بررسی و رتبه‌بندی عوامل کاهش سوانح دریایی در شناورهای سنتی با تکنیک TOPSIS

دریا محیط بیرحمی است که طی یک حادثه ساده، جان بسیاری از مردم را می¬گیرد. همه ساله هزاران سانحه و تصادف دریایی رخ می دهد که باعث به وجود آمدن جراحت ها، تلفات جانی و خسارت های مالی بی شماری می شوند. از طرفی بررسی های به عمل آمده نشانگر این واقعیت است که در سالیان اخیر 68% از سوانح رخداده برای شناورهای تحت پرچم جمهوری اسلامی ایران، مربوط به شناورهای سنتی می باشد و با توجه به عدم ارتقاء سطح کیفیت فنی و ایمنی اینگونه شناورها مطابق استانداردهای بین المللی حمل ونقل دریایی، مسئله شناورهای سنتی به یکی از دغدغه های صنعت حمل‌ونقل دریایی کشور تبدیل شده است و بیم آن می رود که علاوه بر متحمل شدن خسارات سنگین جانی و مالی ناشی از عدم برقراری شرایط ایمنی در این شناورها، صنعت حمل‌ونقل ایران با چالش عدم اعتبار و همچنین عدم حضور مناسب در تجارت جهانی (خصوصا در منطقه خلیج فارس و دریای عمان) مواجه شود. در این تحقیق مسأله سوانح دریایی در شناورهای سنتی در حوزه بنادر هرمزگان مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به اینکه هیچ اقدام پیشگیرانه و یا آمادگی قبلی ای باعث حذف سوانح و تصادفات به طور کامل نمی شود. اما با توجه به سوانح گذشته و تجربه هایی که از آنها می توان کسب کرد، امکان دست یابی به محیطی ایمن تر وجود دارد. به همین جهت با استفاده از مدل دلفی عوامل تأثیرگذار در کاهش سوانح دریایی شناورهای سنتی مشخص شد و با استفاده از تکنیک TOPSIS مورد رتبه بندی قرار گرفتند؛ که عامل فرهنگ سازی در بین دریانوردان در زمینه رعایت ایمنی و بالا بردن سواد آنها به عنوان مهمترین عامل شناخته شد.