محسن رفیقدوست در بخشی از گفتوگوی مشروحی که روزنامه جمهوری اسلامی آن را منتشر کرد؛ درباره طرح موضوع اسكلههای غیرمجاز نهادها و سازمانها از سوی رئیسجمهور و واکنش فرمانده سپاه به آن، گفت: آنچه وجود دارد و آقای رئیسجمهور هم بعنوان یكی از اعضای شورایعالی دفاع میتواند بعدها از آن خبردار شود، ورود و خروج كالای خاص نظامی است. این موضوع در همه دنیا و در همه كشورها مثل برنج و روغن و ماشینآلات نیست. حتی گشایش اعتبارش هم فرق میكند.
وی افزود: وقتی وزارت دفاع میخواهد یك محموله نظامی وارد كند، نمیرود بنویسد موشك فلان یا تفنگ فلان. بلكه مینویسد: كالای خاص نظامی. بانك مركزی هم حق ندارد بپرسد این چیست و چند تا هست. وقتی به گمرك میرسد و یا به اسكله میرسد، باز هیچكس حق ندارد بپرسد این چیست و چند عدد است. ولی گزارشش به سران سه قوه میرسد.
وزیر سابق سپاه با تأکید بر اینکه «اینكه سپاه اسكله مخفی داشته باشد و از آن استفادههای تجاری بكند، من رد میكنم»، افزود: با وجود اینكه من الان 20 سال است در سپاه نیستم، اما ارتباط دارم و از طریق دوستانم اطلاعات دارم و میدانم كه سپاه چنین كاری را نمیكند. اگر نهادهای دیگر اسكله مخفی دارند، من پاسخگو نیستم و اطلاعی هم ندارم.
وی درعین حال وجود این اسكلهها را تأیید کرد و گفت: «شنیدهام كه هست. اتفاقا معتقدم كه باید این موضوع شكافته شود. در پرده حرف نزنند. روشن كنند».
رفیقدوست در پاسخ به این پرسش که «عدهای هم معتقدند كه طرح مجدد این موضوع، آن هم در ظرف زمانی امروز، ممكن است كاربرد سیاسی داشته باشد»، تصریح کرد: صددرصد اینطور است.
وزیر سابق سپاه در ادامه این گفتوگو درباره فعالیتهای اقتصادی و عمرانی سپاه نیز گفت: من در مورد مسائل اقتصادی معتقدم شما یك خط بكشید بین مسائل عمرانی كه منجر به منافعی هم برای سپاه میشود؛ با كل مسائل اقتصادی كه شامل تجارت، صنعت، مسكن و... میشود.
وی توضیح داد: سپاه بعد از جنگ یك توان عظیم مهندسی داشت كه به دو دلیل باید از آن استفاده میشد. معمولا امكاناتی كه مال هر سازمانی هست، اگر درست استفاده نشود؛ از بین میرود. امكانات سپاه به كمك دولت رفت و سد كرخه را ساخت، كمكم تبدیل شد به قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء. اتفاقا من چند ماه قبل به فرمانده قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء گفتم: «شما آمدهاید برای مردم كار كنید نیآمدهاید كار مردم را از دست مردم بگیرید». گفت: اتفاقا اخیرا در جلسه مركزی فرماندهی تصویب كردیم سپاه از این به بعد دنبال پیمانكاری هایی كه مردم میتوانند، نرود. یعنی سپاه طرحهای كمتر از هزار میلیارد تومان را نباید بگیرد. حتی اگر یك روزی توان مردم و بخش خصوصی بالاتر از هزار میلیارد تومان هم برود، ما این مبلغ را بالاتر میبریم. ما بنا نداریم كار مردم را بگیریم.
رفیقدوست با رد دخالت سپاه در حوزههایی چون تجارت نفت، خرید و فروش و كارخانهداری تصریح کرد: كار سپاه كار عمرانی است. این كار سپاه دو تا فایده دارد یكی اینكه در یك حدی باعث كنترل قیمتها میشود. بعد هم این كار برای خود سپاه هم خوب است. خیلی وقتها این كارها را رایگان و عامالمنفعه و ملی انجام میدهد.
وی در این زمینه به فعالیتهای سپاه در عسلویه اشاره کرد و گفت: سپاه در عسلویه طرح گرفته، این چه اشكالی دارد؟ كاركردن در عسلویه كار دو دسته است. یا شركتهای خارجی است یا شركتهای بزرگ ایرانی (اگر باشند). رفتن سپاه در عسلویه و شركت در مناقصهها و برنده شدن، هیچ تعارضی با زندگی مردم و كار مردم ندارد. هر كی برود عسلویه، چه خارجی، چه ایرانی، چه سپاه، چه غیر سپاه، این برای پیش بردن كارش باید انبوهی از شركتهای داخلی را به كار بگیرد. چه خارجی، چه ایرانی، كار را باید به مردم واگذار كند. به اینها كار اقتصادی نمیگویند. سپاه توان خودش را در خدمت مردم به كار میگیرد.
رفیقدوست در پاسخ به این مطلب که «برخی مدعی هستند كه سپاه به یك كارتل بزرگ اقتصادی تبدیل شده»، نیز با رد این ادعا توضیح داد: سپاه دو تا تشكیلات دارد. یكی از آنها را خودم بنیانگذارش هستم و آن اساسا درست شده برای كارهای اقتصادی. یكی بنیاد تعاون سپاه است كه من با دریافت یك میلیون تومان از امام خمینی (ره) آن را تشكیل دادم. بنیاد تعاون سپاه مأموریت دارد برای پرسنل سپاه اعم از موجود و بازنشسته برود كارهای اقتصادی بكند و درآمد كسب كند و كمك به آنها بكند. خانهسازی برای سپاهی به عهده اوست، تأمین كسری معیشت سپاهی به عهده بنیاد تعاون است. بنیاد تعاون سپاه الان كارخانه هم دارد، بسازبفروشی هم میكند، تجارت هم میكند. بنیاد تعاون سپاه سال 1365 تشكیل شد. در سال 1372 برای ارتش و نیروی انتظامی هم «تعاونی» تشكیل داده شد. رسیدگی به زندگی بازنشستگان و شاغلین سپاه وظائف و مسؤولیتهای خاص خودش را دارد.
وی در پاسخ به این پرسش که «بعضیها معتقدند كه سپاه با این نوع فعالیتها از كاركرد اصلی خودش باز میماند، انرژی و نیروی خودش را در جا یا جاهایی صرف میكند كه ماموریت اصلی سپاه نیست. نظر شما در این زمینه چیست؟»، نیز گفت: علتش این است كه این افراد اصلا سپاه را نمیشناسند. هم قرارگاه خاتمالانبیاء و هم بنیاد تعاون سپاه جدا از هم هستند. دو تشكیلات جدا هستند. نیروهایش مشخص است و به هم ربطی ندارند.
سؤال بعدی از رفیقدوست چنین است: به نظر میرسد كه سپاه در حال حاضر طوری دارد عمل میكند كه قسمتهایی از آن دارد خیلی متورم و بزرگ میشود. ما این تجربه را متأسفانه سالهای قبل در فعالیتهای غیرمرتبط با مسؤولیتهای سازمانی وزارت اطلاعات داشتیم. وزارت اطلاعات زمانی با توجیهاتی رفت به سمت فعالیتهای اقتصادی و وارد طرحهای بزرگ اقتصادی و تجاری شد. حالا فكر نمیكنید این مشكل بعدها برای سپاه هم پیش بیاید؟
وی در پاسخ گفت: در یك برههای وزارت اطلاعات از مسؤولیت خودش خارج شد. اما سپاه در حال حاضر از حوزه مسؤولیت خودش خارج نشده است. این حرفها شایعات است. اگر كسی سراغ دارد غیر از كار عمرانی در خرید و فروش، واردات و صادرات، تولیدات صنعتی، و امثال اینها وارد شده، اعلام كنند. سند و مدركشان و آدرسهایشان را منتشر كنند. اسم كارخانهها را بگویند. من بعنوان یك سپاهی و یك ایرانی هم به سپاه منعكس میكنم و هم انتقاد میكنم و سعی میكنم مانع این كارها بشوم. من از ورود سپاه به كارهای عمرانی دفاع میكنم. سپاه اگر وارد كارهای عمرانی بشود، بهتر از این است كه شركتهای خارجی بیایند.
وزیر سپاه پاسداران در دهه 60 در بخشی دیگر از این مصاحبه هم با اشاره به خاطرات خود از تعاملات ایران و لیبی در آن دوران گفت: وقتی جنگ شروع شد و سپاه برحسب وظیفه دوم خودش وارد جنگ شد و من هم از اول تشكیل سپاه مسؤول تداركات بودم، احساس وظیفه كردم كه سپاه دست خالی را تجهیز كنیم. بلافاصله رفتم لیبی و چندین بار مقادیر زیادی مهمات و امكانات جنگی از لیبی وارد ایران كردم.
رفیقدوست افزود: بعد از اینكه در لیبی كودتا شده بود، سیستم ارتش لیبی روسی شده بود و ناوهای آمریكایی را گذاشته بودند كنار و همین شانسی شد برای ما و برای تجهیز ارتش ایران. یك بار یك كشتی قطعات یدكی ناوها را از لیبی بار زدیم برای ایران. در سفر اول به لیبی من 3 تا كشتی اسلحه و مهمات مجانی از لیبی به ایران آوردم. تنها كشوری كه به ما اسلحه و مهمات هبه میكرد، لیبی بود. 800 میلیون دلار با حدس و محاسبه من، لیبی به ما اسلحه و مهمات رایگان داد.
