

شرکتهای خصولتی ما یاد بگیرند ! از بلاد کفر . همینکه دستشان تنگ می شود هوای همو دارند اما بر عکس توی جامعه دریایی ما کافی است یک ماه شرایط بار خوب نباشد اولین گروهایی که بسراغ خاموش کردن چراغ شرکتهای کوچک بخش کاملا خصوصی می ایند همین خصولتی ها هستند البته این موضوع فقط مخصوص مواقع خاص و رکود اقتصادی نیست بلکه این موضوع در شرکتهای خصولتی نهادینه شده تحت عنوان حذف رقیب داخلی و ایرانی به هر قیمت و در هر زمان هر چند در شعار دادن شرکتهای خصولتی از هر ناسیونالیستی سبقت می گیرند اما در عمل و تقابل چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند بنحوی که بخش خصوصی در شروع کار و عملا در نطفه خفه شود چون وجود بخش خصوصی یعنی ایجاد معیار هر چند بخش کوچکی است ولی می تواند انالیز امور را نشان دهد و نشان دادن انالیز امور به معنا پیدا شدن رازهای مگو است که چنانچه گفته شود و به گوش مسئولین کشور برسد معنا این مصرع را پیدا می کند که چون پرده فرو فتد نه تو مانی نه من . ( بعد تکلیف حقوق های نجومی . دلارها ی ماموریتی . هرینه های پذیرایی . خرید کادو برای مهمان خارجی که معمولا عاشق قرش ابریشمی هستند و زندگی درکشورهای خارج تحت عنوان نماینده و الی.......چه خواهد شد ) و این در حالیست که بخش خصوصی در جایگاهی نیست که بتواند حتی با بخش خصولتی رقابت کند . چون شرایط کار و امکانات مساوی نیست و عملا قادر به این کار نیست بلکه این تداعی را از کار داشته که با توجه به فراوانی نعمت در عرصه دریا و دریانوردی و صنعت حمل و نقل آنکه نصیب ناوگان خارجی میگردد بیاید از خلا موجود استفاده کند که همه سرمایه خود را درگیر این امور نمود برای ایجاد در آمد و اشتغال برای چند خانوار ایرانی .صورت مسئله را هم خوب خوانده بود چنانچه صاحب کالایی کالای خود را با ناوگان خارجی به گمرکات ایران حمل می نمود 10 درصد از کل کرایه تعرفه شده توسط سازمان حمل و نقل و راهداری ایران را می بایست به جهت اخذ مجوز ترخیص پرداخت میکرد تا بتواند کالای خود را از گمرک خارج نماید البته نام آن را گذاشتند حق السهم حمایت از ناوگان داخلی و حالیه چنانچه به امار درآمدی این سازمان نظری داشته باشید مبلغ اخذ شده بابت این امر موجود و موجودیت آن هم یعنی اینکه ناوگان داخلی به قدر کفایت نبوده به بیان دیگر خلا موجود در ناوگان ایرانی محرز میگردد اما چگونه میشود که هنوز هم در بنادر شمال و جنوب کشور شاهد ورود ناوگان خارجی هستیم و این در حالیست که ناوگان بخش خصوصی گاها مدتها در لنگرگاههای بنادر خارجی توقف دارند تا کالایی جهت حمل به بنادر شمال و جنوب پیدا کنند با یک تبصره و آن اینکه ناوگان خارجی کرایه حمل کالا را در بدو کار از صاحب کالا ایرانی اخذ می نماید اما ناوگان بخش خصوصی به واسطه نگاه شرکتهای خصولتی به بخش خصوصی و اینکه هر قدر گرفتارتر باشند آنها راحتتر به کار خود میرسند مجبور است بعضا حتی نسیه مبادرت به حمل کالا نماید .