آمریکا روز پنج‌شنبه معافیت‌های تحریمی بندر چابهار را لغو کرد؛ بندری که برای صادرات هند اهمیت بسیاری داشت و اکنون این کشور مجبور خواهد بود با هزینه‌های بالاتری کالاهای صادراتی خود را به کشورهایی نظیر افغانستان و کشورهای آسیای میانه بفرستد. زیانی که دهلی‌نو بابت بازگشت تحریم‌ها به بندر چابهار متحمل خواهد شد در دو روز گذشته توجه و حساسیت رسانه‌های هندی را برانگیخت.
هزینه‌های بی‌حاصل هند در چابهار
روزنامه هندوستان تایمز بااشاره به اینکه بندر چابهار برای هند یک نقطه اتصال منطقه‌ای است، نوشته است: «در ماه مه امسال (اردیبهشت ماه) ایران و هند توافقنامه 10 ساله‌ای را درمورد صادرات دهلی‌نو از طریق بندر چابهار امضا کردند که فقط یکی از آنها اعتباری به ارزش 250 میلیون دلار برای توسعه زیرساخت‌ها در این بندر بود. علاوه بر آن یک شرکت هندی در حال بررسی افزایش ظرفیت خود برای اتصال این بندر به شبکه راه‌آهن ایران بود که به این ترتیب چابهار تا سال 2026 به زاهدان متصل می‌شد اما اکنون و با رفع معافیت‌های تحریمی چابهار این پروژه‌ها همگی متوقف خواهد شد.»
از دست رفتن برنامه‌های اتصال هند به آسیای مرکزی
سایت هندی اکونومیک تایمز هم نوشته است: «درست بعد از اعلام لغو این معافیت تحریمی بندر چابهار، دولت هند رایزنی‌ها را برای بررسی راه‌های جدید برای صادرات کالاهای خود آغاز کرد زیرا چابهار از نظر استراتژیک برای هند بسیار مهم است. علت آن هم این است که هند با این بندر می‌توانست براحتی پاکستان را که روابط خوبی با هم ندارند، دور زده و کالاهای خود را به افغانستان و آسیای مرکزی برساند.»
این رسانه هندی همچنین تاکید کرد: «هرچند هنوز معلوم نیست کدام ترمینال در چابهار تحت تأثیر قرار خواهد گرفت اما تحلیلگران هشدار داده‌اند، این تصمیم می تواند برنامه‌های اتصال هند با افغانستان و اوراسیا را تضعیف کند و البته در نقطه مقابل کاملا ناخواسته باعث تقویت ابتکار کمربند و جاده چین و کریدور اقتصادی چین و پاکستان خواهد شد.»
شکستی استراتژیک برای هند
سایت ایندین اکسپرس نیز لغو معافیت تحریمی بندر چابهار را یک شکست استراتژیک برای هند دانسته و نوشته است: «درحالی برنامه‌های توسعه‌ای هند در این بندر ایرانی لغو خواهد شد که درست در مجاورت بندر چابهار، بندر گوادر پاکستان واقع شده است؛ یعنی بندری که چین در حال توسعه آن است. بنابراین در مناسبات هند و چین، پکن توانسته گوی رقابت را از هند در این منطقه ببرد.»
از دست رفتن رقابت با چین
روزنامه ایندیا تودی هم چابهار را چیزی فراتر از یک مرکز تجاری دانسته و نوشته است: «دهلی‌نو اولین بار سال 2003 بود که پیشنهاد توسعه بندر چابهار را مطرح کرد تا بتواند به‌واسطه آن، بدون اتکا به پاکستان و کاهش وابستگی‌های خود به این کشور همسایه که روابط پر‌تنشی با هم دارند، مسیری جدیدی به سوی افغانستان و آسیای مرکزی برای خود فراهم کند و به کریدور بین‌المللی حمل و نقل شمال – جنوب متصل شود. این بندر و توسعه آن حتی می‌توانست صادرات هند به روسیه و اروپا را هم با نرخی کمتر میسر سازد.»
این روزنامه سپس به لغو معافیت‌های تحریمی چابهار پرداخته و نوشت: «اکنون با این اقدام آمریکا، هند با چالشی جدید در حفظ و توسعه سرمایه‌گذاری‌های خود در چابهار مواجه شده است. ضمن اینکه تصمیم اخیر واشنگتن در زمان حساسی اتخاذ شده است زیرا دهلی‌نو در یک سال اخیر تلاش بسیاری کرده تا روابط خود را با هر دو کشور آمریکا و ایران متعادل کند و در عین حال روابط نزدیکی با اسرائیل و شرکای خلیج فارس نیز داشته باشد.»
این روزنامه همچنین به رقابت‌های منطقه‌ای هند و چین پرداخته و نوشته است: «چابهار از نظر استراتژیک به هند کمک می‌کند تا با نفوذ فزاینده چین در دریای عرب مقابله کند زیرا این بندر ایرانی تنها ۱۴۰ کیلومتر با گوادر پاکستان فاصله دارد که توسط پکن اداره می‌شود. از دست دادن فضای فعالیت در دریای عمان، می‌تواند توانایی رقابت‌های منطقه‌ای هند را تحت تاثیر قرار دهد.»
