یک کارشناس ارشد کشتیرانی در گفتوگو با مارین نیوز دراین باره گفت: بیشتر فعالیت و انرژی شرکتهای کشتیرانی جمهوری اسلامی و ملی نفتکش در چند سال گذشته صرف دور زدن تحریمها شده است که در این جهت، عملا بخش اعظم کشتیهای تحت پرچم ایران از دست رفت و بدین ترتیب، تناژ بالایی که با سالها هزینه و فعالیت و خرید کشتیهای اقیانوسپیما در سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO) کسب کرده بودیم؛ از دست دادیم و در حال حاضر، فقط با چند کشور خاص همکاری داریم.
وی افزود: برای برگشتن به بازارهای بینالمللی و استانداردهای قبلی باید شرایط و راهکارهایی توسط دولت ایجاد شود که بتوانیم با پرچم خودمان تردد کنیم و اگر این اتفاق نیفتد، به چالشهای جدی برمیخوریم.
این کارشناس دریایی با اشاره به اینکه «علیرغم تحریمها تعریف درستی از شرایط بحرانی در سطح صنعت حملونقل دریایی و نیز مجموعه دستگاههای مسؤول کشور وجود نداشت»، تصریح کرد: قوانین دست و پاگیری در امر کشتیرانی داخلی وجود دارد و در سازمان بنادر و گمرک برای برخی موارد مشکل داریم؛ بویژه گمرک که آشنایی کاملی از حوزه دریایی و کشتیرانی ندارد.
وی همچنین با اشاره به کمبود نیروی کار دریانورد در کشور یادآور شد: در حال حاضر، شاهد موازیکاری مراکز آموزش دریایی هستیم؛ در حالیکه در صورت برنامهریزی لازم میتوان نه تنها نیروهای مورد نیاز کشور را تأمین کرد؛ بلکه میتوانیم جذب دانشجو از کشورهای دیگر هم داشته باشیم.
