مصاحبه زیر با جناب کاپیتان هادی زاده کارشناس ارشد کشتیرانی بنیاد انجام گرفته که به نظرتان می رسد :
- آیا تحریم ها در حوزه کشتیرانی و دریانوردی دستاوردهایی برای ما داشته است ؟
تحریم نیز مانند هر آسیب اقتصادی دیگری فرایندی چند لایه است که علل آن مورد مناقشه است و آسیب هایی که به حمل و نقل دریایی وارد نموده به آسانی قابل ارزیابی نمی باشد. در بررسی هر پدیده ی اقتصادی همواره تهدیدها و فرصت ها توامان باید با نقاط قوت و ضعف سنجیده شوند ولی در پاسخ به این سئوال که صرفا دستاوردها مورد نظر می باشد می توان، فارغ از صدمات و لطمات بعضا دشوار و غیر قابل جبران از : تولید و استفاده از فناوری های دریایی بومی، حمایت از تولید ملی در صنعت کشتی سازی و تعمیرات کشتی، تکیه بر پیمانکاران داخلی در حوزه ی نفت و گاز و فراساحل، بازنگری در سنجش میزان وفاداری شرکای تجاری بین المللی، بازمهندسی پژوهش های دریایی و همچنین آمادگی صنعت دریانوردی و کشتیرانی برای شرایط بحرانی به عنوان دستاوردهای دوران تحریم استناد نمود که این مهم بدون عزم ملی و زحمات بی شائبه فعالان این عرصه هرگز مقدور نبود.
- در زمان پسا تحریم در حوزه کشتیرانی و دریانوردی چه باید کرد ؟
برجسته ترین و مهم ترین تغییر لغو تحریم ها بازگشت ایران به بازار نفت است که در نتیجه حمل فله مایع وضعیت پایدارتری خواهد یافت. افزایش صادرات غیرنفتی مخصوصا محصولات پتروشیمی و فولاد نیز باعث افزایش نسبی حمل صادراتی کالاهای عمومی و کانتینری خواهد شد. در بخش واردات نیز واردات کالاهای اساسی و ملزومات صنعتی به صورت فله و کانتینری رونق خواهد یافت.
لازم به ذکر است که وضعیت فعلی بازارهای اجاره، کرایه حمل و خرید و فروش شناور در سطح جهانی نسبت به سنوات گذشته به هیچ وجه شرایط بسامانی ندارد. بدیهی است در شرایطی که رکود جهانی صنعت حمل و نقل دریایی را در برگرفته است و امیدی به بهبود شرایط در کوتاه مدت نمی باشد، تحریم های بی سابقه و غیرمنصفانه فشار مضاعفی بر پیکر صنعت دریانوردی و کشتیرانی ایران بوده که با برداشته شدن آن ها وضعیت از اوضاع فعلی مسلما وخیم تر نشده و امید به آینده ای بهتر وجود دارد. اما، نباید با انتظارات بی مورد یا با دامن زدن به این باور نادرست که با برداشته شدن تحریم ها تمام مشکلات این صنعت به یکباره مرتفع می شود، انتظارات عمومی را بالا برد. صنعت دریایی ایران به جز برداشته شدن تمامی تحریم های بی رحمانه ای که به این صنعت به عنوان خط مقدم مواصلاتی و مراسلاتی کشور تحمیل شد، نیاز به حمایت تمامی دستگاه های مربوطه جهت ترمیم و تجهیز دوباره را دارد.
در این بین کاهش هزینه های نقل و انتقالات مالی که در مواردی حتی غیر ممکن می شد از جمله اثراتی است که با برداشته شدن تحریم ها مطمئنا تاثیر مثبتی در راستای سهولت انتقال دو سویه پول و ارز درپی خواهد داشت. از جمیع جهات انتظارات غیرمنطقی از برداشته شدن تحریم ها معضل کوچکی نیست و باید مدیریت شود که این امر با اطلاع رسانی و آگاه سازی عمومی قابل دستیابی است.
- نظرتان در خصوص حمایت از دیگر شرکت های حمل و نقل دریایی و کشتیرانی داخلی چیست ؟
حمایت از تمامی شرکت های حمل و نقل دریایی و کشتیرانی داخلی سیاستی است در راستای خود کفایی کشور در صنعت حمل و نقل دریایی و در این راستا هیچ شرکتی اعم از کوچک و بزرگ ، دولتی و خصوصی مستثنی نمی باشد ولی در تجارت بین المللی و بطور اخص در حمل و نقل بین المللی صرفا بومی بودن و در دسترس بودن خدمات حمل، نمی تواند ملاک مناسبی برای خرید خدمات توسط خریداران از عرضه کنندگان خدمات حمل بین المللی و دریایی با توجه به خطرات و مسئولیت های حقوقی فراوان در این حوزه باشد. لذاست که با ارتقائ عناصری همچون کیفیت خدمات و قیمت رقابتی می توان شرکت های داخلی حمل و نقل بین المللی و دریایی را به جایگاه واقعی خود سوق داد و حتی هم شان شرکت های بزرگ و معتبر دنیا نمود.
- بازگرداندن خطوط كشتيراني برتر دنيا به بنادر ايران چگونه امكان پذير است ؟
ایران بازار بزرگی است که چشم پوشی از آن حتی برای اقتصاد های بزرگی همچون ایالات متحده و اتحایه اروپا و شرق دور و حتی کشورهای بریکس (برزیل، روسیه، هندوستان، چین و آفریقای جنوبی) به سادگی امکان پذیر نمی باشد. قدرت های اقتصادی حتی مِن غیر مستقیم و با واسطه حتی با وجود تحریم ها بعضا به امید همکاری های آتی بازار خود را حفظ نموده یا در کوتاه زمان حاضر به برگشت می باشند. اما مهم تر از بازگشت آنان نگهداشتن آنان است در این راستا اصلاح و تقلیل تعرفه های بندری ، افزایش بهره وری تجهیزات بندری و افزایش سرعت تخلیه و بارگیری و ایجاد امکانات و خدمات رسانی و سوخت رسانی به کشتی ها در زمان کوتاه و با نرخ رقابتی ضروری به نظر می رسد.
#
