به گزارش یو. اس. ای تودی، قدمت این اقیانوس بین 100 تا 150 میلیون سال محاسبه شده و در عمق حدود 800 متری زیر زمین محبوس بوده است و شهاب‌سنگی که حدود 35 میلیون سال پیش به این منطقه اصابت کرد با ایجاد حفره‌ای بزرگ به حفاظت از این اقیانوس کهن کمک کرده است.
این به اصطلاح «سنگواره آبی» بعنوان کهن‌ترین عضو دریایی جهان شناخته می‌شود.
تیم تحقیقاتی متخصصان آب‌شناسی آمریکا که در حال نقشه‌برداری از حفره باستانی کیپ چارلز بودند؛ به طور کاملا اتفاقی این اقیانوس را پیدا کردند.
سرپرست این تیم تحقیقاتی گفت: ما اصلا به دنبال یافتن یک دریای باستانی نبودیم و از این کشف بسیار شگفت‌زده شدیم.
آب این اقیانوس باستانی دو برابر بیش از اقیانوس‌های امروزی شور بوده و قدمت آن به زمانی باز می‌گردد که وسعت اقیانس اطلس بسیار کوچکتر از امروز بوده است.
همچنین طول دوره زندگی این اقیانوس، 50 میلیون سال برآورد شده و در زمان حیاتش از سایر اقیانوس‌های جهان جدا بوده است. همچنین میزان شوری این اقیانوس در مقایسه با سایر آب‌های آزاد جهان بسیار منحصر به فرد است.
