در حالی که ایران به عنوان یکی از کشورهای با موقعیت استراتژیک در حوزه دریاها و سواحل در منطقه خاورمیانه شناخته میشود، ظرفیتهای گستردهای برای رشد اقتصادی، اشتغالزایی، و تقویت موقعیت خود در جهان دارد. این ظرفیتها اگر به درستی مدیریت شوند، میتوانند موتور محرک توسعه ملی و منطقهای شوند.
یکی از مهمترین گامها برای استفاده از این ظرفیتها، ایجاد وفاق ملی و هماهنگی میان نهادهای دولتی و خصوصی است. شروع وفاق ملی از عرصه دریایی میتواند الگویی برای سایر بخشها باشد. در کنار این، سرمایهگذاری در نیروی انسانی و زیرساختها از اهمیت ویژهای برخوردار است. آموزش نیروهای متخصص، توسعه بنادر، و ایجاد اشتغال در مناطق ساحلی باید در اولویت قرار گیرد.
از طرف دیگر، بومیسازی فناوری و تقویت صنایع داخلی در دوران تحریم، فرصتی مناسب برای نوآوری و استقلال اقتصادی کشور بهشمار میآید. توجه به عدالت اجتماعی در مناطق ساحلی نیز میتواند باعث توسعه متوازن شود و به رفع محرومیتها کمک کند.
نقش انجمنهای دریایی در این مسیر نیز قابل توجه است؛ این انجمنها میتوانند با ارائه مشاورههای تخصصی، نظارت بر استانداردها، و حمایت از نوآوریها، بهطور مستقیم بر توسعه این حوزه تأثیر بگذارند. همچنین، حمایت از بخش خصوصی واقعی با تشویق سرمایهگذاری در زیرساختها و همکاری با دولت میتواند به رشد اقتصادی کمک کند.
در نهایت، مشتریمداری و ارائه خدمات باکیفیت، شفافیت در عملکرد، و پاسخگویی به نیازهای مشتریان از ارکان مهم صنعت دریایی است. با انجام اصلاحات در این حوزهها، ایران میتواند به یکی از قطبهای اقتصادی و تجاری در منطقه تبدیل شود.
