با اجرایی شدن کنوانسیون بین‌المللی هنگ‌کنگ برای بازیافت ایمن و سازگار با محیط زیست کشتی‌ها، پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۴، حدود ۱۶ هزار فروند کشتی با ظرفیت ۷۰۰ میلیون تُن (DWT) اوراق شوند. این رقم نشان‌دهنده افزایش قابل‌توجهی در بازیافت کشتی‌ها نسبت به دهه گذشته است و جنوب آسیا همچنان پیشتاز این صنعت خواهد بود.
به گزارش مارین نیوز از مارین‌لینک که مانا آن را منتشر کرده است، مؤسسه بیمکو اعلام کرد که با اجرای کنوانسیون بین‌المللی هنگ‌کنگ برای بازیافت ایمن و زیست‌محیطی کشتی‌ها، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۴، حدود ۱۶ هزار فروند کشتی با ظرفیت ۷۰۰ میلیون تُن (DWT) اوراق شوند. این رقم نسبت به برآورد قبلی که ۱۵ هزار فروند بود، افزایش یافته است.
بر اساس گزارش بیمکو، تعداد کشتی‌های قابل اوراق تا سال ۲۰۳۴، دو برابر تعداد و سه برابر ظرفیت (DWT) کشتی‌های بازیافت‌شده در دهه گذشته خواهد بود. نیلز راسموسن، تحلیلگر ارشد کشتیرانی بیمکو، در این باره می‌گوید: «با بررسی الگوهای بازیافت بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹، ما پتانسیل اوراق کشتی‌ها را برای دهه آینده محاسبه کرده‌ایم. برای مثال، اگر در گذشته به‌طور متوسط ۱۰ درصد از کشتی‌های کیپ‌سایز ۲۰ ساله بازیافت شده باشند، همین روند را برای آینده نیز در نظر گرفته‌ایم.»
در بازه زمانی ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۹، بازیافت کشتی‌ها نوسانات زیادی داشته است، اما این دوره مبنای مناسبی برای پیش‌بینی‌های آینده فراهم می‌کند. راسموسن می‌افزاید: «بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴، کشتی‌های ساخته‌شده در دهه ۱۹۹۰، ۳۵ درصد از تعداد و ۶۲ درصد از ظرفیت (DWT) کشتی‌های بازیافت‌شده را تشکیل می‌دادند. در دهه ۲۰۰۰، تعداد کشتی‌های ساخته‌شده ۳۱ درصد و ظرفیت آن‌ها ۱۱۵ درصد افزایش یافت. انتظار می‌رود این کشتی‌ها در دهه آینده بخش عمده‌ای از بازیافت را به خود اختصاص دهند.»
در حال حاضر، تنها ۳ درصد از کشتی‌ها و ۵ درصد از ظرفیت (DWT) کشتی‌های ساخته‌شده در دهه ۲۰۰۰ بازیافت شده‌اند، در حالی که این ارقام برای کشتی‌های دهه ۱۹۹۰ به ترتیب ۲۰ درصد و ۶۷ درصد است.
نقش بخش‌های اصلی کشتیرانی
سه بخش اصلی کشتی‌های فله‌بر، تانکر و کانتینری، ۹۱ درصد از ظرفیت (DWT) بازیافت آینده را تشکیل می‌دهند، اما تنها ۵۳ درصد از تعداد کشتی‌ها را شامل می‌شوند. کشتی‌های باری عمومی و ماهیگیری نیز به‌طور قابل‌توجهی در تعداد کشتی‌های بازیافتی نقش دارند.
مقاصد اصلی بازیافت
در دهه ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴، بنگلادش، هند و پاکستان با جذب ۸۶ درصد از ظرفیت (DWT) و ۵۸ درصد از تعداد کشتی‌های بازیافتی، همچنان پیشتاز این صنعت بودند. پس از توقف بازیافت کشتی‌های بین‌المللی در چین از سال ۲۰۱۷، سهم این کشور به کمتر از ۲ درصد کاهش یافت. ترکیه نیز همچنان مقصدی مهم برای بازیافت، به‌ویژه برای کشتی‌های فراساحلی، محسوب می‌شود. انتظار می‌رود جنوب آسیا در آینده نیز مرکز اصلی بازیافت باقی بماند، هرچند پروژه‌هایی برای گسترش ظرفیت بازیافت در مناطق دیگر در حال بررسی است.
رکوردهای بازیافت و چشم‌انداز آینده
بالاترین رکورد بازیافت کشتی‌ها در سال ۲۰۱۲ با حدود ۱۸۰۰ فروند کشتی و ۶۰ میلیون تُن (DWT) ثبت شد. با این حال، پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که از سال ۲۰۲۷، حجم سالانه بازیافت ممکن است از این رکورد فراتر رود. راسموسن تأکید می‌کند: «اگر تعادل عرضه و تقاضا قوی باشد، میزان بازیافت ممکن است کمتر از پیش‌بینی‌ها باشد. اما در صورت ضعف بازار یا نیاز به جایگزینی کشتی‌های قدیمی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، این میزان می‌تواند افزایش یابد.»
او افزود: «در هر صورت، انتظار داریم بازیافت کشتی‌ها به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از گذشته باشد. در عین حال، تأسیسات بازیافت باید الزامات سختگیرانه‌تر کنوانسیون هنگ‌کنگ را رعایت کنند تا ایمنی و حفاظت از محیط زیست تضمین شود.»
