امروز نخستین همایش پیشرانه‌های دریایی آغاز به کار کرد

سلاماًعلیکم . پیشاپیش ما از خدمات بزرگوارانه دانشگاهیان عزیز و متخصصین علوم دریایی تشکر می کنیم و برای همه آنها از خداوند منان آرزوی توفیق و سلامتی داریم عرض ما جسارت نیست بلکه یاد آوری بعضی از امور جهت استفاده از دانش و پژوهش این عزیزان است . خداوند رفتگان شما را رحمت کند ما یه ننه جونی داشتیم همینکه میخواستیم یه کار جدید را شروع کنیم خدا بیامرز میگفت بزار حالاکه اینو زاییده ایی بزرگ کن تا بعد یا گاها میگفت شتر رسید به یک غاز کو یک غاز .
این را هم مد نظر داشته باشید که مدت زیادی نیست که حضرت آقا فرموده اند بجای این همایش ها کار عملی انجام دهید . خب صحبت از نمایشگاه پیشرانه های دریایی هست
این پیش رانه باید چه چیزی را به پیش ببرد ؟ یعنی ما اینقدر در اقتصاد و حمل و نقل دریایی خصوصا در بخش خصوصی جلو رفته ایم که دیگر سیستم های فعلی جوابگو کار نیست ؟!واقعا بر ناوگان تجاری ورشکسته شده بخش خصوصی و حتی کشتیرانی دولتی بواسطه اعمال قوانین خود تحریمی و تو کار بکن من بخورم دولتی ، نیرویی و باید بهتر بگویم بدنه ایی برایش باقی مانده تا بر آن پیشرانه نصب شود کار کند تا در آمد داشته باشد و بتواند خود را به روز کند و از علوم جدید استفاده کند که بتواند سری بین سران در بیاورد نه اینکه بجای این علوم در فکر علوم غریبه و ماورالطبیعه باشد و هر روز یک طلسمی را با خود بر سر کار آورد تا شاید نفسی بکشد و زنده بماند و جالبتر اینکه همه بر این امر وقوف دارند یعنی بواسطه علوم جدید چرتکه را گذاشته اند کنار و از ماشین حساب و کامپیوتر استفاده می کند و خیلی راحت هم به حساب می رسند و می بینند این بخش هر چقدر جان بکند نمی تواند به پیش برود ولی باز یله یله می خوانند همه چیز آرومه من چقدر خوشبختم .چرا ؟ چون نمی خواهند به حساب آنها برسند ! آیا در این همایش از مالکین بخش خصوصی جنوب هم کسی دعوت شده بود و اگر دعوت شده بود نگفت شتر رسید به یک غاز کو یک غاز .از شمالی کسی آمده بود که بگوید آقا این کاسه چه کنم چه کنم را تحویل چه کسی باید بدهم . به هر حال خدا را شکر همایشی برگزار شد این یعنی اینکه هنوز امیدی هست فقط مانده تدبیری که با کلید آن امور بجریان افتد انشاالله .