به گزارش مارین نیوز، عبدالرضا کرباسی افزود: قرارگیری طولانی مدت کشتیها در بستر دریا عوارض زیست محیطی زیادی به همراه دارد. از این رو، خارج کردن این کشتیها از خلیج فارس جزو برنامههای سازمان حفاظت محیط زیست است. این سازمان به طور مستقیم اقدام به خروج کشتیهای غرق شده نمی کند بلکه مجوزهای لازم را برای شرکتهای ایرانی در بخش خصوصی صادر و بر نحوه عملکرد آنها نظارت میکند.
وی گفت: کشتی رافائل و نفتکش سونگ بونگ دو کشتی بزرگی هستند که سالهاست در بستر خلیج فارس آرمیده اند و برای خروج آنها به ترتیب به 12 و 8 میلیارد تومان اعتبار لازم است.
نفتکش سونگ بونگ که متعلق به کشور کره جنوبی بود در زمان جنگ تحمیلی بین ایران و عراق، نفت خلیج فارس را جابه جا میکرد که در یکی از مأموریتها در حوالی جزیره خارک، دماغه آن توسط نیروهای عراقی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و غرق شد، اکنون بعد از گذشت سالها از زمان غرق شدن آن همچنان در بستر خلیج فارس آرمیده است.
رافائل نیز نام یک کشتی ایتالیایی است که درسال 1965 (۱۳۴۴ ش) به طول 276 متر و عرض 31 متر ساخته و به آب انداخته شد. این کشتی ۸۵۰ خروجی رادیو تلفنی، ۶ استخر شنا، ۷۵۰ کابین، ۱۸ آسانسور، ۳۰ سالن اجتماعات، تالار نمایشی با ۵۰۰ صندلی و باشگاههای ژیمناستیک و بدنسازی داشت.
این کشتی در سال 1355 توسط ایران خریداری و به آبهای کشور وارد شد. این کشتی در ۲۶ آبان ۱۳۶۲ توسط هواپیماهای عراقی مورد اصابت موشک قرار گرفت و به آن آسیب جدی وارد شد به حدی که رافائل تا نیمه در آبهای کم عمق ساحلی لنگرگاه بوشهر فرو رفت.
چیزی نگذشت که یک کشتی باری به نام ایران سلام (ایران سیام) ناگهان به صورت اتفاقی با آن برخورد کرد و به بدنهاش آسیب جدی رساند. بدین ترتیب، رافائل کاملا در اعماق خلیج فارس غرق شد.
معاون محیط زیست دریایی سازمان محیط زیست افزود: شرکتهای ایرانی در بخش خصوصی آماده خروج این کشتیها از خلیج فارس هستند و مشکل عمده در این زمینه فقط تأمین اعتبار اولیه است. بعنوان مثال در صورتی که اعتبار 12 میلیارد تومانی برای خروج کشتی رافائل تأمین شود؛ پس از خروج این کشتی میتوان بدنه و اجزای آن را به مبلغ 60 میلیارد تومان به بخشهای متقاضی فروخت.
کرباسی گفت: تاکنون جلسات متعددی برای خروج کشتیهای رافائل و سونگ بونگ در سازمان محیط زیست با حضور شرکتهای بخش خصوصی برگزار شده و سازمان محیط زیست در تلاش برای تسهیل راههای خروج این کشتیها از خلیج فارس و ترغیب شرکتها برای انجام این کار است.
به گفته وی، متأسفانه هنوز دستورالعمل جامعی برای خروج کشتیهای غرق شده وجود ندارد. تنها دستورالعمل بین‌المللی موجود متعلق به سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO) است که یک متن 5 صفحهای است که آن گویا نیست و با استناد به آن نمی توان انواع کشتیهای غرق شده را از خلیج فارس خارج کرد.
وی تأکید کرد: بنابراین هر کشوری برای خروج کشتیهای غرق شده در آبهای خود نیازمند یک دستورالعمل جامع است تا با شرایط مکانی و زمانی آن کشور سازگار باشد. به عبارتی هر کشوری باید دستورالعمل بومی برای خود تعریف کند که البته برخی استانداردهای فرامنطقهای هم باید در آن در نظر گرفت.
