یک سوم صیادهای جنوب چینی هستند !

به گزارش گروه رسانه های مارین نیوز، صید بی‌رویه ماهی توسط صیادان چینی در سواحل ایران از زبان عضو کمیسیون اجتماعی مجلس بهانه‌ای شد تا به حاشیه‌ای بهتر از متن برسیم و آن هم اعتراف صریح مسئولان شیلات کشور نسبت به فعالیت یک سوم صیادهای چینی در جنوب کشور است.

چند ماهی است که اعتراض و انتقادات پیرامون حضور صیادان چینی در جنوب کشور به عنوان یکی از اصلی‌ترین دغدغه صیادان و ساحل‌ نشینان تبدیل شده است، دغدغه‌ هایی که شعاع آن از بوشهر و جاسک گرفته و به سایر شهرهایی مانند قشم رسیده و بارها مردم منطقه در قالب تجمعات و تحصن‌ها اعتراض خود را به این موضوع نشان داده‌اند.

پیش‌تر از این نیز بیان شده بود صیادان چینی قبل از ورود به آب‌های جزیره قشم و هرمز در آب‌های استان بوشهر، تورهای خود را برای صید میگو به آب انداخته بودند، اما به دلیل اعتراض و ممانعت صیادان این استان مجبور به ترک آب‌های بوشهر و ورود به آب‌های منطقه آزاد قشم شدند. چینی‌ها با حضور کشتی‌های صیادی خود که در هر شناور بیش از 20 خدمه و یک مترجم ایرانی دارند، به صید بی‌رویه می‌پردازند و مردم قشم و مسافرانی را که به امید خرید میگو به این جزیره سفر می‌کنند، در حسرت خوردن این آبزی خوشمزه می‌گذارند.

اما در این میان انکار صریح مسئولان شیلاتی در باب فعالیت شناورهای صیادی خارجی در آب‌های جنوبی ایران دلیل رفع نشدن مشکل بود؛ چراکه تا همین چند وقت پیش حضور چینی‌ها برای صیادی در آب‌های هرمزگان را شائبه و شایعه توصیف و اینگونه بیان می‌کردند که «تنها کارکنان برخی از شناورهای صیادی که مالکان آنها ایرانی‌اند، عموماً افراد چینی هستند و همین امر سبب شده صیادان و جامعه محلی فکر کنند که این شناورها خارجی هستند، در حالی که ما به شناورهای خارجی مجوز صید نمی‌دهیم.»

فارغ از بحث‌های اعطای مجوز به شناورهای خارجی که با ابزار جدید و صنعتی به مقابله با صید سنتی می‌پردازند، اما باید گفت کارشناسان عقیده دارند، از آنجایی که صیادان بومی از ابزار سنتی استفاده می‌کنند، میزان صید آنان آسیبی به آبزیان نمی‌زند و بسیار کمتر از چینی‌هایی است که با ابزار جدید و صید صنعتی به جاروکشی دریا می‌پردازند.

به هرحال انکار صریح مسئولان شیلاتی در باب فعالیت شناورهای صیادی خارجی در آب‌های جنوبی ایران و بی‌توجهی در راستای به کارگیری نیروهای جوان و بومی و باز کردن میدان برای صید سنتی توسط صیادان منطقه، کار را به جایی رساند که یکبار دیگر در جریان بازدید اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس از مناطق مختلف استان هرمزگان این امر تکرار و از زبان عضو کمیسیون اجتماعی مجلس رسانه‌ای شود.

محمد اسماعیل سعیدی ضمن ابراز تأسف از محرومیت شدید مردم استان به انتقال اعتراض مردم منطقه هرمزگان نسبت به مشکل صیادان برای صیادی در سواحل این استان پرداخته و گفته است: صیادان عنوان می‌کردند که با وجود اینکه تنها منبع درآمد ما از صیادی است به ما مجوز صید داده نمی‌شود و این در حالی است که قایق‌های صیادی چینی در سواحل ایران به ماهیگیری می‌پردازند.

سعیدی خاطر نشان کرده است: این صیادان می‌گفتند که قایق‌های صیادی چینی با تکنولوژی‌های جدیدی که دارند به صید ماهی در حجم بالا در منطقه ما می‌پردازند و این میزان صید به حدی است که زیست‌بوم منطقه را تغییر داده است.

این اعتراض‌ها در این راستا است که حضور چینی‌ها یا خارجی‌ها در آب‌های جنوب برای صیادی، طی سال‌های گذشته به دلیل محدودیت‌های شدید در باب صدور مجوز صید برای صیادان داخلی، نوعی تقابل و تضاد را در جامعه محلی و صیادی رقم زده است؛ چراکه از طرفی مسئولان شیلات دلیل محدودیت‌ها در صدور مجوز را کمبود و حمایت از منابع آبی اعلام می‌کنند و از طرفی دیگر صیادان شاهد فعالیت شناورهای پیشرفته صیادی خارجی‌ها در آب‌های پیرامونی محل زندگی خود هستند.

سید حسینی در گفت‌وگو با «جوان» در پاسخ به سؤالی مبنی بر چرایی حضور نیروهای چینی در قبال نیروهای ایرانی می‌گوید: پتروشیمی هم نیروی خارجی دارد، اما چرا کسی معترض به حضور آنها نیست؟!

وی در ادامه شناورهای موجود را چینی اما در مالکیت ایرانی‌ها دانست و ضمن ملی ارزیابی کردن آن طرح‌ها، اعتراض‌های موجود محلی را در راستای اختلاف میان صیادان سنتی و صنعتی توصیف کرد که از قدیم تا به امروز وجود داشته است.

جالب است که این مقام مسئول موضوع مورد نظر را ضمن فرصت تلقی کردن، جذب سرمایه‌گذاری بدون سرمایه‌گذاری بانکی معرفی کرد و در نهایت خود اعتراف کرد که قایق و لنجی وجود ندارد، هر چه هست فقط کشتی‌هایی است که 10 درصد آنها چینی هستند.

در پایان هم با بیان اینکه این کشتی‌ها برای ذخایر تحقیقاتی 50 ساله برنامه‌ریزی شده‌اند، گفت: اگر هزار نفر فعالیت می‌کنند تنها 200 تا 300 نفر چینی هستند، کما اینکه ما در خواست نیرو کردیم و فراخوان داده‌ایم نیروی چینی را برمی‌داریم و ایرانی می‌گذاریم.

حال این صحبت‌ها را بگذارید در کنار این مهم که زندگی مردم جنوب و ساحل‌نشینان آمیخته با دریا و صیادی است و آبا و اجداد جنوبی‌ها مخترعان و مبدعان روش‌های صید و شناورهایی هستند که در تمام دنیا بی‌همتاست؛ قایق حوری، لنج‌های غول‌پیکر چوبی، صید مشتا، گرکور و سایر ادوات صیادی ابزار کار صیادان خطه خلیج هستند که در اوج گرما و شرجی ریزان تابستان کمر همت بسته تا روزی حلال را از دریا که پاک‌ترین مهد حیات است، به دست آورد، اما اینکه چه کسی باید پاسخگوی هدر‌رفت نیروهای بومی و سنتی در قبال تحت‌الشعاع قرار دادن معیشت صیادان بومی باشد، مشخص نیست؟!