عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر با اشاره به جایگاه کشور در مهندسی دریایی در سطح دنیا گفت: لازم است ساختاری را در کشور ارایه کرد که معیار ارتقاء علمی از "مقاله محور" بودن به "پروژه محور" بودن تغییر یابد.
به گزارش مارین نیوز، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر با اشاره به جایگاه کشور در مهندسی دریایی در سطح دنیا، اظهار داشت: لازم است ساختاری را در کشور ارایه کرد که معیار ارتقاء علمی از "مقاله محور" بودن به "پروژه محور" بودن تغییر یابد.
محمد مونسان افزود: تمرکز بیش از حد بر روی امتیاز مقالات ژورنال در آیین نامه ارتقاء اعضاء هیات علمی باعث شده است که دانشمندان و مهندسین کشور ما تبدیل به کارگران بی مزد کشورهای پیشرفته شوند و ماحصل تلاشهای علمی خود را بهصورت مقاله ارایه کنند بهجای اینکه این تحقیقات و انرژی به سوی رفع نیازهای واقعی کشور سوق داده شوند. در واقع اشکال اصلی کار به آیین نامه ارتقاء برمی گردد. در صفحه 18 گزارش نقشه راه فناوری های دریایی کشور نشان داده شده که ایران در تولید مقالات دریایی در رتبه 6 دنیا قرار دارد درحالیکه عملا ما در صنایع دریایی و کشتی سازی دنیا نقشی نداریم، پس این نشان می دهد تحقیقات ما بهجای هدایت شدن بهسمت نیازهای واقعی و صنعتی بهسمت "مقاله بازی" هدایت شده است.
وی با اشاره بر لزوم بازبینی سیلابس های درسی دانشگاهی، تاکید کرد: تا وقتی عنوان دروس و محتوای دروس دانشگاهی اصلاح نشود نمی توان به عملی شدن نقشه راه و آینده این مسیر چندان امیدوار بود. سیلابس درسی دروس تخصصی رشته مهندسی دریایی، قدیمی و بعضا نامفهوم است. سیلابس های تعریف شده مربوط به حدود 25 سال پیش و عموما توسط ناخداهای نیروی دریایی ارتش و کشتیرانی نوشته شده اند که باید بازنگری شده و دروس تخصصی و کاربردی تر به رشته مهندسی دریایی باتوجه به نیازهای روز و پیشرفتهای این رشته در دنیا افزوده گردد. هم اکنون به تعداد کافی اساتید باتجربه دارای دکترای مهندسی دریایی در کشور وجود دارد که بتوانند سیلابس ها را بازنگری کنند. الزاما باید با توجه به پیشرفت سریع علم و فناوری در حوزه های مختلف، سیلابس درسی رشته های مهندسی هر 10 سال یک بار مورد بازبینی قرار گیرند. برای چنین امری باید یک دستور العمل و الزام برای وزارت علوم تعیین نمود.
مونسان با اشاره به اهمیت منابع و نیروی انسانی در کشور، بیان داشت: اختصاص سهمیه کنکور خاص برای استانهای ساحلی اهمیت خاصی دارد و دبیرستانهای نمونه و رتبه های برتر شهرهای ساحلی باید برای حضور در رشته های دریایی ترغیب شوند. یکی از معضلات جدی امروز صنایع دریایی ما این است که نمی توانیم نیروهای باتجربه را در جنوب کشور نگه داریم. غیربومی بودن متخصصان و مهندسان دریایی در کنار آب و هوای خاص مناطق جنوبی، باعث فراری بودن آنها از این مناطق و هدر رفتن منابع انسانی متخصص شده است. بهطور مثال از صدها نیروی باتجربه که در کار ساخت کشتی های اقیانوس پیما کانتینربر و نفتکش حضور داشتند و برای دوره آموزشی به کشورهای دیگر هم اعزام شده بودند امروزه تقریبا کسی در بندرعباس و بوشهر باقی نمانده است. این یعنی اتلاف سرمایه ملی، هدر رفتن زمان و دانش. این معضل، فقط یک راه حل دارد و آن هم این است که قوانین لازم برای حضور بیشتر دانشجویان بومی شهرهای ساحلی را در رشته های مهندسی دریایی فراهم کنیم و اصلاح سهمیه کنکور در دفترچه های کنکور لحاظ شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر خاطر نشان کرد: یکی از بازوان توانمند اجرایی شدن نقشه راه دریایی، برنامه ریزی برای توسعه هدفمند هنرستانهای دریایی در مناطق ساحلی ایران باشد و یکی از راهکارهای ایجاد اشتغال مولد در این مناطق باشد. این هنرستانها باید دارای امکانات تخصصی و کارگاه های مناسب باشند و گواهینامه های لازم را ارائه کنند.
