بررسی وضعیت اشتغال جهانی در صنایع اقیانوسی بر مبنای راهبردهای مختلف نشان می دهد در افق زمانی ۲۰۳۰ این صنایع در حدود ۴۰ میلیون نفر اشتغالزایی خواهند داشت و با رشد بیش از ۳.۶ درصدی، ارزش افزوده ای بالغ بر ۳ هزار میلیارد دلار تولید خواهند کرد.
به گزارش مارین نیوز، یکی از نکات کلیدی که دولت ها در اتخاذ تصمیم و قاعده گذاری صنایع تولیدی به آن توجه دارند، میزان اشتغالزایی آن ها است. به همین منظور، نهادهای مختلفی در جهان به ارزیابی و بررسی وضعیت اشتغال صنایع اعم از دریایی و غیر دریایی و روند تغییرات آن در گذشته و آینده می پردازند.
اشتغال ۴۰ میلیون نفر در صنایع دریایی در افق زمانی ۲۰۳۰
در کشورهایی که به دریا و آبراهه های بین المللی دسترسی دارند، حوزه اقتصاد دریا دارای اهمیت است. نتایج یک تحقیق نشان می دهد که در سال ۲۰۱۰، در ده صنعت مبتنی بر اقیانوس، در مجموع ۱.۵ هزار میلیارد دلار ارزش افزوده به میزان ۲.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی و اشتغال تمام وقت برای تقریبا ۳۰ میلیون نفر ایجاد کرده است.
علاوه بر این، برآوردهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نشان می دهد در افق زمانی سال ۲۰۳۰، وضعیت اشتغال در صنایع مبتنی بر اقیانوس ۴۰ میلیون نفر خواهد بود که این رقم نسبت به سال ۲۰۱۰ بدون تغییر و در حدود یک درصد از نیروی کار جهانی (حدود ۳.۸ میلیارد نفر) است.
سهم بالای صید صنعتی و گردشگری ساحلی در اقتصاد دریا
بر مبنای همین برآورد، بخش های صید صنعتی و گردشگری ساحلی و دریایی بیشترین سهم را خواهند داشت و از نظر سطح رشد نیز احتمالا همه صنایع اقیانوسی به استثنای صید ماهی، شاهد رشدی سریعتر نسبت به کل نیروی کار جهانی خواهند بود.
همانطور که در جدول زیر قابل مشاهده است نرخ رشد مرکب سالانه ارزش افزوده ایجاد شده در صنایع مبتنی بر اقیانوس بین سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۳۰ در حدود ۳.۵ درصد تخمین زده می شود که مشابه نرخ رشد کل ارزش افزوده ناخالص اقتصاد جهانی است.
نتایج مشابه سناریوهای مختلف روند صنایع اقیانوسی
برآوردهای فوق الذکر بر مبنای یک سناریوی معمولی انجام شده است. در دو سناریوی دیگر با فرض رشد پایدار و رشد ناپایدار صنایع مبتنی بر اقیانوس نیز نتایج فوق تنها با تفاوت های نسبتا کوچکی در کل ارزش افزوده مورد انتظار است.
محرک هایی که این دو سناریوی جایگزین را شکل می دهند شامل رشد اقتصادی، توسعه فناوری، مقررات دولتی، وضعیت آب و هوا و محیط زیست اقیانوس تا سال ۲۰۳۰ است:
• در سناریوی پایدار فرض می شود رشد اقتصادی بالاست و میزان تخریب محیط زیست کم است و تحقق این دو مورد به دلیل توسعه فناوری های سازگار و دوستدار آب و هوا همراه با یک چارچوب حمایت دولتی است که ارائه مشوق های مناسب زمینه را برای انجام فعالیت اقتصاد اقیانوسی رو به رشد و همراه با رعایت استانداردهای زیست محیطی فراهم می کند.
• در سناریوی ناپایدار فرض می شود رشد اقتصادی پایین است و میزان تخریب محیط زیست بالا است. در اینجا اقتصاد اقیانوسی همراه با تغییرات سریعتر از حد انتظار آب و هوایی و نرخ پایین نوآوری فناوری، چشم انداز چالش برانگیزی را پس از سال ۲۰۳۰ تجربه می کند.
ارزش افزوده اقتصاد اقیانوسی در افق زمانی ۲۰۳۰ بر مبنای سناریوهای معمولی، پایدار و ناپایدار به ترتیب ۳، ۳.۲ و ۲.۸ تریلیون دلار است. به طور مشابه، سطح اشتغال اقتصاد اقیانوسی در افق زمانی ۲۰۳۰ بر مبنای سناریوهای معمولی، پایدار و ناپایدار به ترتیب ۴۰، ۴۳ و ۳۶ میلیون نفر خواهد بود. با این وجود، این موارد، برآوردهای محافظه کارانه ای هستند چرا که همه صنایع مبتنی بر اقیانوس را در برنگرفته اند و تنها اشتغال مستقیم و ارزش افزوده مستقیم را در نظر گرفته اند./
منابع: