رونق صادرات سیمان درگرو حمل و نقل دریایی است

سلام . امیدوارم بار دیگر پول دستم بیاید ! چون تازه متوجه شده ام که پول چه ارزشی دارد . آقای شیخان حالیه از بازار آسیای میانه سخن به میان می آورند که بازار کسب شده و فیکس شده را پراندند . ! همان زمانی که نرخ تعیین کردند و کارخانه های تولید کننده را موظف کردند که به همان نرخ کالا را تحویل مشتری بدهند آن همان زمانی که کار داشت بخوبی پیش میرفت سال 92 و 93را عرض می کنم . از سیمان مازنداران گرفته تا سیمان شاهرود و پیوند گلستان و سیمان خزر که روزانه حداقل ده هزار تن کلینگر از کشور صادر میشد . آن هم بدون اینکه هیچ تولید کننده ( شرکت یا کارخانه تولید کننده سیمان ) در دستیابی به بازار هدف نقشی داشته باشد اگر بخواهند تک تک اشخاصی که بعنوان صادر کننده اصلی به بازار ورود کرده بودند را نام ببرم ولی در هیچ یک از پروانه های صادراتی نام آنها نیست همین اشخاص روزانه میلیاردها تومان به همین سیستم تزریق می کردند و در مقابل تولید کننده هم خبردار می ایستادند که بتواند کالای صادراتی خود از کارخانه تحویل بگیرند بدون دغدغه . که این امر اتفاق نمی افتاد . چون همین که تناژ قرارداد رو به افزایش می رفت کارخانه تولید کننده انتظار داشت که نرخ نیز افزایش یابد . همان زمان کارخانه تولید کننده انتظار داشت در منطقه برای خود بین رانندگان وجاهت ایجاد کند و تعرفه حمل و نقل را افزایش میداد . همن موقع بنادر تعرفه بندری کالای مذکور را افزایش دادند . همان موقع هزار دغدغه ایجاد شد . هزار دغد غه ایی که خواب را چشم صادر کننده اصلی ربوده بود . و خریدار خارجی را وادار کرد چاره ایی را خود پیداکند . هائیتی ؟ عقل سلیم می گوید این همه ریسک برای چه ؟ اولا سازمان بنادر آنقدر انبار مسقف دارد که در اختیار صادر کننده قرار دهد تا اگر کالای مذکور وارد محوطه بندری شد و حمل یکسره محقق نگردید کالای خود را در آن انبار نگهداری کند ؟ آیا اینقدر تجهیزات دارد که کالای انبار شده را سریعا به کشتی برساند ؟ چند روز از پرداخت انبارداری برای کالای صادراتی معاف است ؟ اصل مطلب : این هزینه ها چند درصد از اصل قیمت و بهاء کالا می باشد ؟ سود فروش حاصله از این کالا چند درصد از اصل مبلغ سرمایه گذاری شده در این کار است ؟ خب همه این دل نگرانی و دغدغه برای چیست ؟ اصل مبلغ سرمایه گذاری را در بانک دولتی هم که بگذاریم 15 درصد سود خالض می گیریم . این همه بدو بگیر برای چیست؟ بانک هم آن پول را میدهد به تولید کننده و 18 درصد سود میگیرد . همه چیز خوب و خوش به پیش میرود . کارخانه سیمان تولید می کند کارگر حقوقش را میگیرد . و شعار کار فراهم است هم مصداق پیدا می کند البته فی البداهه . اما یک سال گذشت موجودی کالای تولید شده و دپو گردیده در کارخانجات 22 میلیون تن . جابجای و دپو آن خود دغدغه دیگر . بش خصوصی هم تولید کننده نمی تواند در وقت مقرر بدهی خود به بانک را پرداخت نماید سود می شود 27 درصد و باز نمی تواند پرداخت کنند میشود 37 درصد خلاصه بعدش بانک به حراج می گذارد دار و ندار بخش خصوصی را و کارگر....... اقا جان از طلا بودن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید یارانه به صنعت حمل و نقل دریایی ؟! باز قرار است چه بلایی سر این حمل و نقل دریایی بیاید ؟ نکند تعرفه سوخت قرار است افزایش یابد ؟ نکند تعرفه هزینه بندری قرار است زیاد شود . شما را خدا از این الطاف به حمل و نقل دریایی نداشته باشید . بجای آن بیایید کالای صادراتی خود را ارزان و با کیفیت کنید تا کشور خارجی خریدار این کالا به این نتجه برسد که چنانچه سیمان و کلینگر از ایران خریداری کند برایش ارزان تر از آن است که خود کارخانه بسازد و تولید کند مثل جمهوری آذربایجان که کارخانه ((نرم )) را احداث کرد . بیاید پروانه صادراتی را بکذارید بنام صادر کننده اصلی باشد تا بتواند شخصیت کاری داشته باشد و اعتبار مالی . بهتر از آن است که سیمان تولید شده در انبار ها سنگ شود بهتر از آن است تا کلینگر تولید شده آنقدر در محوطه ها کارخانه ها بماند تا از کیفیت ساقط گردد . بهتر از آن است که رانندگان ناوگان حمل و نقل در قهوه خانه ها بنشیند و سیگار پشت سیگار چاق کنند . برای همین عرض کردم که اگر پول دستم بیاید میدانم چه بکنم . بانک ؟ صادرات ؟