ساخت سازه‌های فراساحلی پیدا نمی‌كنید كه خود رأسا دستگاههای حفاری و یا ژنراتورهای برق تولید نماید. این نكته در جوابیه قبلی هیأت مدیره انجمن صنفی، بصورت اجمالی به آقای مهندس خادمی اعلام شد و هیأت مدیره این انجمن، بعنوان نماینده چندین هزار نفر كاركنان فعال در این عرصه، كه در بین آنها هزاران نفر مهندس (كارشناس، كارشناس ارشد، دكترا و استاد دانشگاه) نیز فعالیت دارند، این نوع استدلالها را اصلا قبول ندارد.
لازم به توضیح است كه در ایران نیز به مانند تمام دنیا، یگانه مرجع ذیصلاح برای سنجش پایه علمی و مهندسی افراد حقوقی و حقیقی، قطعا انجمن‌های صنفی مربوطه می‌باشند و بنابراین جوابیهها از جانب انجمن صنفی است که در واقع، جواب مسؤولترین سازمان کشور، بایستی در نظر گرفته شود.
پس از این مقدمه درباره صنعت دریا و صلاحیت‌‌های اعلام نظر، به برخی تناقض‌گویی‌ها اشاره می‌شود:
شركت حفاری شمال، ضمن تشكر از شركت صدرا كه طراحی و تولید این سكو (منظور سكوی حفاری امیركبیر است) را فراهم نموده‌است، اعلام می‌دارد كه ایران قادر به ساخت سكو نمی‌باشد و آنگاه به نظریهپردازی در مورد تفاوت گزاره‌های «ساخت ایران» و «ساخت در ایران» مبادرت کرده است. بالاخره باید دریافت كه تشكر شركت حفاری شمال از صدرا، برای ساخت سكو است و یا امر دیگر؟!
پس از این سفسطه بازی با کلمات و جملات، بایستی در جواب انجمن صنفی، مراتب زیر را بطور واضح و دقیق و بدون مقدمه‌چینی‌های غیرمنطقی، اعلام نمایند كه:
الف- آیا دهها دستگاه سكوی حفاری ثابت طراحی، ساخته و نصبشده در خلیج فارس، پس از انقلاب اسلامی، تولید شده توسط شركتهای ISOICO در بندرعباس، گروه شركتهای صف در بندرعباس و قشم، یاردهای مختلف فراساحلی صدرا در بوشهر، تأسیسات دریایی در خرمشهر، ساخت كشور ایران است یا خیر؟ آیا این هم به تعبیر ایشان، به مانند دگمه و زیپ است كه در ایران ساخته نمی‌شود؟! (مراجعه شود به مصاحبه اول آقای خادمی).
ب- ناوگان حفاری شمال، شامل سكوی جك‌آپ ایران خزر، سكوی حفاری نیمهشناور امیركبیر، شناورهای كسما و بهشهر، كه روزانه برای شركت حفاری شمال، كسب درآمد می‌کنند، ساخت ایران می‌باشد یا خیر؟ شاید به نظر ایشان، این سكوها ساخت سازندگان خارجی است که وارد آبهای دریای خزر و خلیج فارس شده و دست سازندگان ایرانی نیز به آنها نخورده است. زیرا به نظر ایشان متخصصین ایرانی در داخل كشور، به هیچ عنوان قادر به تولید چنین محصولاتی نیستند. لذا به ناچار بایستی این سكوها از سرزمین‌های ناشناخته وارد كشور شده باشد.
در بند دیگری اعلام کرده‌اند كه هیأت مدیره انجمن صنفی، سخنان ناپخته و اطلاعات كم علمی- جغرافیایی دارند و بایستی نسبت به آموختن این موارد اقدام بعمل آورند (حتما از دانشمندان شركت حفاری شمال) و بعلاوه اظهار می‌دارند كه برای برخی از افراد، این توهم بوجود آمده كه گویا این دكل‌ها توسط ایران ساخته شده‌‌اند.
جواب هیأت مدیره انجمن صنفی، این است كه بله، توهم نیست و واقعیت است و این سكوها كلا ساخت ایران هستند. توهم متعلق به اشخاصی است كه می‌پندارند این سكوها از ممالك دیگر وارد شده است.
انجمن صنفی لازم می‌داند كه برای تنویر افكار عمومی، خلاصه‌ای از وضعیت ساخت دو سكوی در اختیار شركت حفاری شمال، كه احتمالا هیچكدام از كاركنان فعلی آن شركت، در متن تولید آنها نبوده‌اند و قادر به درك ابعاد این دستاورد ملی عظیم مهندسی نیستند، به استحضار برساند:
1- سكوی حفاری جك‌آپ ایران خزر
این سكو بعنوان اولین تجربه ساخت سكوی حفاری قابل حمل در شمال كشور، با كمك مهندسی شركت راماراپالای فنلاند، توسط شركت صدرا، در پایگاه نكا ساخته شده و تحویل شركت ملی نفت ایران شده است. در طول ساخت، تعداد اندكی از كاركنان فنلاندی، در امر مدیریت و مهندسی، كاركنان ایرانی را یاری کردند ولی كار، به همت و دانش فنی شركت صدرا آماده و تحویل شد. این سکو حدود 20 سال پیش در خزر به آب انداخته شد. یعنی صنعت دریایی کشور 20 سال قبل اثبات کرد که این توانایی را دارد.
2- سكوی حفاری نیمه شناور امیركبیر
این سكو كه در ابتدا بعنوان سكوی حفاری نیمهشناور ایران البرز نامگذاری شده بود، توسط كنسرسیوم شركتهای صدرا و GVA سوئد به قرارداد برده شد. در قرارداد فی‌مابین اعضای كنسرسیوم، شركت سوئدی مسؤول طراحی مهندسی پایه و نظارت بر طراحی تفصیلی بود. ولی كل عملیات مهندسی تفصیلی و كارگاهی، تأمین كالا و اجرا، بعهده شركت صدرا قرار داشت. سهم اولیه شركت سوئدی، كمتر از 5 درصد قیمت سكو بود و بیش از 95 درصد از كار، بعهده شركت صدرا قرار داشت كه در نهایت، سهم شركت سوئدی، از 5 درصد فوق نیز كمتر شد. لازم به توضیح است كه پس از فروش شركت GVA به شركتهای امریكایی، هرنوع رابطه بین این شركت و ایران قطع و لذا كلیه عملیات ساخت، تأمین كالا و اجرا، توسط شركت صدرا انجام گرفت.
با توجه به نكات ذكرشده، سهم شركتهای خارجی در دو پروژه فوق، كاملا روشن است و اعلام «عدم توانایی و قابلیت كشور»، فقط یك انگیزه بیشتر ندارد و آن هم فراهم آوردن بستری برای سرازیر كردن سفارش‌ها به كشور چین، یگانه معبر فعلی برای فرار برخی مدیران دولتی از سفارش كالا به داخل وارجاع كار به خارج از كشور است. مدیرانی كه غافل از وظایف ملی و اجتماعی خود بوده و توجهی به عدم اشتغال فرزندان كشور، صنعتی شدن آن، خودكفایی و استقلال صنعتی و سیاسی، ندارند.
هیأت مدیره انجمن صنفی، به شركت حفاری شمال و دیگر شركتهای مشابه، توصیه می‌‌کند كه نه به مانند 29 سال گذشته كه دست روی دست بگذارند و نه به مانند 2-3 سال اخیر، سیل سفارش‌ها را به خارج از كشور سرازیر كنند. بلكه انشاءالله با مساعدت دولت تدبیر و امید و ممنوع شدن چنین حجم شرم‌آوری از سفارشهای كشور به چین، دست در دست صنعتگران كشور گذاشته و رفع نیاز از بازار داخلی را برنامه‌ریزی کنند تا تمام مشغله‌های فكری و ذهنی دلسوزان و مدیریت كلان كشور، به نحو علمی حل و فصل گردد، اشتغال ایجاد شود، ارزش افزوده حاصل كشور آید و اعتلای صنعتی كسب شود. در این فرآیند رفته‌رفته نیازمندی‌های تجهیزاتی و مصالح سكوها، مبتنی بر وجود تقاضا، از طریق سازندگان داخلی، به تدریج مرتفع خواهد شد.
لازم به ذکر است که در همین سالهای اخیر مذاکرات مفصلی با سازندگان و شرکتهای ایرانی توسط شرکت حفاری شمال صورت گرفت و علیرغم پیشنهادات دقیق و کامل ارائه شده، شرکت حفاری شمال همه آنها را نیمه تمام رها کرد.
در مورد مثال ناصر‌الدین شاه قجر و آقاخان نوری صحبت به میان آورده‌اند. منظور هیأت مدیره انجمن، ذكر عوامل تاریخی و سیاست‌های مربوطه نبوده است. هدف صرفا یك ایده بوده، مبنی بر اینكه وقتی كه سفارش سه فروند شناور توسط قجر به نحوی انجام می‌گیرد كه یك فروند آن در ایران ساخته شود، آیا بعد از 150 سال، ما، با هزاران دانش‌آموخته دانشگاهی،در رده‌های علمی تا دكترا، نبایست به این درجه از رشد اجتماعی رسیده باشیم كه سفارش‌ها را بی‌محابا به خارج از كشور سرازیر نكنیم؟!
در خاتمه به شركت حفاری شمال توصیه میگردد كه درگفتار معصوم (ع) تأمل بیشتری کرده و از كتمان واقعیت‌های عینی خودداری بعمل آورند و در نظر داشته باشند كه خداوند خود هشیار و دانا و بینا است و بی‌شك حق را به درستی از باطل تشخیص می‌دهد و یكایك ما برای اعمال و گفتار و قضاوت‌‌هایمان، در درگاهش پاسخگو خواهیم بود و اوست كه می‌داند صدق و صداقت از جانب كیست.
هیأت مدیره انجمن سازندگان شناور، تجهیزات و سازه‌های دریایی ایران
در وصف آقای خادمی: آنکس که بداند و بداند که بداند اسب خرد از گنبد گردون بجهاند آنکس که بداند و نداند که بداند بیدارش نمایید که بس خفته نماند آنکس كه نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به منزل برساند آنکس که نداند ونداند که نداند در جهل مرکب ابد الدهر بماند . . درکشورما وضع چنین است بدانید : آنکس که بداند وبداند که بداند باید برود غازبه کنجی بچراند آنکس که بداند و نداند که بداند بهتر برودخویش به گوری بتپاند آنکس که نداند و بداند که نداند با پارتی و پولي خرك خویش براند آنکس که نداند و نداند که نداند برپست ریاست ابدالدهر بمان میگن آدمی که خوابه رو می شه بیدار کرد ولی اونیکه خودشو به خواب زده هرگز نمی شه.. مگه اینکه تدبیر و کلید و راه باز و جاده دراز و خلاصه این حرفا.. 
