نتایج یک تحقیق نشان داد آب دریای خزر به‌دلیل فعالیت‌های استخراج نفت و ریخته‌شدن فاضلاب صنعتی درون آن به‌شدت آلوده شده و لاک‌پشت‌های این دریا به سطح بسیار بالایی از جیوه، سرب و کادمیم آلوده شده‌اند.
نتایج یک تحقیق نشان داد آب دریای خزر به‌دلیل فعالیت‌های استخراج نفت و ریخته‌شدن فاضلاب صنعتی درون آن به‌شدت آلوده شده و لاک‌پشت‌های این دریا به سطح بسیار بالایی از جیوه، سرب و کادمیم آلوده شده‌اند.
به گزارش مارین نیوز، به نقل از پایگاه خبری ساینتیفیک امریکن، دو سال و نیم قبل، ایران یک هشدار جدی به ساکنان کناره دریای خزر داد مبنی بر اینکه در آب دریا شنا یا آبتنی نکنند. به‌گفته مقامات، آب خزر به‌دلیل فعالیت‌های استخراج نفت از اعماق دریا و همچنین ریخته شدن فاضلاب صنعتی و فاضلاب مواد خام به دریا به‌شدت آلوده است.
تماس بدن با این مواد سمی موجود در آب دریا، خطراتی جدی برای سلامت افراد خواهد داشت، اما متأسفانه کسی در مورد سلامت حیواناتی که در داخل یا اطراف دریا زندگی می‌کنند چیزی نگفته است.
بر اساس مطالعه جدیدی که توسط گروهی از محققان ایرانی و مکزیکی انجام و در ماه دسامبر در مجله تحقیقات علمی و آلودگی زیست‌محیطی منتشر شده، لاک‌پشت‌های خزر که در 2 رودخانه نزدیک دریای خزر زندگی می‌کنند آلوده به سطح بسیار بالا و خطرناکی از جیوه، سرب و کادمیم هستند. این فلزات سنگین خطرناک‌تر از همه در کبد، پوست و لاک آنها وجود داشته است.
محققان خاطرنشان کردند به‌ویژه مقادیر سربی که در بدن این لاک‌پشت‌ها یافت شده نگران کننده است و می‌تواند موجب ایجاد مجموعه‌ای از مشکلات از جمله تولید تخم‌های غیربارور، رشد کند، تغییر رفتار و در نهایت کاهش شانس زنده ماندن آنها شود. سطح جیوه موجود در کبد این لاک‌پشت‌ها نیز بسیار بالا و 1.4 تا 3.6 برابر بیشتر از آن چیزی بوده که در 3 گونه دیگر لاک‌پشت دریایی گزارش شده بود. وجود این سطح از جیوه در بدن انسان می‌تواند موجب ایجاد مجموعه‌ای از اختلالات عصبی شود.
لاک‌پشت‌های خزر از محیط اطراف خود تغذیه می‌کنند و طول آنها به حدود 25 سانتیمتر می‌رسدف بنابراین آنها فلزات سنگین موجود در بدن شکارهای کوچک یا خود محیط زیست را در طول زمان در بدن خود ذخیره می‌کنند.
بر اساس این مطالعه، محتمل‌ترین منابع ایجاد کننده این آلودگی‌ها فعالیت‌های کشاورزی و صنعتی در حاشیه رودخانه‌ها است که منجر به ورود مواد آفت‌کش، مواد آلی فسفردار و فاضلاب کارخانجات می‌شود.
آن‌گونه که محققان نوشته‌اند، این مواد سمی تهدیدی نه‌تنها برای لاک‌پشت‌ها، بلکه «برای دیگر ارگانیسم‌هایی که در منطقه توسعه می‌یابند از جمله انسان‌ها» تهدید تلقی می‌شوند.
در ادامه این مقاله آمده است: «شاید گونه‌های لاک‌پشت‌های ما بتوانند به‌عنوان نگهبانان سلامتی اکوسیستم‌های آبی عمل کنند و به مسئولان محیط زیستی ما کمک کنند تا راه‌حل‌های خوبی برای جلوگیری از سرازیر شدن آلودگی‌های صنعتی و فاضلاب‌های سمی به آب دریا بیابند و جلوی انباشته شدن فلزات سنگین در مناطق ساحلی را بگیرند».
