جمع بزرگی از مهمترین استادان و کارشناسان محیط زیست، منابع طبیعی و هیدروژئوموفولوژیست های ایران با انتشار نامه سرگشاده و صریح خود به مسئولان بلند پایه کشور اعتراض شدید خود را نسبت به آنچه “تأثیرات ویرانگر طرح‌های بدون کارشناسی و غیرمسئولانه” نامیدند اعلام کرده و “نگرانی و تأسف عمیق خود را از ادامه طرح‌های خطرناک انتقال آب بین حوزه‌ای” اعلام داشتند.
به گزارش مارین نیوز، طرح انتقال آب دریای خزر به کویر مرکزی و سمنان از جمله مسائل جنجال برانگیز است که بارها درباره اش صحبت گردیده و به شکل های گوناگون این اعتراض نسبت به بی تفاوتی مسئولان و نمایندگان مازندران به این اقدام غیر مسئولانه، مغرضانه و مخرب محیط زیست اعلام شده است.
متاسفانه گویا در این استان همه مسئولان خودشان را به خواب زده اند و نه تنها در مورد طرح خسارت بار انتقال آب خزر به سمنان سخنی نمی گویند که با ادامه بی تفاوتی های خود پرسش های زیادی را در اذهان پدید می آورند.
اما بی خیالی آقایان دلیل بر این نیست که کارشناسان و اذهان بیدار جامعه هم چشم و گوششان را ببندند و برای دو روز بیشتر نشستن روی صندلی ریاست این سازمان و آن ارگان ،خفت و خواری را به جان بخرند.
جمع بزرگی از مهمترین استادان و کارشناسان محیط زیست، منابع طبیعی و هیدروژئوموفولوژیست های ایران با انتشار نامه سرگشاده و صریح خود به مسئولان بلند پایه کشور اعتراض شدید خود را نسبت به آنچه "تأثیرات ویرانگر طرح‌های بدون کارشناسی و غیرمسئولانه” نامیدند اعلام کرده و "نگرانی و تأسف عمیق خود را از ادامه طرح‌های خطرناک انتقال آب بین حوزه‌ای” اعلام داشتند.
متن نامه اعلامیه اساتید دانشگاه ها و کارشناسان به شرح زیر است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
اعلامیه مشترک در مخالفت با طرح انتقال آب دریای کاسپی (Caspian Sea) به سمنان
از سوی جمعی از استادان و کارشناسان مرتبط علوم محیط‌زیستی و زمین و منابع طبیعی کشور
بدین‌وسیله جمعی از استادان دانشگاه و متخصصان محیط‌زیست و علوم زمین و منابع طبیعی کشور در اعلامیه‌ای مشترک مخالفت خود را با طرح وزارت نیرو برای انتقال و شیرین‌سازی آب دریای کاسپی به استان سمنان که هم فاقد توجیه اقتصادی است و هم فاقد ارزیابی جامع تخصصی و محیط‌زیستی است را اعلام می‌دارند.
اجرای این طرح مستلزم دست‌اندازی و ویرانی غیرقابل‌بازگشت باارزش‌ترین اکوسیستم‌های آسیب‌پذیر و حساس کشور دربرگیرنده دریای کاسپی، جنگل‌های هیرکانی، استپ‌های کوهپایه‌ای، کوهستانی و آلپی البرز هست. نابودی این زیست‌بوم‌ها که نقش مهمی در پایداری سرزمین کهن و باستانی ایران دارند نه‌تنها برخلاف انواع تعهدات و کنوانسیون‌های بین‌المللی است، بلکه زیر پا گذاشتن اصل مترقی ۵۰ قانون اساسی است که جمهوری اسلامی ایران را برای تداوم حیات اجتماعی نسل امروز و فردا از چنین فعالیت‌های مخربی منع کرده است.
امروز بر همگی دانشمندان دنیا تأثیرات ویرانگر طرح‌های بدون کارشناسی و غیرمسئولانه‌ای که بیشتر با تصمیم‌های یک‌سویه سیاسی به اجرا درآمده است و نتیجه‌ای جز فشار بیشتر بر کره زمین و افزایش گازهای گلخانه‌ای و بر هم خوردن تعادل زیستی و اقلیمی نداشته کاملاً آشکارشده است. عقل و تدبیر جهانی طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای حتی اگر با صرف انرژی همراه نباشد را بسیار خطرناک می‌دانند و کمتر ارزیابی محیط‌زیستی آن‌ها را تأیید می‌کند، چه رسد که چنین طرحی همراه بر فشار بر دریا که از انواع مشکلات زیستی، بخصوص کاهش شدید سطح آب و آلودگی‌های بسیار رنج می‌برد و جنگل‌های هیرکانی که باقیمانده جنگل‌های دوران سوم زمین‌شناسی است و مساحت آن‌ها در همین چند دهه به نصف کاهش‌یافته است و اکوسیستم البرز که ازجمله نقاط بی‌نظیر و داغ تنوع زیستی دنیا است و بقای آن تضمین‌کننده ساکنان داخلی فلات ایران است، با مصرف بسیار بالای انرژی برای شیرین کردن آب و انتقال آن از ۲۸ متر پایین‌تر از سطح دریا به ارتفاع ۲۳۰۰ متری همراه باشد.
ما امضاکنندگان زیر، در راستای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی که هرگونه ناپایداری در سرزمین ایران را تهدیدی جدی بر امنیت و بقای مردمان آن می‌داند، ادامه حیف‌ومیل کردن منابع محدود مالی کشور در اجرای سازه‌هایی که با ایجاد ردپای زیست بومی ما را در مقابل دشمنان آسیب‌پذیرتر می‌کند، نگرانی و تأسف عمیق خود را از ادامه طرح‌های خطرناک انتقال آب بین‌حوزه‌ای و سدسازی‌های لجام‌گسیخته و تشدید و ادامه آلودگی دریاها و رودخانه‌ها و تالاب‌ها اعلام می‌داریم. ما از دولت محترم و همه مسئولان، خواهان تدبیر و اجرای سیاست‌های دوراندیشانه پایدار و جلوگیری از سیاست‌های عجولانه ناپایدار هستیم. اصرار بر ادامه پروژه‌هایی مانند انتقال آب دریای کاسپی به سمنان، آب خلیج پارس به کویر مرکزی، انتقال آب بهشت‌آباد و ادامه آبگیری سدهایی مانند داریان، شفارود و تونل انتقال آب بیرگان نه‌تنها امنیت کشور را تهدید می‌کند بلکه با از بین بردن میراث طبیعی و فرهنگی بر دامنه مشکلات تخریب زیست‌بوم، مانند گسترش ریزگردها، فرونشست زمین و انقراض گونه‌ها می‌افزاید. خشک شدن دریاچه ارومیه، زاینده‌رود، کارون و هزاران تالاب و دریاچه و قنات و افزایش شدید مصرف آب و گسترش شهرهای آلوده و ناپایدار، حاصل اجرای طرح‌هایی با اطلاعات نادرست هست که به دولت و ملت ایران تحمیل می‌شود.
رونوشت به:
دفتر مقام معظم رهبری
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
ریاست و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی
ریاست محترم قوه قضائیه
ریاست محترم سازمان حفاظت محیط‌زیست کشور
وزیر محترم نیرو
ریاست محترم سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری
ریاست محترم سازمان بازرسی کل کشور
امضاکنندگان:
پرویز کردوانی، استاد تمام دانشگاه تهران
مجید مخدوم، استاد تمام محیط‌زیست دانشگاه تهران
نصرت‌الله صفائیان، استاد تمام دانشگاه مازندران
مریم شکری، استاد تمام دانشگاه مازندران
حسین صدقی، استاد دانشگاه آزاد اسلامی تهران
عبدالحسین وهاب‌زاده، استاد دانشگاه و مترجم علوم محیط‌زیستی
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران
فاطمه ظفرنژاد، پژوهشگر آب و توسعه پایدار
مرتضی شریفی، استاد دانشگاه و عضو شورای عالی جنگل‌ها
سروش مدبری استاد دانشگاه تهران و رئیس انجمن زمین‌شناسی ایران
مختار هاشمی، استاد مدعو دانشگاه کردستان
کریم ثابت رفتار، عضو هیئت علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه گیلان
محمد درویش عضو هیئت‌علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع
میر مهرداد میر سنجری استادیار محیط‌زیست دانشگاه ملایر
حجت میان‌آبادی پژوهشگر سیاست‌گذاری منابع آب دانشگاه دلفت هلند
مهدی پژوهش، استادیار دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین دانشگاه شهرکرد
هادی کیادلیری، عضو هیئت علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی
هومان خاکپور کارشناس منابع طبیعی و فعال محیط‌زیست
غلامرضا رئیسی، کارشناس شیمی کاربردی
مهرناز طاعتی، کارشناس محیط‌زیست
مریم رشیدی کارشناس ارشد هیدروژئومورفولوژی
سمیه صالحی‌پور کارشناس خاک
منبع : موسسه مطالعات دریای خزر
