تعیین و تدقیق منطقه ساحلی جنوب کشور براساس «برنامه جامع تحقق سیاست های کلی توسعه دریا محور»

بحث توسعه دریامحور در سالیان اخیر توجهات بسیاری را به خود جلب کرده و در سیاست های کلی مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، برنامه هفتم پیشرفت و مصوبات هئیت وزیران و شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، این موضوع و نحوه تحقق آن مورد تأکید قرار گرفته است. در قالب یکی از این مصوبات، هیئت وزیران «برنامه جامع تحقق سیاست های کلی توسعه دریامحور» را در اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ مصوب کرد که در بند «۱» آن برای اولین بار مفهومی تحت عنوان «مناطق ساحلی جنوب کشور» مطرح شد. با توجه به اهمیت این موضوع، و به رغم صراحت نسبی که در تعریف این مفهوم وجود دارد، تعیین شهرستان های واقع در «مناطق ساحلی جنوب کشور» نیاز به پژوهشی کمّی و فضایی دارد تا مشخص شود کدام یک از شهرستان های کشور ذیل این تعریف قرار می گیرند.

ازآنجاکه طبق تعریف دارا بودن خط ساحلی هم مرز با دریا یا قرار گرفتن بیش از پنجاه درصد جمعیت یا مساحت شهرستان ها در شعاع ۶۰ کیلومتری خط ساحلی شروط لازم برای قرار گرفتن در «مناطق ساحلی جنوب کشور» است، پژوهش صورت گرفته، نشان داد ۳۱ شهرستان کشور در ۵ استان سیستان و بلوچستان، هرمزگان، فارس، بوشهر و هرمزگان در «مناطق ساحلی جنوب کشور» واقع شده اند.