تازه های سایت
پربحث ترین اخبار
پربازدید ترین اخبار
کد خبر: ۳۹۱۷۷
تعداد بازدید: ۱۵۳
تاریخ انتشار: ۰۱ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۱:۵۰

علی اکبر صفایی از ​سازمان بنادر و دریانوردی رفت

علی اکبر صفایی معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی طی نامه‌ای، ضمن خداحافظی، مراتب سپاس و قدردانی خالصانه و قلبی خود را از همکاران خدوم و گرانقدر خود در سازمان و مجموعه وزارت راه و شهرسازی و جامعه ارزشمند دریایی و بندری، بخصوص اعضای و گرانقدر هیات عامل، مدیران ارجمند ستادی و بنادر، فعالان بخش خصوصی، انجمن‌های دریایی و بندری و ارگان‌های دریایی همکار اعلام کرد.
به گزارش مارین نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان بنادر و دریانوردی،  در متن نامه علی اکبر صفایی چنین آمده است : 
 
 
بسم الله الرحمن الرحیم
همکاران عزیز و گرامی سازمان بنادر و دریانوردی، وزارت راه و شهرسازی و فعالان محترم جامعه دریایی و بندری کشور
 
سلام علیکم؛
 
خدا را شاکرم که در طول بیش از30 سال خدمت در حوزه دریایی و بندری کشور، توفیق و افتخار داشته ام که همواره خدمتگزار شما بزرگواران باشم و با اعتماد ارزشمند برادر بزرگوار وزیر شهید راه و شهرسازی، جناب آقای مهندس رستم قاسمی رحمت اله علیه، همچنین برادر ارزشمندم جناب آقای دکتر مهرداد بذرپاش و در ادامه سرکار خانم فرزانه صادق و اعضای محترم شورای عالی (سابق و فعلی) سازمان بنادر و دریانوردی به همراه سایر اعضای محترم هیات عامل، در سالهای اخیر هدایت این سازمان بزرگ و حیاتی را در یکی از حساس ترین برهه زمانی بر عهده داشته باشم.
 
در این راستا هیات عامل محترم  سازمان  با همکاری مدیران و کارکنان سخت کوش و قدرشناس سازمان و در همکاری تنگاتنگ با جامعه دریایی و بندری کشور بخصوص بخش های خصوصی فعال و سرمایه گذاران گرانقدر، با نگرش راهبردی خود توانست منشاء اقدامات و دستاوردهای ارزشمندی در راستای توسعه منابع انسانی، افزایش ظرفیت بنادر، ایجاد بنادر جدید، جذب سرمایه گذاری های قابل توجه بخش خصوصی، افزایش ظرفیت ناوگان ملی و نوسازی ناوگان و تجهیزات بندری و دریایی کشور، ارتقای شاخص های ایمنی، امنیت و حفظ محیط زیست، افزایش ترانزیت و ... به منصه ظهور برساند.
 
حاصل زحمات شما همکاران محترم به بهره برداری رسیدن اکثر پروژه های راهبردی است که در سال های اخیر تحقق یافت و یا در آینده نزدیک به حول و قوه الهی شاهد افتتاح و بهره برداری از آنها خواهیم بود.
 
اینک که قضا و قدر الهی بر این تعلق گرفت که امانت سنگین مسئولیت در سازمان وزین بنادر و دریانوردی به شخص دیگری واگذار گردد، برخود واجب می دانم، مراتب سپاس و قدردانی خالصانه و قلبی خود را از همکاران خدوم و گرانقدر خود در سازمان و مجموعه وزارت راه و شهرسازی و جامعه ارزشمند دریایی و بندری، بخصوص اعضای محترم و گرانقدر هیات عامل، مدیران ارجمند ستادی و بنادر، فعالان بخش خصوصی، انجمن های دریایی و بندری و ارگان های دریایی همکار اعلام نمایم. امیدوارم که با همت جناب آقای دکتر پزشکیان و دولت محترم ایشان، با یک برنامه جامع، منسجم و یکپارچه، شاهد تحقق سیاست های کلی توسعه دریامحور ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری مدظله العالی باشیم؛ انشاالله.
 
از صمیم قلب برای همه شما عزیزان سلامتی و خیر دنیا و عقبی را از درگاه خداوند متعال و منان مسئلت دارم.
 
کلام را خاتمه می دهم، با ذکر سلام و صلوات نثار روح بلند حضرت امام خمینی (ره)،  ارواح طیبه شهدای عزیز ایران اسلامی، خصوصا شهدای دولت و شهید خدمت حضرت آیت الله رئیسی و همراهان شهید ایشان .
 
 
 
و السلام علی من التبع الهدی و الفرقان
 
دوست و برادر شما
 
علی اکبر صفایی
 
۱۴۰۳/۱۱/۰۱
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۴
مارین نیوز
|
United States of America
|
۰۷:۳۶ - ۱۴۰۳/۱۱/۰۲
0
0
در سرمقاله روزنامه اقتصاد سرآمد آمده است
روزنامه شماره ۲۱۲۱ - تاریخ : ۱۴۰۳/۱۱/۲
گروه صفحه اول
صفحه شماره ۱
صفایی رفت با قضا و قدر الهی!
ایرج گلشنی- خبری نه چندان شوک‌آور به تحریریه روزنامه دریایی اقتصادسرآمد رسید. نه چندان شوک آور از آن جا که چنین قصه‌ای تکراری است و بر اساس رویه و رفتار مدیریتی رییس برکنارشده سازمان بنادر و دریانوردی، همواره محتمل بود؛ اما شوک آور از آن جا که می‌دانستیم می‌رود ولی نه این گونه!
دانه فلفل سیاه و خال مهرویان سیاه/ هر دو جان سوزند، اما این کجا و آن کجا؟
رفتن مدیران و روسای در حوزه دولت های جمهوری اسلامی از بدو تا کنون، امری عادی است. به طور کلی ما مدیر بلندمدت در یک حوزه نداریم. اما مدیری که به استناد نامه خداحافظی اش، ۳۰ سال است که در حوزه توسعه دریایی فعالیت می‌کند، یک باره و بدون پیش زمینه‌ای کنار گذاشته شود، کمی شوک آور است؛ نیست؟
روی این خبر و نامه خداحافظی صفایی که الان شد رییس سابق سازمان بنادر و دریانوردی، چند نکته قصه دارم:
در نامه خداحافظی صفایی، نکات قابل توجهی است که آن را از یک نامه خداحافظی معمول جدا می‌کند.
ابتدا باید پرسید چرا نامه؟ کدام رییس سازمان برای رفتنش نامه می‌نویسد؟ نامه استعفا شنیده بودیم اما نامه خداحافظی نه!
دلیلش روشن نیست؟ روشن است! صفایی استعفا نکرده، بلکه کنار گذاشته شد. خداحافظی نکرده، بلکه خداحافظی‌اش کردند.
نامه خداحافظی با ذکر برخی خاطرات و سوابق، با غمگینانه‌ترین شعر سازمانی، شاید می‌خواهد بگوید قدرش را ندانسته و با بدرفتاری کنارش گذاشته‌اند.
خداحافظی از چه کسانی؟ خطاب نامه به اهالی دریاست نه مسئولان و مدیران عالی. این یک جور شکوائیه است. یک ناله از سر درد. یک فراخوان محترمانه. فریاد که من نخواستم بروم و نمی‌خواهم بروم اما ناچارم! مرا کنار گذاشتند! بسی رنج کشیدم در این سال سی، اما سلطان محمود، ککش هم نگزید و مرا کنار گذاشت!
چرا خداحافظی؟ نکته دیگر که ذهنم را قلقلک در آورده است، این است که چرا خداحافظی؟ از همه و همه چیز و همه فعالیت‌های دریایی خداحافظی کردن، چیزی شبیه به سیم آخر زدن است. چه گذشته بین رییس و مرئوس که کارد به استخوان صفایی رسانده که به یکباره به هر چه هست، پشت پا بزند و پس به یک باره ببازد هر چه هست! معلوم است که شاید این نتیجه یک درگیری لفظی سنگین است. ما بی‌خبریم اما می‌توانیم حدس بزنیم که چه اتفاقی افتاده!
نکته مهمی که از نامه صفایی استنتاج می‌شود، آن جا که اظهار امیدواری می‌کند که دولت پزشکیان بتواند با «برنامه منسجم توسعه دریایی را محقق کند» سخن همیشگی ما را در روزنامه دریایی اقتصادسرآمد ثابت می‌کند که سازمان بنادر و دریانوردی نیازمند برنامه جامع بوده و هست. این سازمان نیازمند تقویت و انسجام در برنامه و هماهنگی رفتار و گفتار دارد. این نکته از سخنان صفایی در نامه اش برداشت می‌شود که سازمان سابقش فاقد برنامه منسجم بوده است. که اگر این گونه نبود، می‌نوشت: امیدوارم بر اساس برنامه منسجمی که طراحی کرده یا شده است، دولت پزشکیان مسیر توسعه را دنبال کند. وقتی این برنامه نیست، آرزو می‌کند که دولت پزشکیان برنامه منسجم ایجاد کند! ذهنم می‌پرسد در این سی سالی که در نامه‌ات نام بردی، تدوین برنامه یادت نیفتاد، حالا که خداحافظی شدی، یادت افتاد؟
علی اکبر صفایی در نامه خداحافظی‌اش، گناه برکناری‌اش را به گردن قضا و قدر می‌اندازد و می‌نویسد: اینک که قضا و قدر الهی بر این تعلق گرفته که امانت سنگین مسئولیت در سازمان به شخص دیگری واگذار گردد... اما ایشان که دکترای دانشگاه مالمو سوئد را دارند، حتما باید می‌دانستند که قضا و قدر الهی چکار به ریاست سازمان بنادر و دریانوردی ایران دارد؟ قضا و قدر کجا به مناسبات مدیریت و سازمان ربط دارد؟ در کدام کتاب مدیریتی به قضا و قدر برای خداحافظی کردن یک نفر دست به دست هم می‌دهند؟ به نظر می‌رسد و فکر می‌کنم علی اکبرصفایی این نامه را در نهایت خشم و در فرط عصبانیت نوشته است.
قضا و قدر؟ من فکر می‌کنم مهم ترین بخش نامه آن جایی است که به نوعی حلالیت خواسته است. قضا و قدر؟؟؟؟؟ هنوز مغز قلمم از خواندن این کلمات جوش می‌زند. با خودم تکرار می‌کنم: قضا و قدر! قضا و قدر! قضا و ....
جناب صفایی عزیز، قضا و قدر باعث شد که من این تحلیل را روی نامه خداحافظی شما بنویسم، پس گلایه نکنید لطفا!
نامه خداحافظی به جای تودیع و معارفه. یک باره و بدون پیش خبر و بدون زمینه قبلی، اشاراتی که در نامه به قضایای خاص و نام بردن خاص از افراد که همه را دکتر ، مهندس و شهید نامیده و به وزیر راه و شهرسازی که می‌رسد می‌نویسد: سرکار خانم صادق و یادش می‌رود که ...
برای نفر بعدی، هر که هست که گویا دکتر .... است، آرزوی توفیق و موفقیت داریم. همان آرزویی که در بدو ورود برای دکتر صفایی داشتیم. در ادامه خودش را دوست داشتیم اما رویه و کارش را شاید نه. برای ارزیابی عملکردش منتظر واکنش اهالی دریا هستیم. ساعاتی است که این خبر منتشر شده و به شدت دست به دست می چرخد. آیا اهالی دریا ناراحت می‌شوند؟ چقدر افسوس می‌خورند؟ میزان اسف و ادبار اهالی دریا در حوزه بنادر و دریانوردی نشان می‌دهد که صفایی چه کارنامه‌ای داشته است.
اما مدیر بعدی، امیدواریم گره کار را باز کند، برنامه داشته باشد، با نفرات قوی تیم و کادرسازی کند و با قدرت پیش بتازد و به نتیجه روشن برسد و امیدواریم در پایان کار ایشان، با حرمت و خرمی و احترام و در آخر محفل تودیع آن شرکت کنیم و برایش از صمیم قلب دست بزنیم و هورا بکشیم.
روزنامه دریایی اقتصادسرآمد آماده انعکاس دیدگاه‌، تحلیل و واکنش‌های مخاطبان گرامی نسبت به خداحافظی علی اکبر صفایی است.
مارین نیوز
|
United States of America
|
۰۷:۳۷ - ۱۴۰۳/۱۱/۰۲
0
0
قضاوت ارائه‌شده در مورد نامه دکتر علی‌اکبر صفایی با استناد به بخش‌هایی از متن و تحلیل‌های نویسنده روزنامه دریایی اقتصادسرآمد، به نکاتی اشاره دارد که در مجموع به نظر می‌رسد عمدتاً بر تفسیر شخصی و برداشت‌های ضمنی مبتنی است. در این راستا، می‌توان برخی نکات را بررسی کرد:

1. **استفاده از قضا و قدر الهی**
نویسنده تحلیل، این عبارت را نوعی طفره رفتن از توضیح دلایل واقعی برکناری یا کناره‌گیری می‌داند و به آن خرده می‌گیرد. این انتقاد قابل بررسی است، اما استفاده از مفاهیمی مانند "قضا و قدر" در فرهنگ نامه‌نگاری ایرانی، به‌ویژه در بیانیه‌های خداحافظی، معمول و تا حدی تعارفی است و نباید لزوماً به آن معنای فرار از مسئولیت یا پنهان‌کاری داد.

2. **نامه خداحافظی به جای استعفا**
تأکید نویسنده بر اینکه نامه صفایی بیشتر جنبه شکوائیه دارد، ممکن است به برداشت‌های او از لحن نامه برگردد. این‌که صفایی در نامه خود به همکاری‌های گذشته و آرزو برای آینده سازمان اشاره می‌کند، معمولاً در چنین متن‌هایی طبیعی است. اما تحلیل نویسنده که این نامه را به‌عنوان "بیان خشم و ناراحتی" تفسیر کرده، بیشتر به برداشت شخصی برمی‌گردد و از متن نامه نمی‌توان به صراحت چنین نتیجه‌ای گرفت.

3. **نبود برنامه منسجم در سازمان**
اشاره به این که صفایی به نبود برنامه منسجم در سازمان اشاره کرده است، نکته‌ای دقیق‌تر است. آرزوی تدوین یک برنامه جامع و منسجم، این پیام را به ذهن متبادر می‌کند که شاید سازمان در دوران مدیریت او فاقد چنین برنامه‌ای بوده یا به درستی اجرا نشده است. این انتقاد، در صورت مستند بودن، می‌تواند مبنای قضاوت در مورد عملکرد صفایی باشد.

4. **خداحافظی تلخ یا ناگهانی**
تحلیل نویسنده که این خداحافظی تلخ یا ناگهانی بوده است، می‌تواند درست باشد. لحن نامه صفایی در بخش‌هایی نشان‌دهنده نوعی اندوه یا دل‌تنگی برای دوره همکاری است، اما این موضوع نیز تا حد زیادی در نامه‌های خداحافظی مشابه مشاهده می‌شود و نمی‌توان آن را صرفاً نشانه عصبانیت یا نارضایتی دانست.

### جمع‌بندی:
قضاوت ارائه‌شده در متن تحلیل، اگرچه شامل نکات تأمل‌برانگیزی است، اما به‌وضوح رنگ و بوی برداشت شخصی و تفسیر ضمنی دارد. متن نامه خداحافظی صفایی، با توجه به فرهنگ حاکم بر نگارش چنین نامه‌هایی در ایران، بیشتر به نوعی قدردانی و دل‌تنگی از همکاران اشاره دارد تا طرح یک شکوائیه مستقیم یا کنایه‌دار. اما نقدهایی که به نبود برنامه‌ریزی منسجم و رویکرد کلی سازمان وارد شده، در صورت صحت، می‌تواند مبنای منطقی‌تری برای ارزیابی عملکرد وی باشد.
مارین نیوز
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۳:۲۰ - ۱۴۰۳/۱۱/۰۲
0
0
صفایی: استعفا ندادم/ به تصمیم وزیر راه احترام گذاشتم
مدیرعامل سابق سازمان بنادر و دریانوردی با تاکید بر اینکه از مدیرعاملی سازمان بنادر و دریانوردی استعفا ندادم، گفت: به تصمیم مدیریتی وزیر راه برای جابجایی احترام گذاشتم.
به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم، علی اکبر صفایی در رابطه با دلیل استعفا از معاونت وزارت راه وشهرسازی و مدیرعاملی سازمان بنادر و دریانوردی، اظهار کرد: بنده از مدیرعاملی سازمان بنادر و دریانوردی استفعا نداده ام، بلکه به تصمیم مدیریتی وزیر راه و شهرسازی برای جابجایی احترام گذاشتم.
وی در پاسخ به این پرسش که پس از سازمان بنادر به کجا می روید، افزود: بیش از 30 سال گذشته در حوزه دریایی کشور خدمت کرده ام.
علی اکبر صفایی ادامه داد: اکنون نیز به عنوان یک سرباز هر کجا ضرورت ایجاب کند، آماده خدمات به نظام هستم.
مارین نیوز
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۶:۲۱ - ۱۴۰۳/۱۱/۰۲
0
0
فرزانه صادق : خداحافظی آقای صفایی باصفا بود!
پروژه جلوگیری از خسته شدن آقای صفایی به خوبی و خوشی پیش رفت و فقط چون نمی خواستیم عنوان برکناری یا استعفا برای مرد نیکی مثل ایشان به کار ببریم مانده بودیم چه اسمی روی تغییر و تحول غیرمنتظره ای که در سازمان بنادر رخ داد، بگذاریم ...
امروز موضوع مهمی پیش آمد که چون به دریا و بنادر و توسعه دریامحور و این جور چیزها مربوط است و همه بزرگان کشور نسبت به این موضوعات عرق و علاقه خاصی دارند مایلم آن را بنویسم تا برای آیندگان بماند.
ماجرا از این قرار است که آقای صفایی مدیرعامل سازمان بنادر و دریانوردی را من همین چند ماه پیش به مدت سه سال ابقا کرده بودم اما بعد از مدتی به این فکر کردم که ایشان حدود سه سال در سازمان بنادر بوده و اگر قرار باشد سه سال دیگر هم در این سازمان بماند ممکن است کمی برای خودش خسته کننده باشد. خب! من چرا باید اجازه بدهم یک مدیر کوشا و به درد بخور مثل آقای صفایی خسته شود؟
البته این فکر ابتدا به ذهن من خطورنکرده بود و بعضی از دوستان علاقه مندِ خدمت به کشور، با هوش و فراست خاص خودشان به این موضوع فکر کرده بودند و جرقه اش را در ذهن بنده هم زدند.
نمی خواهم بیشتر از این وارد جزییات شوم ولی گویا بعضی از دوستان علاقه مندِ خدمت، که خدمتشان به نوعی در حوزه توسعه دریامحور و سواحل مکران و آن طرف ها است در حال تفکر به توسعه این مناطق بوده اند که به این نتیجه می رسند که اگر آقای صفایی سه سال دیگر در سازمان بنادر بماند، خیلی خسته می شود.
همین موضوع را به بنده هم منتقل کردند و بنده هم با آقای صفایی در میان گذاشتم و با این که به دلیل تراکم کارهای وزارتخانه و ضیق وقت، مجبور شدم خیلی ناگهانی این موضوع را با ایشان مطرح کنم ولی برخورد ایشان عالی بود و پذیرفتند که قبل از این که خسته شوند، از مدیرعاملی سازمان بنادر کنار بروند.
آیندگان باید بدانند ایشان از مردان نیک روزگار است و ارادت بسیاری هم به بنده داشت و متقابلا بنده هم ارادت بسیاری به ایشان داشتم. این ارادت دوجانبه هم انصافا هم هیچ ربطی به بعضی شایعات بی اساس که در مقطع رای اعتماد مجلس و این که آقای صفایی بخاطر بنده به زحمت افتاده، ندارد.
پروژه جلوگیری از خسته شدن آقای صفایی به خوبی و خوشی پیش رفت و فقط چون نمی خواستیم عنوان برکناری یا استعفا برای مرد نیکی مثل ایشان به کار ببریم مانده بودیم چه اسمی روی تغییر و تحول غیرمنتظره ای که در سازمان بنادر رخ داد، بگذاریم که نمی دانم خود ایشان پیش قدم شد یا رسانه ها کمک کردند و عنوان کردند: ایشان از سازمان بنادر خداحافظی کرده است!
خداحافظی! خیلی عنوان قشنگی بود. کاش در سایر سازمان ها هم اگر تغییر و تحول مدیریتی اتفاق می افتد از الگوی آقای صفایی استفاده کنند و به جای این که بگویند فلانی استعفا داد یا وادار به استعفا شد یا برکنار شد، بگویند: فلانی خداحافظی کرد!
عصر فرصتی دست داد و متن خداحافظی ایشان را خطاب به همکارانشان در سازمان بنادر هم خواندم. متنی که نوشته بودند به قول امروزی ها بسیار اِموشنال و پر از احساس و با صفا بود.
با خودم گفتم بد نیست اگر روزی خسته شدم و یا علاقه مندان به خدمت، که الحمدلله در کشور ما کم نیستند، احساس کردند ممکن است خسته شوم و توصیه کردند قبل از خسته شدن خداحافظی کنم، از مشاوره ایشان برای نوشتن متن خداحافظی خودم استفاده کنم.
ارسال نظر