محققان از مدتها پیش اظهار کردند: وایکینگهای دریانورد برای تعیین مسیر خود در دریا از سنگهای خورشید شفاف استفاده میکردند. همچنین در بررسیهای جدید انجام شده داوطلبان توانستند مسیر خود را با استفاده از این سنگها به طور دقیق جهتیابی کنند .
به گزارش مارین نیوز، این سوال همیشه برای باستانشناسان وجود داشت که چگونه این ملوانان در زیر آسمانهای پوشیده از برف یا در روز که آنها نمیتوانستند از ستارهها برای یافتن مسیر خود استفاده کنند در طول اقیانوسهای بزرگ سفر میکردند؟ در بررسیهای انجام شده در سال 2002 بر روی یک کشتی غرق شده، محققان کریستالی را در نزدیکی سایر ابزار مورد استفاده برای ناوبری کشف کردند. یک تحقیق جدید می کوید که احتمالا آنها برای مسیریابی از این کریستال استفاده می کردند که تیر ایسلندی نامیده می شدند .
دانشمندان به تازگی در آزمایشی نشان دادند که چگونه وایکینگها با استفاده از کریستالهای سنگ خورشید اقیانوسها را طی میکردند. این آزمایش دارای سه مرحله بود: 1- تعیین مسیر نور آسمان با نگه داشتن سنگ خورشید رو به بالا 2- استفاده از اطلاعات به دست آمده برای تعیین مسیر نور خورشید 3- جهتیابی با سایه چوب برای مشخص کردن جهت شمال .
نتایج حاصل از بررسیهای مرحله اول و دوم رضایتبخش بود و برای ارزیابی مرحله سوم محققان از 10 نفر شرکتکننده خواستند که ارتفاع خورشید در آسمان را بر حسب درجه نسبت به افق محاسبه کنند که پس از انجام 2400 آزمایش، 48 درصد افراد درجه مشابهی را بدست آوردند. پژوهشگران بیان کردند: نتایج آنها نشان میدهد که وایکینگها با استفاده از کریستالهای سنگ خورشید زیر آسمانهای ابری در طول اقیانوسها و دریاها حرکت میکردند.
این یافتهها در مجموع مقالات Proceedings of the Royal Society A منتشر شده است .