دانشجویان در پارادایم ناامیدکننده ای به سر می‌برند

به گزارش مارین نیوز، در راستای جهت جلب مشارکت بیشتر، تقویت اجتماع علمی و تشویق دانشجویان حوزه دریایی و با هدف افزایش تحرک و شادابی اجتماعی و شناسایی استعدادهای برتر علمی فرهنگی در بین دانشجویان همه ساله در  همایش های سالانه صنایع دریایی که رویدادی معتبر در حوزه دریایی می باشد، دانشجویان نمونه این حوزه انتخاب می گردند. امسال نیز طبق روال هرسال نوزدهمین دوره این همایش در تاریخ 20 الی 21 آذر ماه سال جاری در جزیره کیش برگزار شد و پس از بررسی کمیته علمی همایش که متشکل از  72 نفر از اساتید و اعضاء هیات علمی دانشگاه های مختلف کشور می باشند، هاشم نوروزی دانشجوی مقطع دکترا به عنوان دانشجوی برتر حوزه دریایی معرفی و تقدیر شد. 

وی دانشجوی مقطع دکتری رشته‌ی مهندسی دریا در دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) می باشد. کارشناسی خود را در رشته مهندسی دریا گرایش کشتی‌سازی در سال ۱۳۹۱ با معدل ۱۷.۳۴ و به عنوان نفر ممتاز دوره، اخذ و سپس از طریق دفتر استعداد‌های درخشان دانشگاه، به صورت بدون آزمون وارد مقطع کارشناسی ارشد در گرایش هیدرومکانیک کشتی شد. کارشناسی ارشد را در سال ۱۳۹۳ با معدل ۱۸.۶۱ به عنوان نفر اول مابین تمامی گرایش‌ها، به پایان رساند و مجددا از طریق دفتر استعدادهای درخشان دانشگاه، برای ورود به مصاحبه‌ی دکتری بدون آزمون انتخاب و علاوه بر آن نیز کنکور دکتری را نیز داد و در سال ۱۳۹۴ وارد مقطع دکتری مهندسی دریا گردید. در مقطع دکتری نیز با معدل ۱۹.۸۳ نفر اول دوره‌ی دکتری شده است و بالاترین معدل تاریخ دانشکده مهندسی دریا را کسب نموده و در حال حاضر نیز بر روی رساله‌ی دکتری مشغول به پژوهش می‌باشد. 

از جمله دستاوردهای وی می‌توان به احراز رتبه‌ی اول در تمامی مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری، برگزیده به عنوان پروژه‌ی برتر کارشناسی ارشد هفته‌ی پژوهش دانشگاه امیرکبیر، برگزیده بنیاد ملی نخبگان برای خدمت وظیفه‌ی تخصصی، تدریس یار و تدریس در دانشگاه امیرکبیر و دانشگاه علوم دریایی چابهار، داور بیش از ۱۰ مجله‌ی علوم دریایی داخلی و خارجی، تالیف دو کتاب مشتمل بر کتابی لاتین در حوزه‌ی اسپری و اتمیزاسیون و کتابی در حوزه‌ی فناوری نانو در انتشارات امیرکبیر، نگارش بیش از ۳۰ مقاله‌ی بین‌المللی در حوزه‌های مختلفی نظیر هیدرودینامیک شناورهای تندرو، پروانه و سیستم رانش، اسپری سوخت، اتمیزاسیون و سوخت‌های سبز، انرژی‌های تجدیدپذیر دریایی، شبیه‌سازی دینامیک ملکولی در ابعاد نانو، ترموهیدرودینامیک، حل‌های نیمه‌تحلیلی، ناپایداری هیدرودینامیکی، شبکه‌های عصبی در حوزه‌ی مهندسی دریا و ... اشاره داشت. 

متن مصاحبه نشریه فانوس دریا با این دانشجو در پی می آید. 

بله، بنده اخیرا کتابی در حوزه‌ی فناوری نانو در صنایع دریایی را با همراهی جناب آقای دکتر قاسمی نگارش کرده‌ام که امیدوارم رهگشای افق‌های تازه‌ای در زمینه‌ی علوم و فناوری‌های نوین دریایی باشد. جرقه‌ی اولیه برای نگارش این کتاب در زمانی‌که بنده در تابستان مابین ترم دوم و سوم مقطع دکتری، برای گذراندن دوره‌ی آموزشی سربازی رفته بودم، در ذهنم شکل گرفت. در آموزشی سربازی نخبگان، طیف وسیعی از نخبگان رشته‌های مختلف در کنار هم جمع می‌شوند و این قبیل دوره‌ها بستر مناسبی جهت شکل گرفتن افق‌های تازه‌ای در ذهن افراد را فراهم می‌سازد. آنچه که من از این هم‌اندیشی‌ها فرا گرفتم و دوست دارم با شما نیز درمیان بگذارم آن است که، امروزه کلید طلایی برای رشد و توسعه‌ی پایدار در هر دانشی، تنها ورود به حوزه‌های بین رشته‌ای است. من باب همین دیدگاه، با همراهی دکتر قاسمی، نگارش کتابی در حوزه‌ی فناوری نانو در صنایع دریایی به عنوان یکی از حوزه‌های بین رشته‌ای نوین و کارآمد را آغاز کردیم که ماحصل آن کتاب مذکور می‌باشد. لذا پیشنهاد بنده به دوستانی که قصد ورود به زمینه‌ی تالیف و نگارش متون علمی را دارند آن است که در کنار کتاب‌هایی که تخصصی و منحصرا در حوزه‌ی دریایی هستند، به سمت حوزه های بین رشته‌ای نیز بروند تا امکان بسترسازی مناسب برای محققین و دانشجویان در حوزه‌های جدید و افق‌های نوین آینده نیز فراهم آید. 

زیبایی و هیجان زندگی به همین است که امکان بازگشت به عقب وجود ندارد و باید در لحظه و با توجه به مسیری که تا کنون پیموده اید، بهترین انتخاب‌ها را نمایید و مطمئن باشید اگر هدفمند با نگاهی به جلو و برداشتی صحیح از گذشته‌ی خودتان زندگی کنید، حتما انتخاب‌هایی که در لحظه انجام می‌دهید، مناسب‌ترین انتخاب‌ها با توجه به شرایط موجود پیرامون زندگی شما خواهد بود. اما اگر بخواهم به سوال شما بازگردم، شاید بنده اگر امکان بازگشت به روز‌های اول کارشناسی‌ام را داشتم، در هر حوزه‌ای انتخاب‌هایی را می‌داشتم که در مسیری که تا کنون پیموده‌ام از هر لحظه اش لذت می‌بردم، تعارف را با دیگران کمتر می‌کردم و دفترچه ای برای برنامه‌ریزی برای هر روز زندگیم قرار می‌دادم. 

اگر تعارف را با خودمان کنار بگذاریم، می‌توان به این نکته رسید که اگر دنبال علم برای خود علم و جایگاه مقدس آن باشیم، راه‌های رسیدن به این مهم، محقق می‌شود و بستر مناسب برای رشد و بهبود سطح علمی‌مان خود به خود فراهم می‌آید. اما متاسفانه از یک‌سو نگاه مدرک گرایانه‌ی امروزه حاکم بر جامعه ما که تیر آن دانشجویان دانشگاه‌های تراز اولی نظیر امیرکبیر را نیز مورد هدف قرار گرفته است و از سویی‌دیگر، فضای اقتصادی ناامید کننده امروزه جامعه ما، انگیزه‌های لازم برای دانشجویان جهت علم اندوزی واقعی را از بین برده است.

اما اگر بخواهم به چند نکته نیز در راستای بهبود سطح علمی دانشجویان عزیز اشاره کنم، برقراری ارتباط با دانشجویان تحصیلات تکمیلی، تکمیل مطالعه‌ی دقیق و ژرف متون علمی تدریس شده در کلاس با رجوع به کتب لاتین جدید التالیف، ایجاد ارتباط مابین آنچه که تحصیل می‌کنند با دنیای واقعی و صنعت و دوری از بسیاری از حواشی دانشکده و ... 

متاسفانه چیزی تحت عنوان کار‌ گروهی که به عنوان یک اصل نهادینه‌شده در تمامی موسسات و فضاهای آکادمیک کشورهای توسعه یافته قلمداد می‌شود، در فضای آکادمیک دانشگاه و علی‌الخصوص دانشکده ما دیده نمی‌شود و این امر سبب جمود و سردی فضای پژوهشی دانشکده ما و انزوای پژوهشی بسیاری از دانشجویان و حتی اساتید محترم گشته است.

از سویی‌دیگر، یکی از کلیدهای اساسی جهت کار در فضاهای آکادمیک، ارتباط مناسب صنعت و دانشگاه و تعریف خرد و کلان پروژه‌هایی است که تمامی اساتید و دانشجویان را با خود همراه سازد اما به هر حال امروزه دانشجویان در پارادایم نا امیدکننده ای از لحاظ کار گروهی و عدم مشارکت دادن آنها در پروژه‌های صنعتی و پژوهشی به سر می‌برند. 

حذف برخی از دروس نظری نظیر ادبیات و … که به نظرم چیزی جز تکرار دروس دبیرستانی نیست و جایگزینی آن با دروسی نظیر اخلاق مهندسی، فلسفه علم و … که نیاز اصلی دانشجویان می‌باشد. در مورد دروس تخصصی نیز به نظرم علومی که در حال تدریس است برای دانشجویان کارشناسی مناسب است اما افزودن برخی از علوم نوین، نظیر همین فناوری نانو در صنایع دریایی و یا انرژی‌های تجدیدپذیر دریایی و … می‌تواند دانشجویان کارشناسی را با حوزه های جدید و رو به رشد در مهندسی دریا بیشتر آشنا سازد. 

از یک نگاه تمامی دروس تخصصی رشته ی ما نظیر حلقه‌های یک زنجیر می‌باشند که هریک به نوبه‌ی خود جایگاه دارند و تعیین مهم ترین و پرکاربردترین درس مابین مابقی دروس خیلی مناسب نباشد. اما از نگاهی دیگر، شاید بتوان دروس پایه‌ای نظیر ریاضی و فیزیک را به عنوان مادر دروس مهندسی قلمداد کرد که هیچگاه ما را تنها نمی‌گذارند و همیشه بدان‌ها نیاز داریم. 

مهم‌ترین معضلات را می‌توان عدم فضای کسب کار با امنیت شغلی مناسب، عدم تعریف جایگاه شغلی مناسب با تخصص فرد، وجود ارتباطات تعریف نشده‌ی بسیار در تمامی حوزه‌ها و صد البته قانون‌های نانوشته‌ی فرا روی شرکت‌های نوپا و بسیاری موارد دیگر که در این مجمل نمی‌گنجد. 

بله بنده خود یکسال در انجمن علمی بودم و خب حضور در چنین فضاهایی جهت رشد و بلوغ اجتماعی و افزایش سطح مسئولیت پذیری ما دانشجویان بسیار مفید بوده و اگر دانشگاه را کوچک شده‌ی جامعه بیرون تلقی کنیم، فعالیت در تشکل‌های دانشجویی بهترین بستر برای رشد شخصیت اجتماعی ما به حساب می‌آید. اما نباید از این نکته غافل شد که اعتدال در هر مسئله‌ی بسیار مهم بوده و نباید حضور در این تشکل‌ها خود مانعی برای اصل اساسی حضور در دانشگاه که همان تحصیل است، شود. 

جالب‌ترین عبارتی که به نظر در محیط آکادمیک شنیده‌ام آن است که "سعی کن شبیه دیگران نباشی و پایت را در جای پای دیگران قرار ندهی و همیشه ردپایی از خودت به جا بگذاری تا در تاریخ ماندگار شوی".

این افت طبیعی است زیرا زمانیکه شما فضای زندگی‌تان عوض می‌شود تا زمانیکه با آن فضا تطابق یابید، نیاز به زمان و البته هزینه می‌باشد که یکی از این هزینه‌ها افت تحصیلی و گاهی افسردگی بسیاری از دانشجویان است. 

اما راهکار مقابله با این مسئله را می‌توان در آگاهی بخشی به دانشجویان نو ورود به دانشگاه دانست و اینکه برای آن عزیزان کلاس‌های توجیهی برای تبیین انواع چالش‌هایی که ممکن است در دانشگاه با آن برخورد کنند و راه‌های برون رفت از این چالش‌ها، برقرار شود. همچنین تبیین دقیق اهمیت درس‌های ترم اول، معدل این ترم‌های نخست، نحوه‌ی صحیح مطالعه، منابع مناسب برای مطالعه توسط دانشجویان سال بالایی نیز می‌تواند راهگشا باشد. 

به عنوان یک هم رشته‌ای به دانشجویان عزیز پیشنهاد می‌کنم، در مسیر دانش و تحصیل‌تان انتخاب بهینه ای مابین داشته‌ها و خواسته‌هایتان داشته باشید و به فکر تخصیص بهینه‌ی منابع محدودتان در مسیر هدف‌گذاری شده‌تان باشید. (به عبارتی دیگر، الویت بندی مابین منابع و از سویی دیگر واقع بین بودن نسبت به وضعیت جامعه، توانمندی و غیره.) استراحت را فراموش نکنید و از جریان زندگی لذت ببرید. زندگی خودتان را چه ظاهر، چه باطن، چه زمانبدی هایتان، چه داشته و چه نداشته هایت را هیچگاه با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید. سپاسگزارم و برای همه‌ی شما عزیزان از درگاه خداوند توفیق روزافزون را خواستارم.