هر چند که توسعه پرورش ماهیان در قفس می تواند به توسعه بینجامد، ولی مطالعات محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی نشان می دهد که در صورت عدم رعایت نکات زیست محیطی دریا این پروژه ها با شکست مواجه خواهد شد.
به گزارش مارین نیوز، عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی امروز در نشست دستاوردهای پژوهشی حوضه دریای خزر و خلیج فارس که در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی برگزار شد، با تاکید بر توجه به مقررات زیست محیطی در پرورش ماهیان در قفس، افزود: در صورتیکه نکات زیست محیطی در پرورش ماهیان در قفس رعایت نشود، با شکست مواجه می شود، به گونه ای که در اسپانیا دستور جمع آوری این قفس ها صادر شده است.
علی مهدی نیا ورود پساب حاصل از پرورش ماهیان در قفس به محیط آبی، استفاده گسترده از ماهیان هرز برای تغذیه ماهیان، راهیابی گونه پرورشی به محیط دریا و در خطر قرار گرفتن گونه های بومی را از چالش های اجرای پروژه های پرورش ماهیان در قفس دانست و یادآور شد: اثرات زیست محیطی پرورش ماهیان در قفس بستگی زیادی به گونه ماهیان پرورشی، نوع غذا و عملیات نوزاد گاهی دارد.
مهدی نیا همچنین به چالش های زیست محیطی ناشی از ریزش غذا و مدفوع آبزیان در بستر دریا اشاره کرد و ادامه داد: مواد حاصل از تجزیه متابولیکی از طریق مدفوع وارد محیط دریا می شود، علاوه بر آن موکوس ها و فلس های کنده شده از ماهیان در هنگام تمیزکاری تورها وارد دریا می شود.
به گفته وی، مطالعات انجام شده در هنگ کنگ نشان می دهد که به ازای هر تن ماهی ۱.۸ تن مواد مغذی از طریق تورهای پرورش ماهی وارد محیط دریا می شود.
عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی، اظهار کرد: علاوه بر آن ترکیبات استفاده شده در ساخت قفس ها مانند تثبیت‌کننده ها، رنگدانه ها، نرم کننده ها و مواد ضد جلبک تورها نیز به داخل آب وارد می شود.
این محقق پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی، خاطر نشان کرد: بررسی های ما نشان می دهد که در خصوص مواد مغذی لازم است که علاوه بر بررسی تغییرات اقلیمی به سطح تروفیکی مناطق و اعماق مختلف توجه شود، چون مکان مناسب استقرار قفس باید بر اساس تروفیکی آن منطقه صورت گیرد و مکان هایی که دارای سطح تروفیکی بالایی هستند، امکان شکوفایی جلبکی را پس از فعالیت آبزی پروری خواهند داشت.
وی اضافه کرد: در دسترس بودن سیلیس محلول می تواند تاثیر بارزی بر روی گونه های غالب جوامع فیتوپلانکتون داشته باشد.
به گفته مهدی نیا نتایج مربوط به سیلیکات با گزارش سازمان شیلات همخوانی خوبی دارد، ولی در اکثر ایستگاه ها با افزایش عمق، از سطح به عمق میزان سیلیکات افزایش قابل توجهی نشان می دهد.
عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی نیترات را یکی از مهمترین منابع ازت برای شکوفایی فیتو پلانکتون ها در زیست بوم دریایی دانست و افزود: بررسی ما نشان داد که در تمام ایستگاه ها میزان نیترات آب در عمق بیشتر است.
