حصارهای ماهیگیری که در جنوب شرق آسیا، آفریقا و بخشهایی از آمریکای شمالی برای ماهیگیری مورد استفاده قرار میگیرند، تلههای نیمه دائمی هستند که از تفاوتهای جزر و مدی برای گرفتن انواع گستردهای از گونههای دریایی استفاده میکنند.
برخی از این حصارهای ماهیگیری بیش از 300 فوت (91.44 متر) طول دارند و به آسانی در تصاویر ماهواره ای دیده میشوند.
دالا عبدالرضا، دانشجوی دوره دکترای مرکز ماهیگیری UBC و محقق اصلی این پروژه، گفت: حدود هزاران سال است که از این روش ماهیگیری سنتی استفاده شده، اما تاکنون قادر به درک واقعی تأثیر آن بر روی منابع دریایی خود نبودهایم.
وی میگوید: رویکردهای کنترل از راه دور مانند تصویربرداریهای ماهواره ای این پتانسیل را دارند که آمار و عملیات ماهیگیری را بطور معتبر ارزیابی کنند.
محققان این پروژه میگویند: از آنجایی که کشورها اطلاعات قابل اعتمادی در زمینه ماهیگیری ارائه نمیکنند، لازم است با استفاده از سایر منابع اطلاعاتی و فناوریهای جدید اتفاقاتی که در اقیانوسها میافتد را نیز مدنظر قرار دهیم.