سیدطاها طباطبایی عقدا در گفتوگو با خبرگزاری ایرنا افزود: وجود رطوبت بسیار بالا و یون كلر موجود در هوا موجب خوردگی آرماتورهای كار گذاشته شده در بتن میشود كه منجربه افزایش حجم میلگردها و ترك خوردن بتن و از هم پاشیده شدن آن میشوند.
به گفته وی، منطقه خلیج فارس برای ساخت و ساز به خصوص احداث ساختمان بتونی و فلزی شرایط كاملا ویژهای دارد؛ طوری كه متفاوت از دیگرنقاط كشور است.
وی با بیان اینكه «مدت 20 سال است كه اساتید دانشگاه و مركز تحقیقات ساختمان و مسكن روی این موضوع در این منطقه كار و تاكنون راهحلهایی نیز ارایه كردهاند»، یادآورشد: نتیجه این مطالعات در مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ذكر شده است.
در این مبحث مقررات ویژه ای برای ساخت بتن در حاشیه خلیج فارس در نظرگرفته شده كه دردسترس همگان به خصوص سازمانهای نظام مهندسی وشركتهای ساختمانی و پیمانكاری قرار دارد.
طباطبایی ازدیگر عوامل مهم خوردگی درحاشیه خلیج فارس به «استفاده بیرویه از آب برا ی ساخت بتن» اشاره كرد و گفت: دراین مناطق باید در هر100 كیلوگرم سیمان حداكثر40 لیتر آب مصرف شود و برای ایجاد كارآیی بهتربتن بایستی حتما از فوق روانكننده استفاده كرد. فوق روانكننده مادهای شیمایی است كه به میزان خیلی كم به بتن اضافه میشود و كارایی بتن را برای اجرا زیاد میكند.
مدیر مركز تحقیقات ساختمان و مسكن واحد خلیج فارس با بیان اینكه «كارخانههای سیمان حداقل استانداردها را در تولید محصول اجرا میكنند»، افزود: از آنجایی كه در اكثریت پروژهها از روانكننده و نسبت آب به سیمان (استاندارد) استفاده نمیشود، بهترین راه حل اضافه كردن فوق روانكننده به تركیبات سیمان ( خشك) در كارخانه است.
این مقام مسؤول یكی از مهم ترین راه حلها برای جلوگیری از خوردگی در ساختمانهای بتنی، تولید سیمان ویژه برای مناطق حاشیه خلیج فارس نام برد و گفت: متأسفانه درحال حاضر هیچیك از كارخانهها به آن عمل نمی كنند.
