محمد علیدوستی شهركی مدیر عامل این شركت كه با همكاری مهدی اخوت موفق به طراحی این موتور شده است، دراین‌باره به خبرگزاری ایسنا گفت: موتور استرلینگ یك موتور حرارتی است و اختلاف زیادی با موتورهای احتراق داخلی در اتومبیل دارد. نمونه ابتدایی این موتور، اولین بار در 27 سپتامبر در سال 1816 توسط رابرت استرلینگ در اسكاتلند (چنسری، ادینبرگ) ساخته شد و تقریبا 100 سال به عنوان موتور استرلینگ، به انواع موتورهای گازی با چرخه بسته اطلاق شد.
وی ادامه داد: از آن زمان تاكنون موتورهای استرلینگ در اروپا و آمریكا و 20 سال بعد در ژاپن به خصوص بعد از شوك نفتی سال 1973، مورد مطالعه دقیق قرار گرفت، در حال حاضر نمونه هایی از این موتور در چند كشور معدود صاحب تكنولوژی ساخت همانند آمریكا ، آلمان و اخیرا ژاپن مورد استفاده قرار می‌گیرد و از این رو در آینده ای نزدیك شاهد نسل نوینی از این موتورها و كاربردهای جدید آن در این كشورها و جمهوری اسلامی ایران با توجه به دستیابی به تكنولوژی آن خواهیم بود.
به گفته علیدوستی، راندمان تئوریك 75 درصد (تقریبا بیش از دو برابر موتورهای درون‌سوز)، استهلاك بسیار پایین، طول عمر زیاد، فاقد آلودگی زیست محیطی و صوتی، تنوع پذیری سوخت، كاركرد در هر فشار اتمسفر (حتی در خلاء) از مزایای موتور استرلینگ به شمار می رود.
وی در خاتمه خاطرنشان كرد: استفاده در موارد نظامی و استراتژیك از جمله در زیردریایی‌هایی پیشرفته و سفینه‌های فضایی، استفاده در تولید برق به خصوص برق نیروگاهی با توان‌های بالا با استفاده از انرژی‌های نو (بهترین توربو مبدل انرژی‌های نو به انرژی الكتریسته، با راندمان تقریبا سه برابر فتوسل)، استفاده در تولید برق در مناطق صعب‌العبور و دور از شبكه و در مباحث آموزشی ترمودینامیك از دیگر كاربردهای این موتور محسوب می شود.
