تازه های سایت
پربحث ترین اخبار
پربازدید ترین اخبار
کد خبر: ۳۲۹۴۲
تعداد بازدید: ۱۶۸۴
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۵۸

واقعیاتی از پروژه های ساخت کشتی

واقعیاتی که در رابطه با تأخیرات کشتی سازی های داخلی در تحویل پروژه های قبلی توسط کارشناسان مطرح شد.
به گزارش مارین نیوز، عدم توجه به زیرساختها و اعتماد نداشتن به توانمندی های داخل به  بهانه های مختلف از قبیل زمان ساخت و ... از سوی متقاضیان شناور باعث ایجاد خسارت های غیرقابل جبرانی به سرمایه های ملی خواهد شد. در خصوص قرارداد های اخیر ساخت کشتی به کشور کره توسط شرکت کشتیرانی ج.ا.ا هم بهانه های مختلفی وجود دارد منجمله بحث تاخیر در تحویل پروژ ها که اخیرا توسط رئیس پروژه های طراحی و ساخت شرکت ملی نفتکش مطرح شده است. این در حالی است که حمید رضاییان اصل مدیرعامل ایزوایکو در صحبتهای اخیر خود گفته بود : شاید ما در پازل شناخت بازار و مشتری به خوبی عمل نکردیم، اما امروز توان مهندسی، طراحی و ساخت داریم و با تامین منابع مالی به موقع زمان ساخت طبق تعهدات انجام خواهد شد، اما متاسفانه اعتمادی در داخل به صنعت کشتی‌سازی ایران نیست. احمد رفعت رییس دبیرخانه شورایعالی صنایع دریایی کشور نیز بحث تاخیر در ساخت را،  بحثی انحرافی دانسته و گفته است : با بررسی ها و گزارش های کارشناسی انجام شده، دلیل بخش اعظم همین تاخیرات به عهده مالک بوده است به دلیل تغییرات دائمی که روی شناور داده است وحتی پیش پرداخت ها با تاخیر انجام شده است. طبعا به مرور زمان قیمت ها و تورم چند برابر شده است. چطور نه سال پیش منابعی برای ساخت کشتی به کره داده شد که هنوز هم چیزی ساخته نشده و کسی صدایش در نیامده است اما همین شرایط برای صنعت داخلی پیش آمده است و ما آنها را غیر توانمند جلوه می دهیم. 
همچنین صحبتهای اخیر کاپیتان رشدی، باعث واکنشهایی از سوی کارشناسان شد که واقعیاتی را در رابطه با دلایل این تأخیرها در شبکه های اجتماعی (گروه تلگرام مارین نیوز) مطرح کردند که در ذیل آمده است :
- قرارداد ساخت 3 فروند کشتی 35000 تنی با کشتی سازی میپو کره HMD یکسال قبل از قرارداد با ایزوایکو بسته شده بود (قرارداد با ایزوایکو برای 2 فروند به مبلغ 25 میلیون دلار بود)، در هنگام برش اوراق در کره قیمت این نوع کشتی ها افزایش چشمگیری پیدا کرده بود 37 میلیون دلار است. متاسفانه ایزوایکو  قرارداد را  با همان قیمت 25 میلیون دلار با شمنا (شرکت ملی نفتکش ایران)  منعقد کرد.
پس از شروع کارهای اجرایی و استعلام قیمت تجهیزات بازرگانی ایزوایکو متوجه شدند که فقط قیمت تجهیزات حدود 25 میلیون دلار است و تقاضای افزایش قیمت را به 30 میلیون دلار کردند. که مدیریت شمنا با توجه به آمار و ارقام مکتوب و تاییدیه مدیر نظارت این پروژه و آگاهی کامل خودشان از بازار قیمتها با افزایش 5 میلیون دلاری موافقت نمودند. حتی جناب مهندس کربلایی در همان زمان اعلام کردند که هزینه ساخت را مجبورند از منابع خودشون تامین کنند صرفا به خاطر اینکه نمیخواستند تقاضای 12 میلیون دلار برای هر کشتی کنند و کارفرما را ناراحت کنند. ولی قیمت کشتی در آن زمان بیش از 35 میلیون دلار بود.
بیش از 7 سال هیچ کاری به دلیل اختلاف بین کارفرما و سازنده بر روی کشتی های 35000 تنی انجام نشده است. اختلافات بین کارفرما و سازنده و رها شدن کار را به حساب عدم توانمندی نگذارید.

- دقیقا همین داستان را در 63000 تنی های شمال داشتیم. قرارداد با 40 میلیون امضا شد ولی تا 2 سال بعد پیش پرداخت ندادند و قیمتها در جهان بسیار بالا رفته بود. طوری شد که روسها که قراردادشان مشابه صدرا بود آن را لغو کردند در صورتیکه برای صدرا با 17 میلیون افزایش کار لغو نشد درصورتیکه افزایش واقعی بیش از این بود. صدرا 17 میلیون افزایش را پذیرفت چون روی همکاری بلند مدت حساب کرده بود. متاسفانه تحریمها، هم باعث مشکلات در تامین کالا شد و هم لغو پروژه سوآپ و آن شد که نباید ...
بیش از 9 سال است که کشتی های 63000 تنی کاسپین بدون اینکه کوچکترین کاری بر روی آن انجام شود به دلیل لغو پروژه سوآپ با اختلاف بین کارفرما و سازنده رها شده است.

- در قرارداد هشت فروند که سال 2008 منعقد شده همه به یارد خارجی حق میدهند که پروژه را متوقف کرده ولی یارد داخلی همین حق را هم ندارد گویا! 

- بیش از یکسال و نیم است که مدیریت کشتی سازی ایزوایکو و شرکت ملی نفتکش پس از بارها جلسه در حضور مقامات وزارت صنایع و سازمان گسترش و نوسازی صنایع  و همچنین شورای عالی صنایع دریایی توافق کردند که کشتی سازی ایزوایکو به دلیل اینکه نفتکش حاضر به پرداخت پول دیگری به ایزوایکو نیست در قبال پول پرداخت شده راضی است فقط  یک کشتی 35000 تنی را از ایزوایکو بگیرد و مسئله اختلاف تمام شود. متاسفانه علیرغم پیگیری های مستمر و درخواست مسولین سازمان گسترش و ایزوایکو و شورای عالی صنایع دریایی هنوز مدیریت نفتکش این توافقنامه را به صورت کتبی حاضر نیستند امضا کنند و دلیل اصلی رها شدن کار همین مسئله است. سازمان گسترش و ایزوایکو در این توافق نامه متعهد شده و بارها اعلام کرده اند که باقی هزینه لازم برای اتمام کشتی رو سازمان گسترش تامین و ظرف یکسال یا 15 ماه کشتی تحویل داده خواهد شد.

نمودار قیمتهای بازار کشتی در بیست سال اخیر در زیر آمده است، روند افزایش ناگهانی قیمتها در سالهای 2002 تا 2007 برای انواع کشتی و سپس رکود قابل مشاهده است..
 
روند سفارش و تغییر قیمت شناور کانتینربر [1]
 
روند سفارش و تغییر قیمت شناور کانتینربر [1]

منبع نمودار :
1- پناهی، روزبه و حروفی، بهمن "توسعه صنعت کشتی سازی"، صندوق توسعه صنایع دریایی، 1393


نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۲
علي اصغر جوادي
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۲۲ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۷
1
0
در زماني كه كشتي افراماكس در حوض خشك جزيره صدرا مورد بازديد ما بود روي عرشه كاپيتان رشدي هم كنار بنده حضور داشتند وصحبت از اين ميرفت كه اگر عزمي براي فعال نمودن سازندگان داخلي باشد،توانمند يش هست (موضوعي كه من مطرح نمودم) كاپيتان ضمن تأييد عرا يضم فرمودند كاش اين شناور سفارش ما ميبود(يعني شركت ملي نفتكش) حالا چطور پس از سألها كه توان داخلي بيشتر وتحريم ها شل تر شده اين توانمندي فراموش گرديده؟
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۲۱ - ۱۳۹۵/۰۹/۲۸
1
1
نویسنده محترم که هیچ اطلاعی از اقتصاد دریائی ندارید زمان ساخت بهانه نیست زمان ساخت مخمترین فاکتور در امر ساخت کشتی است این فاکتور در کشتی سازی بیشتر از تمامی صنایع اهمیت دارد زیرا سفارش خرید کشتی بر مبنای پیش بینی بار قابل حمل در یک زمان مشخص صورت می پذیرد و این فاکتور قوی ترین فاکتور در انواع قراردادهای ساخت کشتی جهت فسخ قراداد است در ضمن کشتی که بجای یک حداکثر یکسال در 14 سال ساخته شود فقط یک لگن بدر د نخور و قابلیت درآمد زائی ندارد در اینجا یک صنعت استراتژیک کشور یعنی حمل ونقل دریائی فدای شعارهای تو خالی عده ای عوام فریب که صرفا به فکر پ کردن جیب خود هستند نه اقتصاد مقاومتی نه غرور ملی نه اعتلای کشور بلکه خود زنی از بین بردن یک صنعت خیلی مهم و نان آور کشور برای صنعتی بسیار کم ارزش تر غافل ازاینکه خیلی از کشورهای پیشرفته در کشتی سازی نیز سفارشات را به بچین وکره وژاپن می دهند
ارسال نظر