درست برخلاف موضع وزیر نفت در قبال توتال، معاون زنگنه معتقد است ما از این شرکت فرانسوی دلخور نیستیم و به آنها حق میدهیم، گفتههایی که بر خلاف اظهارات وزیر نفت است.
به گزارش مارین نیوز، روزنامه جوان نوشت : درست برخلاف موضع بیژن زنگنه وزیر نفت در قبال توتال، معاون وی معتقد است ما از این شرکت فرانسوی دلخور نیستیم و به آنها حق میدهیم. زمانینیا گفته است آنها میخواهند پول بیاورند پس طبیعی است منتظر امریکا باشند. گفتههایی که بر خلاف اظهارات وزیر نفت است.
همه چیز از یک خبر شروع شد؛ توتال رسماً اعلام کرد که منتظر تصمیم امریکا و دونالد ترامپ برای ایران و وضع تحریمهای جدید خواهد ماند. اندکی بعد دوباره این موضوع خود را اعلام کرد تا وزیر نفت در یکی از برنامههای گفت و گوی ویژه خبری بگوید ما از توتال دلخور هستیم و این موضوع را با وزارت امور خارجه در میان گذاشتیم.
این موضع زنگنه در شرایطی اتخاذ شد که تیم رسانهای وی این خبر را تحریف شده خواند ولی خود وزیر نفت در یک ناهماهنگی کامل از توتال گلایه کرد. وزیر نفت گفت که در تفاهمنامه امضاشده با توتال برای توسعه فاز 11 پارس جنوبی، قید شده است که قوانین اتحادیه اروپا به عنوان مرجع تصمیمگیری توتال خواهد بود و منوط کردن حضور فرانسویها در ایران به قوانین امریکا بیتعهدی است.
در همان روزها رسانهها نوشتند که این بازی جدید توتال برای گرفتن امتیاز بیشتر از ایران است و وزارت نفت باید با حساسیت بیشتری نسبت به خواستههای توتال واکنش نشان دهد زیرا این شرکت طی سالهای گذشته امتیازات شیرینی از ایران اخذ کرده و 9 سال تمام وزارت نفت را برای توسعه فاز 11 به عنوان مرزی ترین فاز پارس جنوبی معطل کرده است.
توتال صف شکن
کسانی که به این شرکت به چشم فرشته نجات مینگرند میگویند توتال در زمان وضع تحریمهای داماتو به ایران آمد و با خطشکنی، تابوی داماتو را از بین برد. این استدلال در حالی مطرح میشود که این نوع تحریم به هیچ عنوان قابل قیاس با شرایط فعلی نبوده و نیست و توتال بابت آمدن به ایران در آن ایام، از طریق رشوه ورود کرد و برای فاز 2 و3 پارس جنوبی بیش از 5/4 میلیارد دلار دریافت کرد. فازهایی که وزیر نفت علاقه دارد آن را یک میلیارد دلار عنوان کند!
در روزهای پس از برجام، فرانسویها باز هم به ایران نزدیک شدند و توتال برای فاز 11 پا پیش گذاشت و باز هم موتور استدلالهای سطحی روشن شد که توتال خاطره داماتو را تکرار میکند ولی این شرکت با امضای تفاهمنامه جدی با شرکت ملی نفت ایران، از ایران وقت خواست. این وقت خواستن برای نهایی کردن طرح توسعه فاز 11 در نهایت منجر به بیتعهدی توتال شد و آنها توافق خود را منوط به شرطی کردند که از نظر وزیر نفت برخلاف مفاد تفاهمنامه است.
این همان شیوه همیشگی توتال است که قصد دارد با افزایش قدرت چانهزنی خود، امتیاز بیشتری بگیرد ولی برخی مدیران وزارت نفت به دلیل شیفتگی بیش از اندازه به توتال، آن راطبیعی عنوان میکنند. جالب آنجاست که وقتی نسبت به بیتعهدی توتال انتقاد شد تیم رسانهای زنگنه با ارائه تحلیلهای عجیب عنوان کرد که دامن زدن به حواشی اخیر توتال و ضعیف جلوه دادن موضع وزارت نفت، به افزایش قدرت این شرکت فرانسوی منجر خواهد شد لذا باید سکوت کرد.
دعوت وزارت نفت به سکوت منتقدان حالا به شکل جالبتری در وزارت نفت ظهور کرده است؛ آنجا که امیرحسین زمانینیا معاون بینالملل وزیر نفت در همایش برجام و اقتصاد مقاومتی درست برخلاف موضع وزیر نفت حق را به توتال میدهد و میگوید ما به نگرانی توتال حق میدهیم!
وی گفته است که از توتال دلخور نیستیم و آنها منتظر تصمیم ترامپ هستند. آنها میخواهند پول بیاورند پس بجاست که به دنبال روشن شدن تکلیف خود هستند. اظهارات زمانینیا نشان میدهد که چیزی که او گفته است نمادی است از تفکر حاکم بر وزارت نفت. به طور قطع سخنان زمانینیا وسعت عمل بیشتری به توتال خواهد داد تا قصه پر درد دهه 80 را تکرار کند و در این میان تلاش شرکت ملی نفت برای متقاعد کردن توتال جهت انتشار بیانیهای درباره حاشیههای یک ماه گذشته بینتیجه باقی مانده است.
علی کاردر مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران بلافاصله پس از جدیتر شدن این حواشی، گفته بود طی چند روز آینده بیانیه مشترکی میان ایران و توتال منتشر خواهد شد که در آن به اراده توتال برای سرمایهگذاری در ایران تأکید خواهد شد. فشارها به توتال برای انتشار این بیانیه راه به جایی نبرد که هیچ، حالا معاون زنگنه در موضعی پر از ضعف که عزت کشور را زیر سؤال میبرد، چنان به توتال بال و پر میدهد که نشان دهنده طاقت نیاوردن او درباره این شرکت فرانسوی است.
اگر سخنان وزیر نفت را رسمیتر بدانیم، توتال تعهد خود را فراموش کرده است ولی معاون او امروز به بیتعهدی توتال حق داده است و به راحتی گفته است از او دلگیر نیستیم. به همین راحتی! بدون تردید توتال با مستمسک کردن این موضع و سخنان معاون وزیر نفت، خود را در چند پله بالاتر قرار خواهد داد تا نه تنها هیچ گونه قدرتی در اختیار مذاکرهکنندگان ایرانی باقی نماند، بلکه شاهد یک گل به خودی بینظیر از سوی وزارت نفت باشیم. بازی پنهان شده در رابطه با توتال، با سخنرانی زمانینیا عیان شد و حالا باید دید چه امتیازاتی به این شرکت داده خواهد شد و آیا این شرکت واقعاً به ایران خواهد آمد یا خیر؟