به گزارش livescience، سفر زیردریایی آنها بر روی کشتی تحقیقاتی ماریا اس. مریان صورت گفت.
دکتر راسل واین، از مرکز اقیانوس‌نگاری ملی انگلیس، رهبری تیم انگلیسی و پروفسور سباستیان کراستل، از دانشگاه کیل آلمان، رهبری تیم آلمانی را برعهده داشتند.
واین گفت: اندازه اگادیر کنیون (Agadir Canyon) تقریبا به اندازه دره گرند کنیون آریزونا است، اما تاکنون این دره مطالعه نشده بود.
وی ادامه داد: ما دریافتیم این دره عظیم، منبع بزرگترین جریان رسوبی زیردریایی جهان در 60 هزار سال پیش بوده است.
عمق اگادیر کنیون بیش از 1000 متر برآورد شده و طول آن نیز 450 کیلومتر است که بزرگترین دره زیردریایی جهان به شمار می‌آید.
دانشمندان تصاویر زیردریایی و هسته‌های رسوبی را جمع‌آوری کرده‌اند؛ این هسته‌ها نشان‌دهنده وجود جریان‌های قدرتمندی است که از بخش فوقانی این دره ناشی شده‌اند.
این جریان‌ها، شن و ماسه ساحلی کوه‌های اطلس را به بسترهای عمیق آن سوی ساحل واقع در پنج کیلومتری زیرسطح دریا منتقل کرده‌اند.
جریان‌های مزبور، رسوبات را در یک ناحیه بستر دریایی عمیق به مساحت بیش از 350 هزار کیلومترمربع و تقریبا به اندازه آلمان، انباشت کردند.
این نخستین بار است که جریان‌های منفرد رسوبی در این مقیاس در طول گذرگاه آنها رهگیری شده‌اند.
تیم تحقیقاتی همچنین یک زمین‌لغزش غول‌پیکر جدید را در جنوب اگادیر کنیون کشف کرد که این ناحیه، بستر دریایی به مساحت بیش از 5000 کیلومترمربع را پوشش می‌دهد.
با این حال، داده‌های اولیه نشان می‌دهد این زمین‌لغزش یک ویژگی باستانی بوده و قدمت آن دست کم به 130 هزار سال پیش بازمی‌گردد.
