بیانیه‌ اخیر ۱۸۰ اقتصاددان ایرانی، با نقد ساختار حکمرانی اقتصادی، واکنش‌ های متضاد و گسترده ‌ای را در میان صاحب ‌نظران برانگیخته است. اما در ورای این تقابل ‌ها، فرصت مهمی برای شکل‌ گیری یک اجماع تازه حول محور توسعه مبتنی بر درک صحیح از انسان ایرانی پدید آمده است.

انفجار در بندر شهید رجایی نه فقط یک فاجعه انسانی، بلکه نمادی از فساد نهادینه و تساهل ساختاری در یکی از راهبردی‌ترین شریان‌های اقتصادی کشور است. حال که پای معامله‌های پشت‌پرده قدرت برای تغییر مدیران به‌جای پاسخ‌گویی باز شده، پرسش اصلی این است: آیا مجلس اراده‌ای برای شکستن چرخه نفوذهای پنهان و شفاف‌سازی ساختار رانتی بنادر دارد، یا قرار است اشتباه مدیریتی با بده‌بستان‌های در سایه، لاپوشانی شود؟