در همایش یک روزه "بررسی راهكارهای اجرایی طرح جایگزینی شناورهای استیجاری خدمات دهنده به سكوهای نفتی"تعداد كل شناورهای مورد نیاز این طرح برابر 115 فروند اعلام شد كه میزان سرمایه گذاری آن حدود 1 میلیارد دلار در مدت زمان 4 ساله (سالیانه 250 میلیون دلار) تخمین زده شده است.
به گزارش مارین نیوز، همایش "بررسی راهکارهای اجرایی طرح جایگزینی شناورهای استیجاری خدمات دهنده به سکوهای نفتی" به همت دبیرخانه شورای عالی صنایع دریایی کشور، با حضور معاونت امور سرمایه گذاری و کسب و کار شرکت ملی نفت، نمایندگان صندوق توسعه ملی، صندوق توسعه صنایع دریایی، سازمان بنادر و دریانوردی به همراه موسسات رده بندی، کشتی سازی ها، قطعه سازان، سرمایه گذاران و ... در ساختمان شهید نادری وزارت صنعت، معدن و تجارت در تاریخ 1401/08/21 برگزار شد.
از موارد مطرح شده در این همایش بحث موافقت نامه مشاركت عمومی- خصوصی سازمان برنامه و بودجه، غالب قراردادهای شركت ملی نفت ایران بصورت قرارداد های EPC بود که تهیه و اجرایی شده است لذا در راستای سند تحول دولت سیزدهم و به علت نوظهور بودن روش مشاركت عمومی- خصوصی در قراردادهای شركت ملی نفت از انواع مختلف مالكیت نهایی پروژه شامل قراردادهای BOT, ROT, BOO, DBO, BOOT, BLOT, BTO و به منظور جذب مشاركت شركت های داخلی برای تامین شناور در توسعه میادین نفتی و گازی، طرح عقد قرارداد به روش BOO (Build-Operate-Own) و یا (ساخت-بهره برداری- مالكیت) پیشنهاد و ابعاد مختلف آن ارایه گردید.
در این همایش شركت هایی كه نیازهای شناورهای داخلی آن ها اعلام گردید شركت نفت فلات قاره ایران، شركت نفت و گاز پارس و شركت پایانه های نفتی ایران بودند.
با بررسی های انجام شده شناورهای مورد نیاز شركت فلات قاره ایران شامل تعداد 24 فروند شناور خدماتی، تعداد 7 فروند شناور تداركاتی، تعداد 12 فروند شناور یدك كش (ASD)، تعداد 7 فروند شناور AHTS، تعداد 12 فروند شناور مسافری، تعداد 4 فروند شناور تعمیراتی و تعداد 2 فروند شناور غواصی می باشد كه مجموعا" تعداد 68 فروند شناور اعلام شده است.
همچنین نیازهای شركت نفت و گاز پارس شامل تعداد 12 فروند شناور تامین كننده سكو، تعداد 2 فروند شناور PSV, MBOAT، تعداد 2 فروند شناور PSV, AHTS، تعداد 5 فروند شناور خدمه دریایی Offshore Crew Boat، تعداد 1 فروند شناور تامین سوخت Fuel Oil Supply Landing Craft، تعداد 1 فروند شناور جرثقیل دار Crane Boat DP1 و تعداد 1 فروند شناور بارج مسكونی با جرثقیل اعلام شده که مجموعا" 24 شناور مورد نیاز می باشد.
همچنین با بررسی های انجام شده شناورهای مورد نیاز شركت پایانه های نفتی ایران شامل تعداد 10 فروند شناور یدك كش، تعداد 12 فروند شناور طناب گیر و تعداد 1 فروند بارج 1000 تنی به همراه جرثقیل 50 تنی اعلام شده است که مجموعا" تعداد 23 فروند شناور مورد نیاز می باشد.
با احتساب تعداد 68 فروند شناور مورد نیاز شركت نفت فلات قاره، تعداد 24 فروند شناور شركت نفت و گاز پارس و تعداد 23 فروند شناور مورد نیاز پایانه های نفتی ایران، تعداد كل شناورهای مورد نیاز این طرح برابر 115 فروند خواهد بود كه میزان سرمایه گذاری آن حدود 1 میلیارد دلار در مدت زمان 4 ساله (سالیانه 250 میلیون دلار) تخمین زده شده است.
در ساختار قرارداد ساخت، مالكیت و بهره برداری (B.O.O.)، سه مدل مختلف برای مشاركت سرمایه گذار و سازنده پیش بینی شده که شامل: سرمایه گذار / سازنده ایرانی، سرمایه گذار با مشاركت سازنده ایرانی و سازنده خارجی با مشاركت سازنده ایرانی می باشد.
در ضمن در این طرح پیش بینی گردیده از مساعدت سازمان بنادر و دریانوردی، مشاركت شورایعالی صنایع دریایی و توانمندی صندوق توسعه ملی و صندوق توسعه صنایع دریایی استفاده خواهد شد.
طول دوره قرارداد 12 سال می باشد كه شامل دوره ساخت 24 ماه از تاریخ عقد قرارداد قابل تمدید تا 36 ماه با كسر از دوره بهره برداری، دوره بهره برداری 10 سال پس از تكمیل ساخت و تعمیرات برنامه ریزی شده می باشد.
تعهداتی كه شركت ملی نفت ایران در این طرح به عهده دارد دریافت خدمات شناوری، تامین سوخت و آب شیرین، پرداخت حق الزحمه و بهای آمادگی را شامل می شود.
تعهدات سرمایه گذار شامل تامین مالی، طراحی و مهندسی، تامین كالا و تجهیزات، ساخت و به آب اندازی شناورها، ارایه خدمات شناوری در ازای دریافت حق الزحمه و مالكیت و بهره برداری شناور در طول دوره و پس از پایان دوره قرارداد می باشد.
جرایم و سایر پرداخت های شركت ملی نفت ایران شامل دستور به خاتمه قرارداد شامل پرداخت خسارت به سرمایه گذار متناسب با سال خاتمه و ضریبی از حق الزحمه (ضریب جبرانی)، تاخیر در پرداخت صورتحساب شامل جریمه به میزان تاخیر به میزان نرخ سود سالیانه تسهیلات بلندمدت ابلاغی بانك مركزی و شرایط نامساعد خدمت رسانی، در صورت شرایط نامساعد آب و هوایی، مانور نظامی، نبود شرایط پهلوگیری، قرنطینه، تامین سوخت و ... و پرداخت درصدی از حق الزحمه روزانه به عنوان بهای آمادگی می باشد.
شرایط عمده فسخ قرارداد توسط شركت ملی نفت ایران شامل توقف غیر موجه عملیات ساخت شناور در دوره ساخت و در دوره بهره برداری شامل عدم ارایه خدمات شناوری 6 ماه پس از تاریخ بهره برداری، معادل شدن مبلغ میزان جریمه با ضمانت نامه سرمایه گذار و توقف، ورشكستگی، انحلال، ادغام در مورد سرمایه گذار می باشد.
جذابیت های سرمایه گذاری این طرح نیز مواردی همچون محاسبه ارزی حق الزحمه خدمات شناوری، قرارداد بلندمدت و بازار تضمین شده، مالكیت شناور، پرداخت بهای آمادگی خدمات، پیش بینی خدمات شناوری، تسهیل فرآیند تامین مالی و شاخص های اقتصادی مورد انتظار سرمایه گذار را شامل می شود.
جریان نقدینگی مدل اقتصادی اولیه طرح ساخت و بهره برداری از شناور PSV نشان می دهد كه نقطه سربه سر حدود 3 سال پس از شروع دوره بهره برداری و یا حدودا" 5 سال و نیم پس از شروع ساخت شناور خواهد بود.
